Το Ελληνικό κόμικ [ χώρος κουβεντούλας ]

[germanicus]

μιας και υπάρχουν διάφορες στιγμές όπου ο κάθε ένας μας θέλει να πει δυό πράγματα γύρω από το θέμα, για να μην μπαίνουν διάσπαρτα σε παρουσιάσεις κλπ, κάτι το πιο "κεντρικό" που θα επιτρέπει και τη μεταφορά των αντίστοιχων σχολίων εδώ

 

Και μιας και το άνοιξα, εν τάχει η άποψη μου (σήμερα τουλάχιστον αύριο μπορεί να πιστεύω άλλα πράγματα).

 

Ξεκίνησε (όσα έχω δει και γνωρίζω τουλάχιστον) σχετικά όμορφα τη δεκαετία του 60 (άντε και 70) με υλικό που είχε ως στόχο τις πλατιές μάζες (πχ τα ελληνικά Κλασικά Εικονογραφημένα, τον Καραγκιόζη στο Πεπίτο, τον Μικρό Ήρωα) άλλες φορές με αξιοπρεπέστατα αποτελέσματα (όχι όμως θεϊκά) και άλλες με μετριότατα (για να μην πω "cult" )

 

Μετά πλάκωσε η μεταπολίτευση και η κουλτούρα για την κουλτούρα. Φαγώθηκαν έτσι κοντά 2 δεκαετίες με υλικό που για να το κατανοήσεις/εκτιμήσεις/αποτιμήσεις θα έπρεπε να είσαι εικαστικός/απόφοιτος της Καλών Τεχνών ή ακόμα χειρότερα τελειωμένο νούμερο με επίπλαστες ευαισθησίες για ειρήνη, φεμινισμό, οικολογία, αγάπη και άλλες π@π@ρίτσες. Δυστυχώς αυτό το πράγμα συνεχίζει ακόμα και σήμερα να κάνει τις εμφανίσεις του. Είναι τρομερά εύκολο να πεις "εύκολα λογάκια" και "μεγάλες αλήθειες"...

 

Παρεμπιπτόντως να θυμίσω μια ιστοριούλα για τον Καποδίστρια που όλοι τον πρήζανε να φτιάξει πανεπιστήμιο ενώ αυτός προσπαθούσε να φτιάξει σωστή δευτεροβάθμια εκπαίδευση... Κάπως έτσι και με τα "καλά" αυτής της περιόδου (τα "κακά" είναι αυτά με τις επίπλαστες ευαισθησίες που έλεγα). Λες και θα διαβάζαμε πολλοί από εμάς Bilal (λχ) αν δεν είχαμε πρώτα διαβάσει καμπόσα μικυμάου...

 

Πλέον με όλες αυτές τις σχολές σχεδίου/γραφιστικής/κλπ (φαντάζομαι ότι παίξαν τον ρόλο τους και οι η/υ αλλά και η πληθώρα τηλεοπτικών καναλιών άρα και πληθώρα ευκαιριών να δει ένα πιτσιρίκι πολλά καρτούν) υπάρχει μια μεγάλη γκάμα δημιουργών οι οποίοι μπορούν να σχεδιάσουν. Το κακό είναι ότι ακόμα είναι πάρα μα πάρα πολύ λίγοι αυτοί που μπορούν να φτιάξουν και ένα σενάριο της προκοπής. Επιπρόσθετα ως επί το πλείστον έχουμε χιούμορ/χιούμορ/χιούμορ και λίγο χιούμορ ακόμα (και βλέπωντας πως πάρα πολλοί δημιουργοί βγάζουν τα προς ζειν από γελοιογραφίες και μόνο, αυτό έχει και μια εξήγηση), πολύ λιγότερα με απλές καθημερινές ιστορίες και ακόμη λιγότερα με ιστορίες που να έχουν άρωμα Ελλάδας.

 

Δε νομίζω πως είναι και τόσο τυχαίο ότι κάπως έτσι πάει/πήγε και ο Ελληνικός κινηματογράφος... Α/Μ ταινίες για τις μάζες (μέσα από τις οποίες ξεπηδήσαν και ένα κάρο διαμάντια), δύο δεκαετίες βάλε λίγο Δοξόμπους ακόμα ενώ πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι (πάντα με εξαιρέσεις... όπως στα κόμικ είδαμε και μια Τσιγγάνικη Ορχήστρα, έτσι και εδώ είδαμε και ένα Περράκη, ένα Νικολαϊδη) και πλέον κάτι τόνους χιουμοριστικά (άλλα όντως χιουμοριστικά άλλα δήθεν χιουμοριστικά) αλλά και με καμπόσες πιο αξιοπρεπείς προσπάθειες.

 

αυτάαααααα.

 

όποια/ος θέλει λέει και τον δικό της/του πόνο (ή συμφωνεί/διαφωνεί με τον μονόλογό μου)

 

[AndreasD]

Όταν λές Ελληνικό κόμικ, μιλάς για μεταφρασμένο στα Ελληνικά ή δημιουργημένο απο Έλληνες;

[germanicus]

δημιουργημένο απο Έλληνες!

 

[KONNOS]

Το πρόβλημα για μένα δεν είναι ούτε τα σενάρια,ούτε το σκίτσο αλλά ο αντιεπαγγελματισμός.Ξέρω οτι για να είσαι επαγγελματίας και όχι απλά να κάνεις το χόμπι σου πρέπει να βγάζεις λεφτά και στην ελλάδα δεν βγάζεις λεφτά κάνοντας κόμικς.Αλλά το κακό έχει παραγίνει.

 

Πώς δηλαδη θα δεί κάποιος αναγνώστης σοβαρά τα ελληνικά κόμικς όταν δεν ξέρει πότε και άν θα βγεί επόμενο.Ξεκινάς αγοράζεις κάτι,λες να το στηρίξω βρε αδερφέ και μετά περιμένεις στην καλύτερη 6 μήνες με ένα χρόνο για να διαβάσεις συνέχεια.

Μπορώ να αναφέρω και παραδείγματα αλλά δεν θα το κάνω.

Για μένα ευθύνη σ'αυτό έχουν οι εκδοτικές εταιρίες.Πως ρε μεγάλε ξεκινάς να εκδόσεις το κόμικ του τάδε και γράφεις διμηνιαίο (πχ) όταν αυτός έχει έτοιμα μόνο τα πρώτα 2.Θα έπρεπε να απαιτούν να έχει ολοκληρώσει πρώτα τη σειρά (ειδικά αν είναι λίγα τεύχη) και μετά να τον εκδίδει.

Ειδικά εμείς που μεγαλώσαμε αγοράζοντας τα εβδομαδιαία κόμικς (περιπέτεια,μπλέκ κτλ) δεν μπορούμε αυτο το κάθε όποτε.

Έχω κάθε καλή διάθεση να στηρίξω τα ελληνικά κόμικς και το κάνω κιόλας αφου τα αγοράζω όλα αλλά απαιτώ να υπάρχει συνέπεια.Ίσως αν οι δημιουργοί και οι εταιρίες το δούν επγγελματικά να το δεί έτσι κι ο κόσμος και να τους ανταμείψει.

Άπειρα respect στους δημιουργούς που βγάζουν αυτοτελή κόμικς με αρχή-μέση-τέλος και δε μου τη σπάνε με το περίμενε.

 

Επίσης θέλω να πώ οτι ένα άλλο πράγμα που έχει φάει το ελληνικό κόμικ είναι τα ανεκδοτολογικά στριπάκια και οι δημιουργοί τους που νομίζουν κιόλας οτι κάνουν τέχνη και οτι είναι κάποιοι και σνομπάρουν όλες τις πραγματκές προσπάθειες.

 

Σίγουρα θα συνεχίσω να στηρίζω το ελληνικό κόμικ γιατί μόνο έτσι θα μπορώ να ελπίζω σε κάτι καλύτερο.Δεν γίνεται να έχουμε τρελλές απαιτήσεις.Η μόνη μου απαίτηση όπως είπα πιο πάνω είναι η συνέπεια.

[x for xepeta]

Σχεδόν συμφωνώ σε όλα όσα είπε ο ΚΚΚΚ.

 

Σε συνέντευξη έλληνα γελοιογράφου (δε θυμάμαι ευτυχώς όνομα) σχολίασε ότι τα κόμικς είναι το αποτέλεσμα αδυναμίας του να χωρέσεις την ιστορίας σου σε ένα μόνο καρέ. Όπως καταφέρνουν οι γελοιογράφοι, ή τουλάχιστον αυτός. Από τις καλύτερες απαξιωτιές ηλιθιότητες που έχω ακούσει. Κρίμα που μερικοι γελοιογράφοι προσπαθούν να απομακρυνθούν από το χώρο των κόμικς (λες και υπάρχει μεγάλη διαφορά), μη "λερώσουν" το όνομά τους.

 

Οι έλληνες είναι λίγο τεμπέληδες. Δε παράγουν κόμικς. 4 ακαταλαβίστηκες σελίδες τύπου "ποιος είμαι - πετάω- θέλω να ελευθερωθώ - τα όνειρα μου είναι δεμένα με αλυσίδες - τα δεσμά μου είμαι εγώ" δεν είναι κόμικς. Είναι ντροπή που ασχολούμαι με αυτά. Αν προσβλήθηκε κανείς εδώ μέσα, με γειά του και χαρά του. Εγώ να δεις πόσο λυπήθηκα τα λεφτά μου!

 

Ελάχιστοι έχουν υλικό να δείξουν. Δυστυχώς και ελάχιστοι εκδότες τους δείχνουν εμπιστοσύνη. Φαύλος κύκλος. Οι μικροί εκδοτικοί οίκοι αντιμετωπίζουν τρομερές δυσκολίες να τα προωθήσουν. Μπράβο τους όσο τα καταφέρνουν. Φαίνεται αυτό.

 

Ημερομηνίες έκδοσης... θα γράψω αργότερα.

[thebadpainter]

Θεωρώ ότι το πιο ελπιδοφόρο σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι σήμερα

μπορούμε να μιλούμε για ελληνικό κόμικ, ότι σήμερα έχουμε πια ιστορίες

πέρα της μιας σελίδας ή των πέντε καρέ και σενάρια με αρχή μέση τέλος,

σίγουρα με τις ατέλειες τους, επίσης έχουμε ελληνικές αυτόνομες κυκλοφορίες

κάτι που στο παρελθόν φάνταζε ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

 

Και μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και Έλληνας σχεδιαστής κόμικ που κάνει καριέρα

στο εξωτερικό και άλλοι των οποίων δουλειές έχουν δημοσιευτεί σε γνωστά

περιοδικά του εξωτερικού.

Πράγματα που φάνταζαν εντελώς απίστευτα για το παρελθόν (ναι σίγουρα

και ο Αρκάς είχε εκδοθεί και στο εξωτερικό, αλλά ο Αρκάς ασχολείται με το

χιούμορ).

 

Ποια κατά την άποψη μου είναι τα προβλήματα για να ανθίσει μια ελληνική

σκηνή κόμικς.

 

Α. Παιδεία

Η εικαστική εκπαίδευση στην Ελλάδα όσο αναφορά τις ιδιωτικές σχολές είναι

απλά μια καλή αρπαχτή και σε καμία περίπτωση δεν προσφέρει τις γνώσεις που

χρειάζεται κάποιος για να ασχοληθεί με το κόμικ και να καταφέρει να

δημιουργήσει κόμικ σε επαγγελματική βάση παραγωγής.

Η σχολή καλών τεχνών πέρα από το ότι δέχεται ελάχιστους φοιτητές (με το

σταγονόμετρο), παράγει ζωγράφους και όχι κομίστες, οι ζωγράφοι στην

πλειοψηφία τους θεωρούν το κόμικ μια γελοιότητα και άθλια ζωγραφική και

αυτό συμβαίνει γιατί δεν έχουν ακόμα καταλάβει ότι άλλο κόμικ άλλο

ζωγραφική, άλλο φωτογραφία άλλο ζωγραφική.

 

Β. Εκδότες

Η ελληνική αγορά είναι μια πολύ μικρή αγορά και έτσι το να αποφασίσει

κάποιος να εκδίδει αποκλειστικά ελληνικά κόμικ είναι ρίσκο αλλά χρειάζε-

ται και πάρα πολύ δουλειά, παρόλα αυτά αρκετοί εκδότες υποστηρίζουν

το ελληνικό κόμικ, το πρόβλημα με τους εκδότες εγώ το επισημαίνω στο

ότι δεν δημοσιοποιούν κάποια επίσημα στάνταρτς του τι αποδέχονται να

εκδώσουν όπως κάνουν οι Αμερικάνικοι καθώς και οι Ευρωπαϊκοί εκδοτικοί

οίκοι, αλλά αντί αυτού απλά λένε μας δείχνεις τι έχεις και αν μας αρέσει

γιατί όχι να το εκδώσουμε.

 

Δεν υπάρχει μια σαφή κατεύθυνση του τι αποδέχονται ώστε και οι επίδοξοι

σχεδιαστές να ξέρουν που να κινηθούν δημιουργικά.

Γιατί όπως και να το κάνουμε δύο είναι αυτοί που θέτουν τους κανόνες του

παιχνιδιού, οι εκδότες και οι αγοραστές.

 

Παρόλα αυτά θεωρώ ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα και με τον καιρό τα

πράγματα θα βελτιωθούν ακόμα περισότερο και ιδιαίτερα ελπιδοφόρο είναι

ότι πλέον ασχολούνται με το κόμικ (στην Ελλάδα) και κοπέλες.

 

[Melandros]

Κατ΄αρχάς ωραίο το threadάκι Νίκο

 

Αρχίζουμε με ερωτήσεις.. Όταν λέμε Ελληνικά κόμικς εννοούμε μόνο τα κόμικς, όχι και τις γελοιογραφίες. Μεγάλο λάθος για εμένα. Στις γελοιογραφίες είχαμε έχουμε και θέλω να πιστεύω ότι θα συνεχίσουμε να έχουμε καλή ''παράδοση''. Πολύ πρίν μάθει ο πολλύς ο κόσμος τα κόμικς σαν κόμικς στην Ελλάδα, υπήρχαν γελοιογράφοι που είχαν διαπρέψει ακόμα και στο εξωτερικό.

Εγώ πιστεύω πως οι γελοιογραφίες είναι ''κόμικς''.. Και εδώ βλέπω, ένα δημιουργό που σχεδιάζει, έναν καλλιτέχνη που μέσα απο τα σκίτσα του προσπαθεί να επικοινωνήσει με ένα κοινό και τέλος βλέπω τις ίδιες τεχνικές και το ίδιο κοινό.. Απο την άλλη είναι και θέμα διαφορετικής κουλτούρας. Δεν με στεναχωρεί που δεν υπάρχει στην Ελλάδα κόμικ με τον SuperTritsh, ή η manga έκδοση των Κλασικών Εικονογραφημένων (..). Έχουμε διαφορετική κουλτούρα και διαφορετικές ανησυχείες.. Έχουμε μεγαλώσει αλλιώς, με άλλα πρότυπα για να περιμένουμε τον Spiderman να έρθει και να μας λύσει τα προβλήματα.. (καλά πλάκα με κάνς).. Εμείς είμαστε τις καρικατούρας με την μ@λ@κι@ γραμμένη στο μπαλονάκι και τον φραπέ στο χέρι..

Υπο αυτό το πρίσμα είμαι πολύ ευχαριστημένος με αυτό που είμαστε μαθημένοι να κάνουμε, με την γελοιογραφία.. Που χωρίς να είναι και κανένας χώρος που μπορείς να βγάλεις τα τρελλά λεφτά, έχει μια πολύ καλή και μεγαλη πορεία.

Στα καθαρά κόμικς τώρα... Δεν ξέρω πως κοιτάει ο καθένας μας τα θέμα, αλλά εγώ θα πώ πως είμαι ευχαριστημένος.

Δεν υπάρχει η αγορά-αναγνωστικό κοινό να στηρίξει Έλληνες δημιουργούς.

Έλληνες καλούς δημιουργούς έχουμε και καλά πράγματα έχουν βγεί πολλά.. Παντεχνής , Αρκάς , Δερβενιώτηςς , Καλαϊτζής , Soloup , Βιτάλης , Ζογλοπίτου , Λέανδρος , ακόμα και πιό νέους, Μηλιώρης, , Τσούκης , Ζαφειριάδης , Κιουτσιούκης και άλλοι και άλλοι ......

Οι εγχώριοι ''κομίστες'' δεν αμοίβονται όπως στο εξωτερικό. Εδω καλά καλά δεν βρίσκουν εταιρίες να εκδόσουν και δεν ξέρουν κάν άν θα βγάλουν τα λεφτά που θα βάλουν. Και οι εταιρίες απο την μεριά τους δεν ξέρουνε εάν θα μπορέουν να στηρίξουν κάτι τέτοιο..

Γιαυτό και πρέπει άμα θέλουμε να δούμε κάτι καλό στην Ελλάδα, να υποστηρίξουμε τις δουλειές αυτές για να τους δώσουμε μια κάποια ώθηση.

Και για το τέλος άφησα και την εύκολη απάντηση.... δεν περιμένω απο μια Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων να συναγωνιστεί κομικσομάνες χώρες πολύ μεγαλύτερου πληθησμού..

 

 

[GreekComicFan]

Εγώ πιστεύω πως οι γελοιογραφίες είναι ''κόμικς''.. Και εδώ βλέπω, ένα δημιουργό που σχεδιάζει, έναν καλλιτέχνη που μέσα απο τα σκίτσα του προσπαθεί να επικοινωνήσει με ένα κοινό και τέλος βλέπω τις ίδιες τεχνικές και το ίδιο κοινό..

 

Αυτός είναι και ο λόγος που βλέπω με πολύ σκεπτικισμό κάποια θέματα που έχεις καταχωρήσει στις Ελληνικές εκδόσεις. Μπερδεύεις το σχέδιο με το μέσο. Άλλο μέσο το κόμικ και άλλο η Γελοιογραφία παρόλες τις συγγένειες και την μετάβαση καλλιτεχνών από το ένα μέσο στο άλλο. Σχέδιο υπάρχει (ιδίως στο παρελθόν) και στην διαφήμηση, αλλά κανείς δεν γύρισε να πεί ότι είναι κόμικ.

 

Οι εγχώριοι ''κομίστες'' δεν αμοίβονται όπως στο εξωτερικό. Εδω καλά καλά δεν βρίσκουν εταιρίες να εκδόσουν και δεν ξέρουν κάν άν θα βγάλουν τα λεφτά που θα βάλουν. Και οι εταιρίες απο την μεριά τους δεν ξέρουνε εάν θα μπορέουν να στηρίξουν κάτι τέτοιο..

 

Οι Έλληνες κομίστες θα πρέπει να βάλουν καλά στο μυαλό τους αυτό που έβαλαν και οι ξένοι ανεξάρτητοι. Κάνεις προτίστως κάτι που θα έκανες και δωρεάν, γιατί το γουστάρεις, και παλεύεις να βελτιωθείς, αλλά και να βγάλεις όσο πιο πολύ υλικό, για να τραβήξεις την προσοχή κοινού και εκδοτών. Όταν έρθει η ώρα να αμοιφθείς, και σου ζητήσει χρονοδιάγραμμα, θα καταλάβεις το γιατί. Όταν δείχνεις ότι ανταπεξέρχεσαι και σε αυτό, μπορείς να διαπραγματευτείς και καλύτερα. Και αυτό το αναφέρω για αυτούς που βρίσκουν δικαιολογία την αμοιβή για να μην προσπαθούνε, προφανώς επηρεασμένοι και από το κράτος εν κράτει της αρπαχτής στο οποίο ζούμε.

 

[Melandros]

Καλά κάνεις και κοιτάς με σκεπτικισμό τις παρουσιάσεις μου, διότι δεν μπορώ όντως να οριοθετήσω τί ακριβώς εννοεί ο κόσμος ως κόμικ..

Ποιό είναι και ποιό δεν είναι κόμικ τελικά (ένα παιχνιδάκι...)

 

αυτό? ή αυτό? , μήπως αυτό? ή αυτό , ......... , ............. , .......... , ................ , ............ , ............. , .............. , ............... , ................ , ........ , ............. , ..................... ............... , http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=4877 , .............. , ............. , ........... , ........... ..

 

Όσο για τους Έλληνες κομίστες, όσο φταίνε οι ίδιοι πίστεψέ με άλλο τόσο φταίμε και εμείς..

Δεν ξέρω τί εννοείς με αυτό :

 

....αλλά και να βγάλεις όσο πιο πολύ υλικό, για να τραβήξεις την προσοχή κοινού και εκδοτών .

 

 

Δεν ξέρω άμα προσωπικά θέλω να αγοράζω κόμικς βάσει παραγωγικότητας και πωλήσεων..

Μου αρέσει πιο πολύ όταν διαβάσω κάποιο έργο ενός καλλιτέχνη που θα το έχει βγάλει αβίαστα και θα έχει βάλει το εγώ του, παρά να διαβάσω κάτι που ίσως μεθαύριο δεν θα το θυμάμαι αλλά είναι απο μια εταιρία που καλοπληρώνει τον καλλιτέχνη να φτιάξει όσα πιο πολύ υλικό μπορεί..

Μπορεί τελικά να βλέπουμε γενικά τα κόμικς απο διαφορετική σκοπιά...

 

 

ΥΓ. Ο Τσούκης δεν είναι παραγωγικός?? ή δεν είναι καλό το σχέδιο του?? ή μήπως πάσχει και αυτός απο θεματολογία??

Γιατί δεν υπάρχουν πάνω απο 20 άτομα εδώ μέσα που να έχουν ένα απο τα πόσα που έχει βγάλει, ενώ σε κάθε σπίτι θα βρείς και απο ένα Superman, O Superman και η μάνα του, Αυτός ο Superman και τα μυστήρια.... κτλ κτλ Superman....

[Valtasar]

Το θέμα δεν αναλύεται απλά γιατί είναι πολύπλευρο...

 

Θέλετε την ουσία; ναι έχουν γίνει μερικά βήματα μπροστά στην δεκαετία που διανύουμε. Όχι αρκετά, όχι πολλά, απλώς μερικά. Το σίγουρο είναι ότι βοήθησε και η τεχνολογία, ευκολότερη επεξεργασία, ευκολότερη και φθηνότερη εκτύπωση.

 

Αναφερόμενος στο παρελθόν, λίγες οι αξιόλογες προσπάθειες, ανύπαρκτη η παιδεία στο χώρο. Είναι δυνατόν να μην υπάρχει το 2008 καταγραφή των ελληνικών εκδόσεων στα κόμικς στην Ελλάδα, όταν εκδίδουμε κόμικς από το 1930; Είναι δυνατόν άνθρωποι του χώρου να μην γνωρίζουν την ιστορία;

 

Ας μιλήσουμε λίγο για το πως μπορούν να γίνουν καλύτερα τα πράγματα στην Ελλάδα.

 

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ

 

Το πρώτο που έχω να πω είναι να αφήσουν το καλάμι στο πατάρι τους. Ναι, είναι τέχνη αλλά για τις μάζες και όχι για τους έχοντες και κατέχοντες. Να βγουν από τον μικρόκοσμό τους και να δείξουν την δουλειά τους στον κόσμο. Δεν είναι δυνατόν άνθρωπος που έχει βγάλει εκδοτικά 2 δουλειές να το παίζει υπεράνω, στριφνός και απόμακρος.

Να έχουν δουλειά να παρουσιάσουν. Πρέπει να στρωθείς να δουλέψεις για να έχεις αποτέλεσμα. Βγάζοντας 12 σελίδες σε ένα χρόνο, δεν καλυτερεύεις και δεν παρουσιάζεις αξιόλογο έργο.

Να καταλάβουν ότι δεν γίνονται όλα από έναν. Άλλο σχέδιο, άλλο σενάριο, άλλο χρωματισμός, άλλο lettering. Ας διαβάσουν λίγο για να καταλάβουν τι λέω.

Να έχουν υπομονή. Δεν γίνεται να γίνουν αυτάρκεις και πετυχημένοι με το 1ο φανζιν που θα βγάλουν. Το παιχνίδι θέλει υπομονή, επιμονή και συνεχή εκμάθηση και εξάσκηση.

Να σταματήσουν τους άκρατους εγωισμούς και τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Η ζήλεια και η κακία δεν βοηθάνε. Η ένωση και η επικοινωνία μεταξύ τους θα τους βοηθήσει. Δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα και ας παραδεχτεί μια φορά ένας ότι δεν τα ξέρει όλα σε αυτό τον κόσμο... Η ένωση δυναμώνει (ίσως κάποτε το καταλάβουμε στην Ελλάδα)

Ας σταματήσουν να ζητάνε από την πρώτη στιγμή το "χόμπυ" τους να τους θρέψει. Η τέχνη θέλει αφοσίωση και όχι χρήμα. Γνωρίζω δεκάδες δημιουργούς στο εξωτερικό που κάνουν άλλη δουλειά για να ζήσουν. Μιλάω για δημιουργούς που βγάζουν διαμάντια και όχι συνεχόμενες καρικατούρες χωρίς σενάριο.

Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά εδώ μιλάμε για το σύνολο.

 

ΕΚΔΟΤΕΣ

 

Έκδοση σημαίνει επιχείρηση και επιχείρηση σημαίνει νούμερα.

Θεωρώ άδικο να ζητάμε υποστήριξη από κάποιον που βάζει τα χρήματά του όταν εμείς οι ίδιοι δεν υποστηρίζουμε αυτό που βγάζει.

Τα πράγματα είναι απλά : ο εκδότης θα υποστηρίξει όταν πιστέψει ότι θα έχει κέρδος από την επένδυσή του. Αφήστε τους συναισθηματισμούς όταν μιλάμε για χρήματα.

Το μόνο που έχω να πω γι' αυτούς είναι ότι πρέπει να γίνουν λίγο πιό επαγγελματίες. Ας αφήσουν στην άκρη το σύνδρομο του Μίκυ Μάους (στο 10ο τεύχος να πουλάω τιράζ 40.000). Τώρα δεν είναι τέτοιες εποχές.

Ας αποκτήσουν λίγο συνέπεια(όταν λέμε μηνιαίο, εννοούμε μηνιαίο), λίγο ευπρέπεια στις τιμές(δεν είναι ανάγκη να βγάλουμε το κόστος στα πρώτα 300 κομμάτια), λίγο σεβασμό στον αναγνώστη (πες μας ρε φίλε, στην σύνταξή μου θα έχω διαβάσει το τέλος της σειράς; 6 αναθεματισμένα τεύχη είναι !), λίγο περισσότερο marketing (προσλάβετε κάποιον που να ξέρει την λέξη-θα σας βγάλει περισσότερα χρήματα απ' ότι κοστίζει) και φυσικά λίγο οργάνωση (δεν ξέρετε οτι έχετε βγάλει αυτόν τον τίτλο; δεν πειράζει ρίξτε μια ματιά στο GC )

 

Είμαστε πολύ πίσω από αυτά που μπορούμε να δώσουμε σαν λαός, από όλες τις πλευρές. Η φαντασία μας είναι ατέλειωτη, τα κόμικ μας ταιριάζουν γάντι γιατί είναι ευκολοδιάβαστα, στο δημιουργικό κομμάτι έχουμε απεριόριστες δυνατότητες (έχουμε παραδείγματα σε όλες τις τέχνες), σαν αγοραστικό κοινό μπορούμε να αποκτήσουμε δύναμη (υπάρχουν και οι άλλες αγορές για κάτι αξιόλογο-δεν μπορεί να εξάγει κόμικς η Σερβία και εμείς να μην μπορούμε), το μόνο βασικό που θέλουμε είναι οργάνωση και ενότητα...

 

ΥΓ1 Σχετικά με το τι είναι κόμικ μπορείτε να ανατρέξετε στο ανάλογο θέμα

ΥΓ2 Δεν είναι θέμα παραγωγής και ποσότητας. Είναι θέμα δουλειάς και επαγγελματισμού. Τα παιδιά της Βαβέλ, όταν την πρωτοβγάλανε, διανέμανε οι ίδιοι από περίπτερο σε περίπτερο τα τεύχη μέχρι να γίνει γνωστό και να πιάσει το περιοδικό, τώρα ανάθεμα και αν ξέρει ο δημιουργός και ο εκδότης που υπάρχουν αντίτυπα...

 

[x for xepeta]

Γιαυτό και πρέπει άμα θέλουμε να δούμε κάτι καλό στην Ελλάδα, να υποστηρίξουμε τις δουλειές αυτές για να τους δώσουμε μια κάποια ώθηση.

 

Συγνώμη Μέλανδρε, αλλά το "πρέπει" είναι βαριά λέξη. Δεν πρέπει τίποτα. Ό,τι καταλαβαίνει να κάνει ο καθένας. Προσωπικά στο πρώτο comicdom γέμισα με προχειροδουλειές "σκιτσογράφων". Ε, τα επόμενα χρόνια δεν αγόρασα απλά γιατί "πρέπει" αλλά γιατί μου άρεσε κάτι. Ελπίζω να καταλαβαίνετε την διαφορά.

 

Είχαμε 2 διαφορετικές οικογενειακές επιχειρήσεις που τις κλείσαμε γιατί δεν έπιασαν. Ε, και; Ούτε εμείς τις κλάψαμε. Περιμένεις να κλάψω αν μια δουλειά δεν πούλησε; Θα στεναχωρεθώ αν άξιζε, κατ' εμέ. Αν δεν άξιζε, ε όχι. Δεν με πειράζει καθόλου!

 

Βασικά πρέπει να προωθούμε δουλειές που αξίζουν. Λάθος λέξη. Βασικά ΕΓΩ προωθώ δουλειές που αξίζουν. Δε θέλω να κακομάθω κάποιους.

[AndreasD]

Χμ... Δύσκολο να κάνεις αντικειμενικό διάλογο όταν οι απόψεις (μου τουλάχιστον) διαμορφώνονται απο υποκειμενικά κριτήρια....

 

Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να παραθέσω κάποιες διαπιστώσεις΄και αυτές καθαρά προσωπικές.... Σε γενικές γραμμές το Ελληνικό κόμικ δεν πουλάει στην Ελλάδα (ούτε και στο εξωτερικό δηλαδή...). Οι λόγοι; α) Ελάχιστοι καλοί σεναρίστες, β) αδιάφοροι εκδότες & γ) Λίγα καλά χέρια κάνουν κόμικς.

 

Το θέμα του σεναρίου είναι κάτι που με προβληματίζει. Δεν μπορώ να καταλάβω μια λογική που έχει περάσει (άλλες φορες λίγο άλλες πολύ) στον Έλληνα δημιουργό, ότι άν θέλει να κάνει κόμικ, πρέπει να τα κάνει όλα μόνος του.... Η τέχνη του κόμικ (στα μάτια μου) μοιάζει πόλύ με αυτή του κινηματογράφου. Άρα θα πρέπει να ακουλουθεί και αντίστιχες πρακτικές. Ορσον Ουέλς δεν υπάρχουν πολλοί και σίγουρα δεν μπορεί να γίνει ο καθένας.

 

Οι εκδότες απο την άλλη (όσοι ασχολούνται με κόμικ) περι άλλων τυρβάζουν.... Ο καθένας το βιολί του.... Άλλοι παίζουν στις σίγουρες αξίες (πχ Αρκάς κλπ), άλλοι ποντάρουν στα ξένα σιγουράκια και αγνοουν τι συμβαίνει στην Ελλάδα, άλλοι (οι άσχετοι), βγάζουν ότι μπαρούφα τους σερβίρει κανένας γνωστός και τέλος υπάρχουν και αυτοί που μαζεύουν γύρω τους μια ομάδα δημιουργών μόνο και μόνο για να λένε ότι βγάζουν κόμικς άσχετα αν αξίζει να εκδοθούν ή όχι.

 

Το έχω γράψει και αλλού. Οι ταλαντούχοι, δεν μένουν στα κόμικ. Αυτός που μπορεί να κάνει παπάδες με τα χέρια του, θέλει να ζήσει απο αυτή τη δουλειά. Έτσι πάει στη διαφήμιση, στην εικονογράφηση στην γελιογραφία και πού και πού βγάζει και κανένα κόμικ. Έτσι αυτοί που μένουν στην σκήνη είναι οι μέτριοι και οι κακοί. Καμουφλάρουν την απουσία ταλέντου με "Αποψη" και απο δώ πάν κι άλλοι.

 

Αλλάζει ή κατάσταση; Αλλάζει. Ποιος μπορεί να την αλλάξει; Μόνο οι εκδότες. Money makes the world go round.

 

ΥΓ. Μάνο η Γελιογραφία έχει τόση σχέση με τα κόμικς, όση η φωτογραφία με τον κινηματογράφο.

[Melandros]

Έτσι.. έτσι να παίρνει φωτιά η συζήτηση..

δεν πειράζει που δεν συμφωνούμε, άμα υπάρχει αγάπη... όλα γίνονται..

Ο καθένας τα βλέπει απο την δικιά του σκοπιά και αυτό είναι το θέμα.

Άλλος μερικά δεν τα βλέπει για κόμικς, άλλοι τα βλέπουν, κάποιος άλλος διαβάζει τα τάδε, σε κάποιον άλλον δεν του αρέσουν..

Συμφωνώ και με τον Ανδρέα και με τον Γιώργο σε πολλά, αλλά πάλι ο βλάχος εκεί... κολλημένο κεφάλι..

Τέλος πάντων δεν το έχω σπουδάσει το θέμα και μιλάω σαν απλός αναγνώστης, δεν είμαι εγώ ο ειδικός που θα βάλω τα όρια στο τί είναι κόμικς, τί γελοιογραφίες και τί οτιδήποτε άλλο.. Για εμένα ότι μου μοιάζει με κόμικ, είναι κόμικ.. Προσωπική μου άποψη.

 

Όσο με το άν πρέπει ή όχι και πάλι αυτό είναι στην λογική του καθενός.. Ο καθένας κάνει ότι θέλει..

Τί να κάνω που μου αρέσουν τα Ελληνικά Θα παίρνω αξίζουν δεν αξίζουν... και γιαυτό κάθομαι και μιλάω σε αυτό το τόπικ... επειδή αγοράζω ελληνικά. Δεν θα με δείτε όσο και να ψάξετε να μιλάω για υπερήρωες... δεν ξέρω γι αυτούς και δεν με συγκινούν..

Απλά μερικές φορές (και το έχω ξαναγράψει σε μια παρόμοια συζήτηση κάπου), δεν πρέπει να βάζουμε όρια, με το τι πιστεύουμε εμείς ότι είναι κάτι και να μην είμαστε απόλυτοι. .

 

 

 

@ GCF

@ Valtasar

@ frequently_attitudes

@ AndreasD και σε εσένα , αλλά αυτό με την φωτογραφία και τον κινηματογράφο δεν μου κολλάει τόσο... Αυτό που γίνετε με την γελοιογραφία και τα κόμικς μου φέρνει πιο πολύ σαν την διαφήμιση της FORD που παίζουν μουσική όχι με κανονικά όργανα, αλλα με όργανα φτιαγμένα απο μέρη του αυτοκινήτου..

Αυτό είναι μουσική?

 

Γειά μας

[GreekComicFan]

Καλά κάνεις και κοιτάς με σκεπτικισμό τις παρουσιάσεις μου, διότι δεν μπορώ όντως να οριοθετήσω τί ακριβώς εννοεί ο κόσμος ως κόμικ..

Ποιό είναι και ποιό δεν είναι κόμικ τελικά (ένα παιχνιδάκι...)

 

αυτό? ή αυτό? , μήπως αυτό? ή αυτό , ......... , ............. , .......... , ................ , ............ , ............. , .............. , ............... , ................ , ........ , ............. , ..................... ............... , http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=4877 , .............. , ............. , ........... , ........... ..

 

Έιιιι, οι Ελληνικές εκδόσεις έχουν 1305 παρουσιάσεις, και 197 οι συναφείς (εώς σήμερα). Που είναι οι υπόλοιπες; :lol:

 

Να υπενθυμίσω πως τα κόμικστριπς ξεπήδησαν από τις εφημερίδες, όπου η ανάγκη για καθημερινή τροφόδότηση με υλικό και το γεγονός πως οι εφημερίδες απευθυνόνται σε ευρύ κοινό, καθόρισε εν πολλοίς την μορφή της τέχνης και την σχέση της με τους ναγνώστες/οπαδούς της. Πρώτα ήρθε η παραγωγή λοιπόν και μετά οι πειραματισμοι. Δεν θα μου μιλούσες λοιπόν για Τσούκη σήμερα αν δεν υπήρχε ένας Outcault λ.χ, και αμφιβάλλω ότι θα είχε στεφθεί με επιτυχία η μετάβαση του είδους σε περιοδική μορφή αν δεν υπήρχαν χαρακτήρες όπως ο Superman, ο Captain America, ακόμα και ο Captain Marvel (Shazam), χαρακτήρες γέννημα-θρέμμα των σε περιοδική μορφή κόμικς (εντάξει, δεν αναφέρομαι στις προηγούμενες παραλλαγές του Supes ). Μην βιάζεσαι να κατακρίνεται την εμπορικότητα των κόμικς και την επιθυμία των περισότερων να υπάρξει προτίστως εμπορική σκηνή Ελληνικών κόμικς, γιατί αυτή είναι που θα φέρει αναγνώστες και την ανάπτυξη της.

 

Μου αρέσει πιο πολύ όταν διαβάσω κάποιο έργο ενός καλλιτέχνη που θα το έχει βγάλει αβίαστα και θα έχει βάλει το εγώ του, παρά να διαβάσω κάτι που ίσως μεθαύριο δεν θα το θυμάμαι αλλά είναι απο μια εταιρία που καλοπληρώνει τον καλλιτέχνη να φτιάξει όσα πιο πολύ υλικό μπορεί..

 

Φυσικά και δεν βάζω πάνω την ποσότητα από την ποιότητα! Αναφερόμουν σε καλλιτέχνες που περιμένουν η αναγνώριση να έρθει χωρίς προσπάθεια.

Κακά τα ψέματα, κάθε έκδοση σημαίνει και επένδυση που περιμένεις να σου επιστρέψει πίσω με κέρδος. Στο μεταφρασμένο υπαρχει ήδη μια τάξη μεγέθους από το πως τα πήγε σε πωλήσεις στο εξωτερικό και απλώς είναι στο χέρι του εκδότη να αντιληφθεί αν συμβαδίζουν τα γούστα του Ελληνικού κοινού για να το βγάλει. Σε μια έκδοση Έλληνα δημιουργού βασίζεσαι καθαρά στο ταλέντο του. Όταν θε έρθει η στιγμή που κάποιος Έλληνας θα αποδείξει ότι μπορεί να πουλήσει όσο ο Αρκάς και ότι παράγει σταθερά έργο, τότε θα μπορεί σαφώς και να διαπραγματευτεί την αμοιβή του, γιατί θα έχει αποδείξει ότι αξίζει να του τα δώσουν. Αυτό εννοούσα με το προηγούμενο σχόλιο μου.

 

Όσο αφορά τον Τσούκη: Κάποιο βασικό σχεδιαστικό στύλ έχει; Γιατί εμένα όλα τα διαφορετικά στύλ που έχει δοκιμάσει, μέτρια μου φαίνονται στην εκτέλεση, άσε δε που με ψυλλιάζουν για άσκηση σχεδιαστικού ύφους προς χάρη της άσκησης, καθώς και την έλλειψη προσανατολισμού. Αν προσπαθούσε να βελτιώσει κάποια από αυτά, και παράλληλα να κάνει και τα άλλα για χαβαλέ, πιστεύω ωφελημένος θα έβγαινε. Σεναριακά πάντως μπορεί να κάνει κάτι που απευθύνεται σε περισότερο κόσμο αν θέλει όπως απέδειξε με τον Μικρό Κθούλου. Θέλει όμως;

 

 

Σημείωση: Το ότι απαντάω σε σχόλια σου, δεν σημαίνει απαραίτητα πως στην λέω για τα γούστα σου. Εύνασμα παίρνω για πράγματα που θέλω να σχολιάσω, κάτι που πιστεύω πως κάνανε όλοι εώς τώρα.

 

[Melandros]

Άσε ρε... προσωπική επίθεση είναι αυτή... δεν σε ξέρω, τώρα θα σε μάθω :lol:

Είπαμε Κώστα απόψεις είναι αυτές.Δεν έχω τις γνώσεις είπα και πιο πρίν να κρίνω άμα το σχέδιο του κάθε Τσούκη είναι ώριμο, ή θέλει ίσιωμα

Εγώ κρίνω μόνο για μένα και έχω άλλα κριτήρια λιγότερο απαιτητικά στο σχέδιο (όχι ότι δεν μου αρέσει το σχέδιο σε ένα κόμικ...) και δίνω σημασία και σε αυτό που σου αφήνει σαν σύνολο στο τέλος.. ανάλογα πάντα τί είδος είναι..

Δεν θα πάω να πάρω το Κράκ Κόμικ και θα έχω απαίτηση να δώ το τέλειο σχέδιο.. Αφού το πήρα για να γελάσω και απο την στιγμή που το καταφέρνει αυτό, πέτυχε τον σκοπό του και εγώ τον δικό μου.

 

Σημείωση: Το ότι ανταπαντάω σε σχόλια σου, δεν σημαίνει απαραίτητα πως στην λέω για τα γούστα σου. Εύνασμα παίρνω για πράγματα που θέλω να σχολιάσω, κάτι που πιστεύω πως κάνανε όλοι εώς τώρα. :lol:

 

 

 

(μην απαντήσεις ξανά και να ξέρεις πάντως πως έχεις λάθος..)

 

[GreekComicFan]

Σφάλματα είμαστε, Ανθρώπους κάνουμε!

 

Πάντως δεν κρίνω ούτε εγώ το σχέδιο ακαδημαικά, αλλά ως αναγνώστης που έχω δει και ψάξει 5 πράγματα παραπάνω (λόγω της χρόνιας ενασχόλησης βέβαια) . Ούτε και περιμένω εγώ προσωπικά τα πάντα να με συνεπάρουν. Κάποιοι όμως είναι πιο απαιτητικοί, και σίγουρα αν κάποιου η δουλειά δεν μου πεί τίποτα, θα το σκεφτώ διπλά για να ξανααγοράσω δουλειά του.

 

 

[thebadpainter]

Αλλάζει ή κατάσταση; Αλλάζει. Ποιος μπορεί να την αλλάξει; Μόνο οι εκδότες. Money makes the world go round.

 

Δυστηχώς ή ευτυχώς οι εκδότες είναι αυτοί που καθορίζουν το μέλλον του ελληνικού κόμικ.

 

Θα υπήρχε γελοιογραφία αν οι εφημερίδες δεν δημοσίευαν γελοιογραφίες; και αν οι γελοιογράφοι

δεν πληρονώντουσαν για τις γελοιογραφίες τους;

 

Θα υπήρχε ζωγραφική αν δεν υπήρχαν συλλέκτες και μουσεία να αγοράζουν τα έργα των ζωγράφων;

 

Θα υπήρχε σινεμά χωρίς παραγωγούς να χρηματοδοτούν τις ταινίες;

 

Θα υπήρχαν βιβλία αν δεν υπήρχαν εκδοτικοί οίκοι;

 

Εγώ πιστεύω πως όχι ή θα υπήρχε ελάχιστη παραγωγή υπό την μορφή χόμπυ από εισοδηματίες κυρίως

και ελάχιστους μη εισοδηματίες.

 

Ακόμα και οι underground εκδόσεις έχουν εκδότες ή όταν εκδότης είναι ο ίδιος ο δημιουργός, αυτός

ήδη εργάζεται και αμοίβευεται ως σχεδιαστής σε άλλα έντυπα ή όπως στην περίπτωση Χελωνονιτζάκια

(του μετέπειτα ιδιοκτήτη και διευθυντή του Heavy Metal) η αρχική έκδοση είναι σε ερασιτεχνικό επίπεδο

(σχεδιαστικά και σεναριακά) αλλά αφού διαφανεί ότι η ιδέα έχει εμπορικό μέλλον χρηματοδοτήται από

εκδότη.

Το στερεότυπο του κούριερ το πρωί και καλλιτέχνη το βράδυ είναι καθαρά ρομαντικό δημιούργημα στην

πραγματικότητα ακόμα και οι τραγικοί, καταραμένοι καλλιτέχνες πάντα είχαν χρηματοδότες και όταν στα-

ματούσε η χρηματοδότηση συχνά τέλειωνε και η ζωή τους με τραγικό τρόπο, με εξαίρεση τους ποιητές.

 

Το να μάθει κάποιος να σχεδιάζει ή να γράφει απαιτεί πολύ δουλειά, χρόνο και κόπο αν λοιπόν απασχολήται

σε μια άλλη δουλειά για τα προς το ζειν, αυτή η δουλειά επίσης δεν έχει και καμία σχέση με το αντικείμενο

του σχεδίου ή της γραφής, δύσκολα κάποιος μπορεί να παράγει "καλλιτεχνικό" έργο.

Για αυτό και στο εξωτερικό συνήθως οι άπειροι που δείχνουν να έχουν ταλέντο προσλαμβάνονται ως βοηθοί

και με τον καιρό εξελίσονται, μαθαίνουν και φτάνουν κάποια στιγμή να γίνουν πραγματικά καλοί.

 

Οι εκδότες είναι αυτοί που αποφασίζουν (παγκοσμίως)ποιος είναι καλός να σχεδιάσει ποιος να γράψει ή να επι-

μεληθεί τα εξώφυλλα, οι εκδότες δίνουν τα guidelines του τι θέλουν να παραχθεί, σκέφτονται πως το τελικό

ΠΡΟΪΟΝ θα φέρει κέρδος για να πληρωθούν όλοι, αυτά γίνονται όταν παράγεις κόμικ.

Ο άλλος δρόμος ο πιο σίγουρος για την επιχείρηση σου είναι να πληρώνεις τα δικαιώματα και να πέρνεις ένα

προϊόν έτοιμο, εγγυημένο που το μόνο που χρειάζεται είναι μετάφραση και σε κάποιες σελίδες που θα έμπενε

κάποιο άθρο βάζεις κάποιο κόμικ ελληνικό.

 

Υπάρχουν καλοί έλληνες σχεδιαστές και σεναριογράφοι πιστεύω πως ναι, αλλά συνήθως αν δεν έχουν την

τύχη να πάνε στην διαφήμιση και καθώς οι ευθύνες της ενήλικης ζωής τους χτυπάνε την πόρτα τα παρατούν

για να ασχοληθούν με την δουλειά τους και όχι με μ@λ@κ!3ς, άλλωστε παράγονται χιλιάδες κόμικ παγκοσμίως

και πάντα θα υπάρχουν οι νέες γενειές για αφήσουν το στίγμα τους ώσπου να φτάσει η στιγμή που θα τα παρα-

τήσουν και ατοί για να ασχοληθούν με την δουλειά τους.

 

Πραγματικά δεν έχει και μεγάλη σημασία πέραν της εφήμερης συζήτησης το όλο θέμα γιατί παράγονται χιλιάδες

κόμικ παγκοσμίως και η μετάφραση δεν στοιχίζει και τόσο πολύ.

[derveniotis]

Να αρχίσουμε από τα "τεχνικα": η γελοιογραφία δεν είναι κόμικς. Το κόμικ είναι αφήγηση με εικόνες. Το "ένα καρέ πριν και ένα μετά" που βάζουν μέσα τη διάσταση του χρόνου, είναι αυτό που ξεχωρίζει το ένα μέσο απο το άλλο.

Για τα υπόλοιπα, η εντύπωσή μου είναι ότι για τον καθένα, ό,τι τον ενοχλεί του πιάνει χώρο.Μπορεί αν τα βάλεις κάτω να τα μετρήσεις να σου βγούν π.χ. περισσότερα αριθμητικά τα fantasy, αλλά για τον φάν τους, ακόμα και δύο, ξερω-γω,εκδοθέντα χιουμοριστικά άλμπουμ θα του φανούν "τόνοι χιουμοριστικών, πήξαμε ρε παιδιά",- και αντιστρόφως, ανάλογα με το favourite genre του καθενός.

Δεν καταλαβαίνω που είναι το πρόβλημα, ειλικρινά. Είναι ίσως η πρώτη φορά στην ιστορία των ελληνικών κόμικς που έχουμε δημιουργούς που να καλύπτουν σχεδόν όλα τα genres. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα για μια ισορροπημένη δίαιτα. Αντ' αυτού βλέπω τους φαν π.χ της μπριτζόλας να θέλουν να εξοβελιστούν στο πύρ το εξώτερο οι σαλάτες! Ανέβασε ρε φίλε τη χοληστερίνη σου όσο γουστάρεις αλλά άσε και το μαρούλι να βρίσκεται στα πέριξ, δεν ξέρεις πότε θα σου σώσει την υγεία!

Η ενδεδειγμένη στάση είναι όντως να πριμοδοτείς μόνο τις δουλειές που σε καλύπτουν σαν αναγνώστη. Στήριξη λόγω εντοπιότητας δεν είναι στήριξη, είναι δεκανίκι."Buy what you like" shall be the whole of the law.

[Melandros]

 

Ακριβώς, περι ορέξεως κολοκυθόπιτα..

Και εννοείτε πως ο καθένας αγοράζει ότι θέλει... και ας το βλέπει όποιος θέλει σαν πριμοδότηση ή σαν δεκανίκη..

Όσον αφορά το τί είναι κόμικ, δεν είμαι εγώ ο ειδικός και ούτε είμαι σε διημερίδα των Κόμικς και πρέπει να βγάλω λόγο εμπεριστατομένο για να δικαιολογήσω αυτό που πιστεύω.. Πολλοί λένε ότι τα φωτορομάντζα είναι κόμικ.. ΆλλοΙ ότι ο Τρίτος δρόμος του Ιωάννου είναι Γελοιογραφία...

ε, και εγώ λέω πως και οι γελοιογραφίες και τα κόμικς κατ'εμέ, έχουν τον ίδιο σκοπό, με το ίδιο μέσο και το ίδιο αναγνωστικό κοινό... δεν θέλω να πείσω κανέναν, ούτε το έχω σπουδάσει το θέμα, αλλά ούτε και βιβλίο θα γράψω για τα κόμικς.. Εμένα μου αρέσει απλά να τα διαβάζω.. Τώρα μέσα στο δικό μου το κεφάλι... έχει μεγάλη διαφορά απο ότι στα κεφάλια των άλλων στο τί είναι τί...

 

Άντε γειά μας...

 

 

edit : Αλήθεια, να κάνω και μια ερώτηση που με ήθελα να την κάνω.. αυτό εδώ δηλαδή είναι κόμικ??

 

[DJO]

(500 χρόνια μετά )

 

edit : Αλήθεια, να κάνω και μια ερώτηση που με ήθελα να την κάνω.. αυτό εδώ δηλαδή είναι κόμικ??

 

Αφού πήγαν τα Mordillo, εκείνο του Αρκά και το flipbook με Soloup VS Καλαϊτζής, πιστεύω ήρθε η σειρά του...

 

Μιας και το αναρωτιόμασταν τελευταία κάμποσοι, να ποιες εκδοτικές βγάζουν κόμικς Ελλήνων Δημιουργών πλέον, ενώ είμαστε στα '10s:

 

Comicdom Press

Comicworld

Giganto Books

Helm

In-K Situ Comix

Jemma Press

Mindpower Publications

Pthirus Pubis

Tree

 

Ατλαντίς (επανεκδόσεις επανεκδόσεων)

Βατερλώ

Γράμματα (πλέον μόνο Αρκάς)

Διόπτρα (new entry λόγω ΚΥΡ)

Εκδόσεις ΚΨΜ

Ελληνοεκδοτική

Ένατη Διάσταση

ΖΝ Λεωπαλαίοντες

Καστανιώτης

Μεταίχμιο

Τόπος

Τυπωθήτω

Χαραμάδα

Ψυχής Τα Λαμπυρίσματα

 

Και μετά πάμε στη μεγαλύτερη "εκδοτική", τις αυτοεκδόσεις βλ. και Εκδόσεις Κάμπου, Λέσχη Φίλων 20ου Αιώνα, Free Your Line Press, Γεια Σου κτλπ.

[Kozy]

"Γεια σου" κτλ.

[soloup]

Λοιπόν, δεν είχα πάρει χαμπάρι αυτήν την κουβέντα στην εποχή της αλλά είναι τρομερό γιατί όταν ξεκινούσα την έρευνα για τα κόμικς, φυσικά ξεκινούσα από αυτά ακριβώς τα ερωτήματα.

Νομίζω πως το βιβλίο που θα βγει τώρα, βάζει κάποια τάξη σε όλα αυτά που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια (και δεκαετίες) στα Ελληνικά κόμικς. Και ίσως εξηγεί και κάποια ζητήματα, όπως αυτό που λέει γο Germ στην αρχή γιατί μας προκύψανε τόσο "κουλτουριάρικά" τα πρώτα χρόνια, ή παρακάτω για τη σχέση δημιουργών κι εκδοτών, για το αν ο "Τρίτος Δρόμος" του Ιωάννου είναι γελοιογραφία, τι γίνεται με τη νέα γενιά κομικξάδων κουλουπου.

Μιλάει για πολλά και φυσικά θα γίνει αφορμή ν' ανάψουν καινούργιες...συζητήσεις....

[DJO]

Στην Ελλάδα, σαν κουλτούρα στην ενσωμάτωση των κόμικς στην καθημερινότητα και την εκπαίδευση βρισκόμαστεε αρκετά πίσω σε σχέση με άλλες χώρες. Τα τελευταία χρόνια όμως, το ελληνικό κόμικς έχει περάσει σε άλλο στάδιο δημιουργικότητας και γίνονται αρκετά αξιόλογα πράγματα. Κάθε χρόνο, στα φεστιβάλ κόμικς έρχεται όλο και περισσότερος κόσμος, βγαίνουν πολλές και προσεγμένες εκδόσεις Ελλήνων δημιουργών (πολλοί απ’ αυτούς σιγά-σιγά βγαίνουν και προς τα έξω), τα μέσα ενημέρωσης τα προωθούν πιο συχνά (πιστεύω, ότι θα έπρεπε να τολμήσουν περισσότερο και να τα κάνουν μέρος τους), εκδίδονται πλέον ξένες σειρές στα ελληνικά και γενικά βλέπουμε μία τάση προς τα πάνω. Υπάρχουν και κάποια μεγάλα αγκάθια, όπως η διανομή, η σημερινή οικονομική κατάσταση, κ.α. τα οποία φρενάρουν αυτήν την ανοδική πορεία. Το αισιόδοξο είναι, ότι υπάρχει αρκετά μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο και δημιουργείται ένα κοινό, το οποίο στηρίζει τα ελληνικά κόμικς και μας σπρώχνει να συνεχίζουμε…

 

Τάδε έφη ο Tomek στον JMZ.

[Wiccan492]

[Μεταφορά μετά από αυτό το ποστ]

 

Aν δω ότι το σχέδιο ενός σκιτσογράφου μου αρέσει, τι παραπάνω θα πρέπει να του εξηγήσω εκτός από την ιστορία; Έτσι κι αλλιώς το σκίτσο κάποιου παραμένει το ίδιο, οπότε ο σχεδιασμός θα γίνει με το δικό του στυλ.

Δηλαδή εσύ geokon712, αν σου κάνει πρόταση ένας σεναριογράφος ή εκδοτικός οίκος, θα ρωτήσεις βάσει ποιου κόμικ θέλουν να διαμορφώσεις το σκίτσο σου;

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 27, 2013 από DJO

[geokon]

ναι, εννοείται πως θα τον ρωτήσω. Όχι για να το ακολουθήσω πιστά, απλά για να καταλάβω τι περιμένει να κάνω γιαυτόν, για να δω πως έχει οραματιστεί το κόμικ που θέλει να φτιάξουμε. Επίσης, το κυριότερο ίσως, θα δω πόσο καλά προετοιμασμένος είναι... αν έρχεται κάποιος και μου λέει πως μου έχει σενάριο, περιμένω να δω κάτι που να μοιάζει με σενάριο κόμικ, όχι με το ημερολόγιό του ή την λίστα σούπερ-μάρκετ. Η αυτοπεποίθηση με την οποία θα μου απαντήσει θα με βοηθήσει να κατλάβω με τι έχω να κάνω και αν αξίζει να ασχολειθώ.

Σου λέω, όσο καλύτερα προετοιμασμένος είναι ο σεναριογράφος, όσο καλύτερα ξέρει τι θέλει, τόσο πιο εύκολα θα τον εμπιστευτεί ο σχεδιαστής.

 

γιατί να τον "εμπιστευτεί" ο σχεδιαστής;;

επειδή ο έλληνας σχεδιαστής φτιάχνει κυρίως τις δικές του ιστορίες. Ακόμα κι αν είναι κάπως αδύναμες σεναριακά το προτιμάει. Το κέφι του θέλει να κάνει, δεν έχει λόγο να βρει σεναριογράφο.

Ο σεναριογράφος, αντιθέτως, εννοείται πως θέλει απεγνωσμένα να βρει σχεδιαστή γιατί αλλιώς δεν θα κάνει το κόμικ του. Στην ελλάδα λοιπόν, ο σεναριογράφος, αν θέλει να φτιάξει κόμικ, πρέπει να πλασάρει τον εαυτό του στον σχεδιαστή. Πρέπει να διαφημίσει τον εαυτό του. Πρέπει να έχει απάντηση για όλα.

 

Εν το μεταξύ, έλληνες έμπειροι και καλοί σχεδιαστές πλέον υπάρχουν. Το ίδιο δεν ισχύει για τους σεναριογράφους (είναι στην αρχή ακόμα), καλοί σεναριογράφοι κόμικ στην ελλάδα είναι ελάχιστοι και αυτό οι σχεδιαστές το ξέρουν.

 

Δεν υπάρχει ανερχόμενος νέος σχεδιαστής που να μην τον έχουν προσεγγίσει φιλόδοξοι σεναριογράφοι κόμικ οι οποίοι τελικά δεν ξέρουν τι σημαίνει σενάριο για κόμικ. Οι περισσότεροι απλά έχουν μια ιστορία (ούτε καν σενάριο/διαλόγους) την οποία απλά την έχουν γράψει (απλά την περιγράφουν, χωρίς τους διαλόγους των ηρώων δηλαδή... αυτό είναι περισσότερο λογοτεχνία, όχι σενάριο). Το ότι γράφεις μια ιστορία δεν σε κάνει σεναριογράφο. Το πως την γράφεις σε κάνει. Το σενάριο έχει και αυτό τους κανόνες του, τις συμβάσεις του, την γλώσσα του, τα όλα του. Στην ελλάδα, οι σχεδιαστές κόμικ έχουν δείξει τελευταια δείγματα "επαγγελματισμού" και έχουν μπει επιτέλους σε μια πορεία. Οι σεναριογράφοι ακόμα όχι. Γιατί; Επειδή στην ελλάδα ακόμα θεωρούμε "σενάριο" μια "καλή ιδέα". Όπως ακριβώς και παλιότερα (καλά και τώρα ακόμα μερικές φορές) σχεδιαστής κόμικ θεωρείτω αυτός που έχει καλό "σχέδιο". Το να έχει ο κομίστας "καλό σχέδιο", πίστεψέ με, είναι το λιγότερο. Μπορεί να σου φαίνεται περίεργο αλλά έτσι είναι. Όπως και η "καλή ιδέα" για ένα σενάριο είναι το λιγότερο αν δεν ξέρεις πως να την αναδείξεις μέσω ενός καλού και σωστού σεναρίου... κάτι που για να το καταφέρεις χρειάζεται παιδεία και σπουδή.

 

Τα παραπάνω, αρκετοί σχεδιστές τα γνωρίζουν γι αυτό και είναι και καχήποπτοι. Πρέπει να τους πείσεις πως ξέρεις τι θέλεις και πως το σενάριό σου είναι δουλεμένο σωστά, αλλιώς δεν θα ασχολειθούν μαζί σου. Και είναι απολύτως λογικό, έλα στην θέση τους... Αν είναι να αφιερώσουν τόσο χρόνο κι κόπο για να διορθώσουν/μετατρέψουν σε σενάριο την ιδέα/ιστορία κάποιου άλλου, γιατί να μην αφιερώσουν τον ίδιο χρόνο για μια δικιά τους ιστορία;; δεν είναι προτιμότερο;;

 

Στην περίπτωση που πληρώνεις βέβαια αλλάζει το πράγμα και εννοείται θα βρεις εύκολα σχεδιαστή ΑΛΛΆ υπάρχουν οι ακόλουθες περιπτώσεις:

1) να βρεις καλό σχεδιαστή και α) αν δεν έχεις δουλέψει όσο θα έπρεπε το σενάριο να σου ζητήσει άλλα τόσα επειδή θα χρειαστεί να σεναριογραφίσει την ιστορία σου πάλι ο ίδιος απ την αρχή (και το σενάριο θα είναι δικό του... αυτό που μένει σε σένα είναι η κεντρική ιδέα).

                                                 β) να έχεις καλά δουλεμένο σενάριο και όλα καλά.

2) να μην βρεις και τόσο καλό σχεδιαστή και α) σε περίπτωση που δεν είναι σωστά δουλεμένο το σενάριο να χρειαστεί να βάλει το χέρι του και ο ίδιος (κάτι που πρακτικά δεν γίνεται να αποφύγετε) και να μην μπορεί (λόγω απειρίας) να το στυρίξει (οπότε ναι μεν θα κάνεις το κόμικ σου αλλά πολύ πιθανό να θυσιασεις τα λεφτά σου).

                                                                      β) να έχεις ένα καλά δομημένο σενάριο το οποίο τελικά θα "σώσει" το κόμικ παρόλλες τις αδυναμίες του σχεδιαστή.

 

Οι περιπτώσεις "1α" και ακόμα περισσότερο "2α" είναι περιπτώσεις που εννοείται θέλεις να αποφύγεις. Καταλυτικό ρόλο έχει η ποιότητα του σεναρίου σου στην τελική.

 

Αν θέλεις λοιπόν να βρεις σχεδιαστή, μιας και, επενθυμίζω, δεν είναι εύκολο, όταν τον βρεις θα πρέπει να σε εμπιστευτεί, θα πρέπει από την πρώτη επαφή να του αποδείξεις πως δεν είσαι ο σεναριογράφος της πρώτης κατηγορίας.

Ποιός είναι ο σεναριογράφος της πρώτης κατηγορίας (ο "κακός" σεναριογράφος);

αυτός που δεν ξέρει να σου απαντήσει στα παρακάτω ερωτήματα:

1) ποια τα χαρακτηριστικά του ή των κεντρικών ηρώων σου (ψυχωλογικά προφίλ, χαρακτηριστικά προσώπου, σωματότυπου, ρουχισμού, στοιχεία όπως όνομα-ηλικία);

2) πόσες ενότητες (/τεύχη) υπολογίζεις το κόμικ σου (όχι μαντεψιά, σε πόσα ισομερή κεφάλαια έχεις χωρίσει την ιστορία σου, κάτι που σίγουρα θα επιρεαστεί από τον σχεδιαστή αλλά ένα πλάνο πρέπει να υπάρχει) ;

3) περιέγραψέ μου με μισή πρόταση α) την εισαγωγή της ιστορίας σου, β) τον "στόχο" της ιστορίας σου, γ) την κατάληξή της (όσο περίπλοκη και να είναι η ιστορία σου, δεν έχει σημασία, αν έχεις κάνει σωστό σενάριο μπορείς να απαντήσεις και με δυο λέξεις)

 

Τα παραπάνω είναι το ΛΙΓΟΤΕΡΟ που οφείλεις να μπορείς να απαντήσεις. Υπάρχουν πολλά άλλα, αλλά εκείνα αφορούν πιο επαγγελματικό σενάριο κόμικ. Σε πρώτη φάση, τα παραπάνω δείχνουν πως το σενάριό σου είναι σε καλό επίπεδο ώστε να το πάρει στα χέρια του ο σχεδιαστής και να βγάλει μιαν άκρη.

 

Αν λοιπόν, μπορείς να απαντήσεις σε αυτά τα απλά ερωτήματα, θα βρεις πιο εύκολα σχεδιαστή επειδή θα σε πάρει και πιο εύκολα στα σοβαρά ο σχεδιαστής.

Αν δεν μπορεις, δούλεψε το σενάριό σου μέχρι να μπορείς να απαντήσεις και μετά ψάξε για σχεδιαστή.

 

Δεν θέλω να σε επιρεάσω αρνητικά, απλά προσπαθώ να σε πείσω να δουλέψεις πραγματικά το σενάριό σου (αυτό στην περίπτωση που δεν το έχεις κάνει με βάση τα κρητίρια που έθεσα).

Πρέπει επιτέλους να ξεκολλήσουμε από αυτή τη νοοτροποία που "τι σενάριο κόμικ, τι πεζό κείμενο, το ίδιο και το αυτό!" και να αρχίσουμε να δουλεύουμε σωστά τα σενάριά μας.

Συγχώρεσέ με για το θάρρος μου, δεν έχω δει καν σε τι επίπεδο είναι η δουλειά σου... Βασικά δεν τα λέω καν για την δουλειά σου, που και τέλεια να είναι, μέχρι να το αποδείξεις να ξέρεις πως ο σχεδιαστής θα είναι καχήποπτος απέναντί σου. Προσωπικά, με έχουν προσεγγίσει μέχρι στιγμής 6 σεναριογράφοι (από τύπους που απλά θέλουν να δοκιμάσουν την τύχη τους μέχρι ανθρώπους που ήταν διατεθημένοι να πληρώσουν αρκετά), με σιγουριά δεν μπορούσε κανείς να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα... που και να απαντούσε τι να το έκανα;!;! Κανείς τους δεν είχε γραμμένους τους "διαλόγους". Δεν μπορεί κάποιος να επιχειρεί να γράψει σενάριο για κόμικς χωρίς να υπολογίζει τι κείμενο θα μπει στα μπαλονάκια της κάθε σελίδας... με τι θα γεμίσουν ρε παιδιά τα μπαλονάκια;;

 

μια ιδέα για το τι είναι αποδεκτό ως κόμικ σενάριο:

αν δείξεις κάτι τέτοιο σε οποιονδήποτε σχεδιαστή θα

σε θεωρήσει αυτομάτως και σεναριογράφο κόμικ.

 

γράψτε παιδιά με τέτοιο τρόπο το σενάριό σας και δεν έχετε να φοβάστε τίποτα

[mr-d]

 

το ποστ του geokon πρεπει να μπει sticky στην ενότητα "σενάριο"

[DJO]

Τζωρτζ, -> +oo

[Wiccan492]

Συμφωνώ μαζί σου geokon712, σαφώς και έχεις δίκιο.

 

Θεωρείς ότι αν προκύψουν καλές δουλειές, μπορεί στην Ελλάδα να εμφανιστούν ongoing σειρές κόμικς ή μόνο σποραδικά τομάκια; Μου έχουν πει ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει. Τι πιστεύεις εσύ; Φταίει η ελληνική αγορά ή η διαθεσιμότητα ταλέντων;

[geokon]

η ελληνική αγορά είναι μικρή και ακόμα και μια τέλεια δουλειά θα τα βρει σκούρα.

 

Η δική μου ταπεινή άποψη είναι πως το κόμικ στην ελλάδα μπορεί να σωθεί μόνο αν καταφέρει να προσεγγίσει νέο κοινό, σε κόσμο δηλαδή που θα του άρεσαν τα κόμικς αλλά ακόμα δεν το ξέρει.

 

οκ, ας δούμε λίγο σε τι φάση βρισκόμαστε τώρα:

όλες οι νέες δουλειές που βγαίνουν κυνηγάνε την υπάρχουσα αγορά (που στην καλύτερη να φτάνει τους 1000 ανθρώπους... οι πωλήσεις βέβαια είναι πολύ λιγότερες, έτσι;; καμιά 200άρα)

Λόγω των οικονομικών μας αυτή η αγορά θα συνεχίσει να μειώνεται... Εμείς όμως εξακολουθούμε να βασιζόμαστε αποκλειστικά σε αυτήν (!). Αν δεν βρούμε τρόπο να προσεγγίσουμε νέο κόσμο δεν θα καταφέρουμε τίποτα παραπάνω απ το απλά να "κάνουμε τη φάση μας" μεταξύ μας.

 

Οπότε το ερώτημα είναι το εξής:

"πως θα προσελκύσουμε νέο αγοραστικό κοινό;;"

 

Κάποιοι πιστεύουν πως στόχος θα πρέπει να είναι ένα τέλειο κόμικ με μια καλή ιδέα και ένα καλό χέρι. Άποψή μου: "χαμένος κόπος!" Ένα τέλειο κόμικ θα πουλήσει καλά αλλά με τον τρόπο που προωθείται σήμερα δεν θα καταφέρει να βγει έξω από τους κύκλους τον κομικσόφιλων όσο καλό και να είναι.

 

Αυτό στο οποίο πρέπει να δώσουμε σημασία είναι το πως θα το προωθήσουμε... πως θα το δει και θα το προσέξει κόσμος που δεν ασχολείται με κόμικς αλλά θα μπορούσε να ασχολείται αν είχε τα κατάλληλα ερεθίσματα.

Για παράδειγμα, αυτό που έκανε το 9! Κατάφερε και έβαλε τα κόμικς (με το έτσι θέλω) σε χιλιάδες σπίτια που δεν ήξεραν καν πως τους αρέσουν τα κόμικς! Οι πωλήσεις τις έφταναν πχ τις 50.000. Έμπαιναν τα κόμικς σε 50.000 σπίτια (αυτό σημαίνει 100.000 με 150.000 κόσμο). Και λέω γω τώρα... δεν θα το ξεφύλλιζε 20.000 κόσμος...; Απ αυτούς δεν θα κέρδιζε τους 3 με 5 χιλιάδες... είναι αρκετό! και ήταν κάτι που στήριζε κάθε βδομάδα για χρόνια. Αργότερα έπεσε βέβαια και σταμάτησαν να το διαβάζουν μέχρι και οι ίδιοι οι κομικσόφιλοι... Απέδειξε όμως πως υπάρχουν τρόποι να βρεις νέο κόσμο... και στην τελική άφησε και κάτι! Τα κόμικς στην ελλάδα εξελίχθηκαν μέσα από αυτό. Μια γενιά νέων σχεδιαστών ανέθρεψε. Και άλλη μια γενιά αναγνωστών. Κάτι τέτοιο θέλουμε και τώρα.

 

Κανείς όμως στην ελλάδα πλέον δεν το κάνει ή τέλος πάντων δεν έχει βρει ακόμα τον τρόπο.

τα κόμικς στην ελλάδα αυτή τη στιγμή προβάλλονται μόνο σε εκδηλώσεις κόμικς (που πηγαίνουν κομικσόφιλοι κυρίως... όχι ο νέος κόσμος που χρειαζόμαστε)

και σε ράφια βιβλιοπωλείων (ο έλληνας αναγνώστης που δεν ξέρει πως θα του άρεσε να αγοράσει ένα κόμικ... πως θα πάει να το ψάξει σε μια γωνιά βιβλιοπωλείου;; ) Που έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πλέον δεν πατάει στα βιβλιοπωλεία.

 

Οπότε ακόμα απάντηση δεν έχουμε.

 

Επίσης, οι εκδότες βγάζουν κόμικς (και αρκετά μάλιστα) ταυτοχρόνως και όλοι μαζί στο κόμικντομ το οποίο γίνεται μια φορά τον χρόνο και είναι και η μόνη αξιόλογη εκδήλωση που θα τραβήξει και νέο κοσμο... αλλά εννοείται πως δεν είναι αρκετό.

Ας μπούμε στην θέση του κομικσόφιλου καταναλωτή που πλεον είναι και φτωχός. Περιμένει πως και πως το κόμικντομ ώστε να αγοράσει, διαβάσει, στηρίξει την ελληνική σκηνή κόμικς μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσει πως έχουν βγει 20 καινούργια ελληνικά κόμικς, που στοιχίζουν 7 με 15 ευρώ το καθένα και αυτός αναγκαστικά θα αγοράσει μόνο 2-3 (και πολλά είναι). Κι αν νομίζουν οι εκδότες πως "οκ, δεν μπορεί να το αγοράσει τώρα το κόμικς μου αλλά δεν πειράζει, θα το πάρει αργότερα από κανά βιβλιοπωλείο τώρα που ξέρει πως το έχω βγάλει!" κάνει λάθος! Στην βράση κολλάει το σίδερο... αν δεν το πάρει εκείνη την στιγμή με τα λίγα χρήματα που έχει και το βλέπει μπροστά του πότε θα το πάρει;; Θα έχει περισσότερα λεφτά τον επόμενο μήνα;; Ας πούμε πως θα έχει, θα πάει να πάρει τους δρόμους να βρει το κόμικ που του άρεσε;; δε νομίζω... ο μέσος καταναλωτής δεν θα το κάνει. Ο σκληροπυρηνικός θα το κάνει, οκ, αλλά όπως είπα και παραπάνω δεν είναι αρκετός. Και αν ο μέσος κομιξάκιας δυσκολεύεται στην ιδέα να σύρει τα πόδια του μέχρι κάποιο βιβλιοπωλείο που να πουλάει και κόμικς για να τους δώσει τα λεφτά του... τι περιμένετε να κάνει η άλλη μας περίπτωση;; αυτή που θα πρεπε να κυνηγάμε; το νέο κοινό πως θα έρθει;; Και επίσης! 7 και 15 ευρώ είναι πολλά!!! Ίσως όχι για την δουλειά και την ποιότητα του κόμικ, αλλά σίγουρα πολλά για την τσέπη του υποψήφιου καταναλωτή.

 

 

Απάντηση για μένα είναι μια. Πρέπει να μπούνε κόμικς στα περίπτερα και στα ψιλικατζίδικα. Αυτό σημαίνει "τεύχη"! όχι κόμικς των 100 σελίδων. Και σημαίνει 3 ή το πολύ 4 ευρώ, όχι 10!

Πρώτον, θα το βλέπει κόσμος μπροστά του σχεδόν κάθε μέρα την ώρα που θα παίρνει τα τσιγάρα του ή τη σοκολάτα του ή το περιοδικό του. Ακόμα περισσότερο, θα το βλέπουν πιτσιρίκια, η νέα γενιά αγοραστών που σε αυτή θα βασιστεί και εξελικτική πορεία των ελληνικών κόμικς... θα συνεχίσουν τα κόμικς να είναι για λίγους (όπως τώρα; ) ή θα γίνει μέρος της καθημερινότητας αρκετών (όπως ήταν κάποτε, πριν 20 χρόνια πχ).

 

Θα μπορεί να το βλέπει και κόσμος που απλά περνάει δίπλα από ένα περίπτερο. Ας πάμε λίγο πάλι στην περίπτωση του φτωχού κομικσόφιλου ο οποίος δεν μπορεί την στιγμή που βλέπει το κόμικς να το αγοράσει. Αν περιμένουμε να το αγοράσει μετά από βιβλιοπωλείο σωθήκαμε...! άσε που υπάρχει η πιθανότητα (σε μένα συμβαίνει) με τον καιρό να το ξεχάσει κιόλας. Πλέον, δεν χρειάζεται να κάνει ταξίδι μέχρι το βιβλιοπωλείο! Πλέον, δεν ανησυχούμε μήπως και ξεχάσει την ύπαρξη του κόμικ μας επειδή αρκετά συχνά πλέον θα κουτουλάει επάνω του στον δρόμο για το σχολείο, την δουλειά ή την βόλτα του! Και τέλος, 3 ευρώ θα βρεις να τα δώσεις... κι αν δεν τα έχεις σήμερα επάνω σου, θα τα έχεις αύριο ή μεθαύριο!!! Η μόνη μας λύτρωση είναι τα περίπτερα λοιπόν! Τα οποία τα αμελήσαμε και πήγαμε κατευθείαν στα βιβλιοπωλεία. Η σωστή σειρά είναι πρώτα περίπτερο, μετά βιβλιοπωλείο και τέλος η εκδήλωση... εμείς τα κάνουμε ανάποδα. Το κάνουμε ακόμα πιο δύσκολο για το ίδιο το κοινό που περιμένουμε να μας σώσει! Και έτσι απλά δεν γίνεται να έχουμε ουσιαστική στήριξη.

 

Πάμε τώρα στα αρνητικά του περίπτερου και του ψιλικατζίδικο.

πρώτον και κυριότερων, για να έχει αποτέλεσμα το παραπάνω θα πρέπει να βρίσκονται κόμικς σε όλα τα περίπτερα, όχι μόνο σε ένα σε κάθε περιοχή... Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να υπάρξει σωστή διανομή. Σωστή διανομή σημαίνει χιλιάδες αντίτυπα, το οποίο με την σειρά του προϋποθέτει να σκάσει ο εκδότης πολλά χρήματα.

 

Παράδειγμα: Για να κάνεις σωστή διανομή θα πρέπει να τυπώσεις (μόνο για την αθήνα πχ) καμιά 10αριά χιλιάδες... Αν τυπώσεις λιγότερο δεν θα διανεμηθεί σωστά το έντυπο. Το θέμα όμως είναι πως σε πρώτη φάση θα πληρώνεις 10 χιλιάδες αντίτυπα για να πουλήσεις μόνο τα 1.000. Είναι ελάχιστα και οικονομικά θα σε βάλει μέσα. Δεν συμφέρει και ένας λόγος που δεν το τολμούν οι εκδότες είναι αυτός. Για να το κάνει κάποιος αυτό δηλαδή θα πρέπει να ξέρει πως σε πρώτη φάση θα χάνει χρήματα. Επίσης θα πρέπει να είναι σωστός απέναντι στο νέο του κοινό. Να έχει σταθερή και μικρή τιμή. Να βγαίνει κάθε μήνα στην ώρα του (το πολύ ανά δίμηνο). Και εννοείται να έχει μια καλή ιστορία... ένα καλό κόμικ να προσφέρει.

 

Αχ, αρκετοί εκδότες αλλά και κομίστες για κάποιο λόγο σνομπάρουν το περίπτερο... "εμένα το κόμικ μου δεν είναι για το πεζοδρόμιο... είναι για τα σαλόνια των διανοούμενων..." Ναι, ρε φίλε δε λέω. Είναι υψηλής ποιότητας τέχνη το κόμικ σου. Χρειάστηκε χρόνος για να το αποδεχτούν ως τέχνη και όχι σαν υποκουλτούρα... Αλλά εδώ στην ελλάδα δεν πρόλαβε να αντιμετωπιστεί ως "υποκουλτούρα"... εμείς, επωφελούμενοι απ την πορεία των κόμικ στον υπόλοιπο κόσμο, πηδήξαμε κατευθείαν στο κομμάτι "τέχνη" ως δημιουργοί. Τον μέσο έλληνα τον αφήσαμε πίσω μας και τώρα παραπονιώμαστε που δεν μας διαβάζει! Αν θέλουμε επιτέλους να προχωρήσει το κόμικ στην ελλάδα θα πρέπει να γυρίσουμε λίγο πίσω και να ξανακάνουμε κάποια πράγματα με την σωστή σειρά αυτή την φορά. Αν δεν θέσουμε τις βάσεις για ένα νέο αναγνωστικό κοινό να μου το θυμηθείτε σε λίγα χρόνια θα διαβάζουν κόμικς μόνο οι ίδιοι οι δημιουργοί (και αντί για να πληρώνουμε απλά θα ανταλλάσσουμε τα κόμικς μας).

 

 

 

 

 

και για να απαντήσω και στην ερώτησή σου φίλε wiccan,

ναι! πιστεύω πως θα μπορούσαν στην ελλάδα να εμφανιστούν σειρές κόμικς (τεύχη), , ίσως όχι ongoing βέβαια. Με τα "τομάκια" που την βγάζουμε τώρα (επειδή είναι πιο "ωραία" σαν εκδόσεις) στην ουσία, όπως εξηγώ παραπάνω, σκάβουμε τον λάκκο μας...

 

Το galaxia θα μπορούσε άνετα να είναι σειρά σε τεύχη, ο δρακοφοίνικας ήταν σειρά αλλά εκδοτικά δεν είχε την πρέπουσα υποστήριξη και στην πορεία το έχασε... το ίδιο και το ύψιλον. Θα είχαμε κι άλλα παραδείγματα αλλά οι δημιουργοί προτιμούν τις μικρές αυτοτελείς ιστορίες.

 

Εγώ προτείνω το εξής:

οι έλληνες σχεδιαστές κάθε χρόνο στο κόμικντομ έχουν τομάκια... Δεν θα ήταν προτιμότερο αντί να βγαίνει ένας τόμος 150 σελίδων τον χρόνο να το βγάζουν σε 6 ή 8 ή και 10 τευχάκια 24 σελίδων τον χρόνο;;

Απλά ο έλληνας εκδότης, αντί για να εκδώσει πχ 4 δημιουργούς, με τα ίδια χρήματα θα μπορέσει να εκδώσει μόνο τους 2 ή και μόνο τον 1! Θα κερδίσει όμως νέο κόσμο και την επόμενη χρονιά θα μπορεί να εκδώσει και τον δεύτερο και πάει λέγοντας.

 

Ένα λάθος που δεν πρέπει να επαναλάβουμε, αν ξαναβγούμε στα περίπτερα, είναι τα περιοδικά τύπου 9 ή βαβέλ που ναι μεν βγαίνανε συχνά αλλά είχαν μικρές, άσχετες μεταξύ τους ιστορίες (ήταν περιοδικά). Δεν μας κάνει αυτό. Θα πρέπει να έχουμε έντυπα με σειρά μιας ιστορίας ή άντε με 2 ιστορίες (παραπάνω επηρεάζει την τιμή και χάνεις πάλι τον αγοραστή). Πως είχε κάνει πχ η anubis όταν συνδύασε τους F4 με τους Xmen;;

 

Και μιας και ανέφερα την anubis... ορίστε! να η απόδειξη πως αν κάνεις σωστή διανομή το κόμικ σου θα φτάσει στα χέρια πολλών. Το λάθος (απ όσο ξέρω, διορθώστε με αν λέω μπούρδες) της anubis είναι που μετά τα πρώτα δειλά της βήματα, αφού είδε πως υπήρχε απήχηση, έχασε τον έλεγχο και άρχισε να εκδίδει κατα ριπάς την μια σειρά μετά την άλλη περισσότερο απ όσο μπορούσε να ακολουθήσει (οικονομικά) ο αγοραστής με αποτέλεσμα να τον χάσει και τώρα να μην μπορεί ούτε να βγάλει νέα κόμικς όυτε να πουλήσει τα παλιά της.

Θέλει μέτρο το πράμα... πιστεύω πως θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα και να βγουν όλοι κερδισμένοι.

 

την υπομονή την έχουμε, το ταλέντο και οι καλές ιστορίες υπάρχουν... τα λεφτά όμως είναι λίγα! Μπορούμε με τα λίγα χρήματα να εκδώσουμε όσα μπορούμε τώρα μέχρι να να μην μπορεί πια ο κόσμος να αγοράζει τα κόμικς μας, ή μπορούμε να επιχειρίσουμε να επενδήσουμε σε τακτικές που θα προσελκίσουν νέο κόσμο και επιτέλους να αποκτήσουμε αγορά.

[falconara90]

Θίγεις μερικά ζητήματα που σηκώνουν μεγάλη συζήτηση. Το κακό είναι ότι πολλά δε μπορούν να υποθούν ψηφιακά, αλλά σαν άνθρωποι σε τραπέζι.

 

Μια μικρή παράθεση, επειδή έχω διαβάσει ολόκληρο το Ύψιλον (όσο κυκλοφόρησε) και μπορώ να πω ότι σε μεγάλο βαθμό, το Ύψιλον απέτυχε εξαιτίας του ίδιου του εαυτού (και ο νοών νοήτω).