ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ

[Ion]

      

 

Πειρασμοί! Πρόκειται για τη νέα δουλειά του γνωστού δημιουργού Soloup που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΚΨΜ. Πρόκειται για δουλειά του που δημοσιεύτηκε και συνεχίζει να δημοσιεύεται στο περιοδικό Γαλέρα από το τεύχος # 0 (Ιούνιος 2005), συγκεντρωμένο σε ένα προσεγμένο τομάκι.

Πρωταγωνιστής των ιστοριών-στριπ είναι ο Αντώνης, ο οποίος θέλοντας να αποφύγει τους πειρασμούς της καθημερινότητας πηγαίνει να ζήσει στην έρημο. Εκεί θα γνωρίσει μια θηλυκιά κόμπρα, την Κλεοπάτρα, και έναν σκορπιό, οι οποίοι θα τον υποβάλλουν σε πολλές δοκιμασίες και θα του αποδείξουν ότι οι πειρασμοί βρίσκονται παντού, ακόμα και στη μέση του πουθενά.

Ο τόμος αυτός τιτλοφορείται "ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΓΩ;" και είναι ο πρώτος της σειράς "Πειρασμοί", καθώς όπως ανακοινώνεται μέσα θα ακολουθήσει και δεύτερο τομάκι με τίτλο "ΜΟΥΝΟΘΥΕΛΛΕΣ".

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την έκδοση αυτή μπορείτε να βρείτε στο σχετικό Δελτίο Τύπου.

Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον ftsgr.

[YOSHIMITSU]

Το πέτυχα αδέσποτο στο κέντρο που είχα ανέβει για ψώνια και το "τσίμπησα" και αυτό. Γνώριμο και όμορφο χιούμορ στο πρώτο μισό, το οποίο μου άρεσε πολύ... κάπου από το μέσο και λίγο μετά οι πειρασμοί γίνονται πιο άγριοι και κάποιες περιπτώσεις πιο χυδαίοι για τα γούστα μου, σε δυο - τρία στριπάκια μάλιστα χάνεται για λίγο η επαφή μου μαζί του. Το σχέδιο του γνωστό και χαρακτηριστικό, απλό χωρίς φανφάρες, προσωπικά εμένα μου αρέσει ειδικά σε συνδυασμό με τα επιλεγέντα χρώματα, που νομίζω αρμόζουν τέλεια στο περιβάλλον που είναι τοποθετημένη η ιστορία. Μεγάλο μέγεθος άλμπουμ που διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα, γενικά είναι καλό πλην ίσως μερικών στριπ που όπως προανέφερα μου φάνηκαν λίγο άστοχα ή απλά μπορεί να μην ταίριαζαν στην δικιά μου ψυχοσύνθεση την ώρα της ανάγνωσης του. Πάντως, η ανακοίνωση του δεύτερου σε προετοιμάζει για "πιο άγριες καταστάσεις" με τον τίτλο του...

 

Με λίγα λόγια (τα πολλά τα είπα ήδη) γενικά μου άρεσε και νομίζω ότι θα αρέσει στους περισσότερους από εσάς.

[soloup]

Το πέτυχα αδέσποτο στο κέντρο που είχα ανέβει για ψώνια και το "τσίμπησα" και αυτό. Γνώριμο και όμορφο χιούμορ στο πρώτο μισό, το οποίο μου άρεσε πολύ... κάπου από το μέσο και λίγο μετά οι πειρασμοί γίνονται πιο άγριοι και κάποιες περιπτώσεις πιο χυδαίοι για τα γούστα μου, σε δυο - τρία στριπάκια μάλιστα χάνεται για λίγο η επαφή μου μαζί του. Το σχέδιο του γνωστό και χαρακτηριστικό, απλό χωρίς φανφάρες, προσωπικά εμένα μου αρέσει ειδικά σε συνδυασμό με τα επιλεγέντα χρώματα, που νομίζω αρμόζουν τέλεια στο περιβάλλον που είναι τοποθετημένη η ιστορία. Μεγάλο μέγεθος άλμπουμ που διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα, γενικά είναι καλό πλην ίσως μερικών στριπ που όπως προανέφερα μου φάνηκαν λίγο άστοχα ή απλά μπορεί να μην ταίριαζαν στην δικιά μου ψυχοσύνθεση την ώρα της ανάγνωσης του. Πάντως, η ανακοίνωση του δεύτερου σε προετοιμάζει για "πιο άγριες καταστάσεις" με τον τίτλο του...

 

Με λίγα λόγια (τα πολλά τα είπα ήδη) γενικά μου άρεσε και νομίζω ότι θα αρέσει στους περισσότερους από εσάς.

 

Αγαπητέ YOSHIMITSU δεν έχεις άδικο στην παρατήρησή σου για κάποιες «ακρότητες».Κι ευχαριστώ για την κριτική. Μπορώ να ομολογήσω ότι και για μένα που τα φτιάχνω,( αυτά που περιγράφεις ως "χυδαία"), δεν είναι πάντα εύκολο να τα αποδεχτώ και να συμφιλιωθώ μαζί τους , ακόμα και για καιρό μετά την δημοσίευσή τους. Ειδικά μπροστά σε ανθρώπους μεγαλύτερους σε ηλικία.

 

Όμως ειδικά στην περίπτωση των «Πειρασμών», έβαλα ως στόχο από την αρχή όλα αυτά που δεν ομολογούμε ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό. Ή τα κουβαλάμε κρυφά σαν αμαρτίες. Ή προσποιούμενοι έναν άλλο χαρακτήρα . Οι πειρασμοί στην φαντασία του καθενός μας, ακόμα και του πιο «άγιου» ανθρώπου, δεν φοράνε ούτε μπούργκα ούτε βρακάκια . Αν φοράγανε δεν θα μπορούσαν να είναι πειρασμοί. Όταν για παράδειγμα κάποιος άνδρας φαντασιώνεται ερωτικά μια γυναίκα, την φαντάζεται γυμνή ( ή έστω με κάποια κατάλληλα αξεσουάρ!). Και στις πιο...αντίξοες συνθήκες! Δεν θα ήταν φαντασίωση αν την φανταζόνταν όπως την βλέπει.

 

Όσο και αν ακούγεται παράξενο, προσπαθώ παρά την αστεία προσέγγιση, να σέβομαι το πρωτότυπο του ήρωα της σειράς. Όταν γράφω τα σενάρια των πειρασμών έχω πάντα για σύμβουλο ένα συναξάρι του Αγίου Αντωνίου και το σχετικό κείμενο από τον Άγιο Αθανάσιο. Επίσης τους Πειρασμούς του Φλομπέρ. Όποιος ρίξει μια ματιά σε αυτά τα κείμενα και προσπαθήσει να φανταστεί μια πιθανή εικονογράφησή τους , θα διαπιστώσει (πιθανότατα με έκπληξη) ότι οι δικές μου ακρότητες σε αυτό το comic strip δεν είναι οι χειρότερες που θα μπορούσαν να αποδοθούν. Παράδειγμα υπαρκτό και οι εικονογράφηση των Πειρασμών από τον Ιερώνυμο Μπος, τον Μπρέγκελ τον πρεσβύτερο και άλλους ζωγράφους που επίσης συμβουλεύομαι. Τώρα για το αν πετυχαίνω τον στόχο μου ή όχι, αυτό φυσικά είναι στην δική σας κρίση.

 

φιλικά

Soloup

 

ΥΓ. Σχετικό με το παραπάνω σκεπτικό, είναι το κείμενο του οπισθόφυλλου το οποίο και σας ξαναστέλνω:

 

«Όσοι είναι οι κόκκοι της άμμου, τόσα είναι τα ψέματα των ανθρώπων. Έτσι λένε οι Βεδουίνοι. Κάθε φορά που λέμε ένα ψέμα, ο Θεός φτιάχνει έναν κόκκο άμμου και μπαζώνει την έρημο. Και κάθε κόκκος μια ελάχιστη ήττα, ένας συμβιβασμός για την επιβίωση, μια υποταγή.

Σε αυτή την έρημο σέρνει τα ποδάρια του ο Αντώνιος. Ψάχνει τις αλήθειες του στις θίνες των ψεμάτων. Στα κύματα των πειρασμών που σερφάρουν οι δαίμονες. Φίδια κι ερπετά! Θέλει κότσια για να τα βάζεις με την ψυχή σου. Αλλά, αν δεν μπορείς, μη βρίσκεις δικαιολογίες και παριστάνεις τον καμπόσο. Μην προσθέτεις κι αυτό τον κόκκο στην έρημο. Δεν είναι βλαστήμια ο αυτοσαρκασμός. Αν δεν μπορούμε να την πολεμάμε, τουλάχιστον ας μπορούμε να... γελάμε με την ψυχή μας.»

[ftsgr]

Κυκλοφόρησε και το 2ο τομάκι με τίτλο ..θύελλες.

 

ISBN: 978-960-6750-45-8

68 σελίδες

[batigoal]

Πολυ καλα αλμπουμακια, τα κατα-ευχαριστηθηκα ομολογω! 

 

Χιουμορ, σατιρα, κοινωνικος σχολιασμο και ολιγη καφριλα, μας δινουν ενα πολυ καλο κατα την γνωμη μου αποτελεσμα!

 

Οι καλυτερες "στιγμες" ειναι στο πρωτο  αλμπουμ αλλα το δευτερο το βρηκα καλυτερο συνολικα!