Από τον Περτουίλαμπι στα Ντίσνεϋ - Ιδέες που επαναχρησιμοποιήθηκαν από τον Ντον Ρόσα

[PhantomDuck]

 

- Ωραίο άρθρο φαίνεται τούτο 'δω. Τι ακριβώς είναι;
Είναι ένα άρθρο το οποίο θα θέλαμε να περιλαμβανόταν στο βιβλίο "Οι Περιπέτειες του Περτουίλαμπι", όμως δεν ήταν εφικτό λόγω χώρου, διαμόρφωσης των κειμένων και πνευματικών δικαιωμάτων. Επομένως μπήκε στο INTERNET ώστε να μπορεί να το δει ελεύθερα όποιος ενδιαφέρεται! Οι παρακάτω πληροφορίες δεν περιλαμβάνουν πηγές, είτε επειδή είναι οφθαλμοφανείς, είτε επειδή προέρχονται από κατ' ιδίαν συζήτηση με τον ίδιο.

 

- Άρα ό,τι θα διαβάσω εδώ, δεν περιλαμβάνεται στο βιβλίο;

Φυσικά και περιλαμβάνεται! Όλες οι πληροφορίες που θα διαβάσεις υπάρχουν στο βιβλίο και με το παραπάνω. Αυτό που δεν μπορούσαμε να βάλουμε μέσα στο βιβλίο είναι οι συγκριτικές εικόνες όοοοολων των Disney ιστοριών. Τα υπόλοιπα περιλαμβάνονται κανονικά στο βιβλίο, απλά τα γράφουμε κι εδώ ώστε να προϊδεάσουμε κάποιον που δεν ξέρει τι είναι ο Περτουίλαμπι.

- Περτ... Περτόλλια... Περτουιλαμπόλ... Πώς στο διάτανο το είπες το ρημάδι το όνομα;
Pertwillaby. Προφέρεται Περτουίλαμπι.

- Πιο δύσκολο όνομα δεν μπορούσε να επιλέξει;
Ε, μάλλον όχι. Αλλά σίγουρα έβαλε τα δυνατά του

- Πώς του ήρθε η ιδέα για ένα τέτοιο δυσανάγνωστο όνομα;
Εδώ ανοίγει μία τεράστια συζήτηση, για την οποία θα πρέπει να κάνουμε μία χρονολογική ανασκόπηση, ώστε να καταλάβουμε το σκεπτικό του Don Rosa.

Το 1836, ο Charles Dickens δημιούργησε το πρώτο του μυθιστόρημα "The Posthumous Papers of the Pickwick Club" ή αλλιώς "The Pickwick Papers".
Το 1952, την περίοδο δηλαδή της μεγάλης επιρροής του Rosa, τα Pickwick Papers διασκευάστηκαν σε ταινία, γνωστοποιώντας ακόμα περισσότερο τον τίτλο.
Το 1967, βλέπουμε ακόμα έναν τίτλο στο ίδιο στυλ, αυτή τη φορά από τον μεγάλο Wally Wood, με το όνομα "The Pipsqueak Papers". Τα Pipsqueak Papers δημοσιεύτηκαν στο φανζίν "Witzend", ένα περιοδικό που δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον Γουντ και περιείχε underground ιστορίες κυρίως από επαγγελματίες δημιουργούς, όπου η ψαλίδα της λογοκρισίας δεν μπορούσε να τους αγγίξει. Δεν ξέρουμε αν ο Γουντ μιμήθηκε εσκεμμένα τον τίτλο του Ντίκενς, όμως εικάζουμε πως η απάντηση είναι καταφατική, αφού δεν υπήρχε άλλος προηγούμενος τίτλος με το ίδιο στυλ.
To 1971, o Don Rosa δημιούργησε τα "Pertwillaby Papers", έχοντας στο μυαλό του και τους δύο προηγούμενους τίτλους. Ο τίτλος του είδους του άρεσε επειδή προσδίδει ένα ιδιαίτερο κωμικό και ψευτο-σοφιστικέ ύφος.

 

- Ωραία, έστω ότι ήθελε να βάλει "The P... Papers". Γιατί επέλεξε το Περτουίλαμπι;
Το πρώτο βήμα είχε γίνει. Είχε βρει τον γενικό τίτλο και ήταν σίγουρο πως το όνομα του πρωταγωνιστή θα έπρεπε να ξεκινάει από "Π". Εκτός αυτού, ήθελε το όνομα να ακούγεται αστείο. Ο ήχος "τουίλαμπι" του φαινόταν αρκετά αστείος και θα ήθελε να περιέχεται στο όνομα. Ε, δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές για ένα όνομα που θα πρέπει να ξεκινάει από "Π" και να περιέχει το "τουίλαμπι". Έτσι λοιπόν γεννήθηκε ο Περτουίλαμπι.

- Έχω ακούσει πως εκείνη την εποχή υπήρχαν στην επικαιρότητα τα Pentagon Papers. Θα μπορούσε ο τίτλος να ήταν μία αναφορά στην πολιτική επικαιρότητα;
Ίσως κάποιοι να τα συνέδεαν εκείνη την εποχή, όμως ο Rosa αυτό που είχε στο μυαλό του ήταν ο φόρος τιμής προς τους δύο αναφερθέντες μεγάλους δημιουργούς.


- Στα ελληνικά γιατί αποδόθηκε "Οι Περιπέτειες του Περτουίλαμπι"; Δεν θα ήταν καλύτερα Τα Χαρτιά του Περτουίλαμπι; Οι Φάκελοι του Περτουίλαμπι; Η Εφημερίδα του Περτουίλαμπι; Η Φυλλάδα του Περτουίλαμπι; Τα Χρονικά του Περτουίλαμπι;
Όλα αυτά είναι τίτλοι που πέρασαν από το μυαλό μας, όμως εν τέλει απορρίφθηκαν. Ας μην ξεχνάμε πως ο κάθε τίτλος δημιουργήθηκε σε διαφορετική εποχή και εκδόθηκε σε διαφορετικό μέσο, επομένως η μετάφραση θα εξαρτηθεί από όλες αυτές τις παραμέτρους. Το "papers" στην περίπτωση του Dickens θα μπορούσε να αναφέρεται στο βιβλίο, στην περίπτωση του Wood στις σελίδες του φανζίν, ενώ στον Rosa μπορεί να αναφέρεται στην εφημερίδα όπου δημοσιευόταν.

Προτιμήσαμε να μεταφράσουμε τον τίτλο σύμφωνα με το μοναδικό χειροπιαστό στοιχείο που είχαμε στα χέρια μας και που ήταν κοινό σε όλους τους προηγούμενους τίτλους. Αναφερόμαστε φυσικά στο διπλό "Π". Επομένως τα Petwillaby Papers έγιναν οι Περιπέτειες του Περτουίλαμπι, ώστε να κρατήσουμε όσο το δυνατόν πιο πιστό ύφος στην αρχική ιδέα του δημιουργού.

- Καλά όλα αυτά, όμως ο τίτλος του άρθρου λέει για Don Rosa και Disney. Τι σχέση έχει ο Περτουίλαμπι με την Disney;
Πολύ στενή σχέση και πολύ απόμακρη ταυτόχρονα. Ο Rosa ανέκαθεν ήταν θαυμαστής των κλασικών Αμερικανών δημιουργών, με αποκορύφωμα τον Carl Barks. Οι περιπέτειες που έφτιαχνε με πρωταγωνιστή τον Περτουίλαμπι, ήταν πάντα στο μυαλό του ως παπιοπεριπέτειες. Έχε κατά νου πως μιλάμε για την δεκαετία του '70, δέκα με δεκαπέντε χρόνια πριν καν φανταστεί πως κάποια στιγμή θα έφτιαχνε περιπέτειες με τους αγαπημένους του χαρακτήρες της Disney, όπως τον Ντόναλντ, τον Σκρουτζ και τα ανιψάκια. Ως θαυμαστής κόμικς, έφτιαχνε ιστορίες που θα ήθελε να διαβάσει. Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουμε πολλές ιδέες από αυτές τις ιστορίες σε μετέπειτα Disney δημιουργίες του.

 

 

 

 

 

 

Ιδέες από τις "Περιπέτειες του Περτουίλαμπι" που χρησιμοποίησε

ο Don Rosa στις μετέπειτα Disney ιστορίες του

 

 

 

Υπάρχουν συνολικά 5 ιστορίες με τον Περτουίλαμπι, τις οποίες ο Don Rosa αναφέρει ως "Χρονικά". Πάμε να δούμε αναλυτικά ποιες ιδέες χρησιμοποιήθηκαν και πού. Παρεμπιπτόντως, είναι περιττό να αναφέρουμε πως όποιος έχει σκοπό να διαβάσει το βιβλίο, ίσως να ήταν καλύτερα να μην διαβάσει το υπόλοιπο άρθρο, επειδή περιέχει spoilers. Αν δεν θέλετε να δείτε σημεία της πλοκής των ιστοριών, περιμένετε μέχρι να διαβάσετε το βιβλίο.


Χρονικό 1: Άτιτλη ιστορία
Είμαστε στο 1971, 4 χρόνια μετά την απομάκρυνση του Carl Barks από την ενεργό δράση και 16 χρόνια πριν ξεκινήσει ο Don Rosa να σχεδιάζει ιστορίες για την Disney. Στη συγκεκριμένη ιστορία, βλέπουμε για πρώτη φορά την ιδέα της αντιτριβής. Η πρώτη αναφορά έγινε με έναν λίθο αντιτριβής, ο οποίος στη συνέχεια εξελίχθηκε στις γνωστές ακτίνες αντιτριβής και αντιαδράνειας που είδαμε στην ιστορία "Το ρευστό"

 

 

 

 

-->

-->

-->

Επίσης, το θησαυροφυλάκιο εγγράφων της σχολής του Περτουίλαμπι, είναι ξεκάθαρα εμπνευσμένο από το θησαυροφυλάκιο του Σκρουτζ. Παρατηρήστε πως ο Rosa στην ιστορία "Το ρευστό" διατήρησε την αναφορά στα χρηματοκιβώτια μάρκας "OSO", αποδίδοντας έτσι ακόμα έναν φόρο τιμής προς τον Carl Barks, μιας και αυτή ήταν η μάρκα που χρησιμοποιούσε και ο Παπιάνθρωπος στις ιστορίες του.

 

Χρονικό 2: Χαμένοι (κάπου αλλού) Στις Άνδεις
Πρωτότυπος τίτλος: Lost In (an alternate section of) The Andes
Ας μεταφερθούμε 2 χρόνια αργότερα, στο 1973. Ο εκδότης που ήθελε πολιτικά στριπ στην εφημερίδα του κολεγίου πλέον άλλαξε, επομένως ο Don μπορεί να φτιάξει την ιστορία που ο ίδιος ήθελε εξ αρχής. Μία μεγάλη περιπέτεια στο στυλ του Carl Barks. Ο τίτλος είναι ξεκάθαρη αναφορά προς την ιστορία του Παπιάνθρωπου "Χαμένοι στις Άνδεις", η γνωστή ιστορία με την οποία ξεκίνησε το ντεμπούτο του το περιοδικό Κόμιξ.

-->

 

Στη συνέχεια, μπορούμε να διακρίνουμε δεκάδες αναφορές προς την μετέπειτα ιστορία του Don Rosa "Ο γιος του Ήλιου".
-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->
-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

 

 

Αξίζει να αναφέρουμε πως η σκηνή της σπασμένης γέφυρας, ξαναχρησιμοποιήθηκε στην ιστορία "Ο τελευταίος άρχοντας του Ελντοράντο", ενώ ο ιθαγενής που είχε φύγει για τον πολιτισμό και επέστρεψε ως απατεώνας στην φυλή του, συναντάται στην ιστορία "Και οι επτά -μείον τέσσερις- καμπαλέρος ήταν υπέροχοι".

-->

-->

-->

-->

Χρονικό 3: Υπό Το Μηδέν

Πρωτότυπος τίτλος: Sub Zero

Ας μεταφερθούμε 3 χρόνια αργότερα, στο 1976. Πλέον ο Rosa σταμάτησε να φτιάχνει στριπ για την εφημερίδα του κολεγίου του επειδή αποφοίτησε, όμως δεν εγκατέλειψε τον Περτουίλαμπι, ο οποίος άλλαξε "σπίτι". Από τις σελίδες της εφημερίδας, πλέον δημοσιεύεται σε φανζίν με μορφή κανονικού κόμικ. Η πρώτη ομοιότητα που παρατηρούμε, αναφέρεται στην ιστορία "Επεισόδιο στον Πύργο $ Μακ Ντακ"

-->

 

Από εκεί και πέρα, στις περισσότερες ομοιότητες κυριαρχεί η ιστορία "Τελευταίο έλκηθρο για το Ντώσον". Εδώ όμως πρέπει να κάνουμε μία παρένθεση και να αναφέρουμε πως ο Don Rosa, εμπνεύστηκε για αυτήν του την δημιουργία από την ιστορία των Carl Falberg και Tony Strobl, ονόματι "Το μυστικό του παγόβουνου". Εκεί είδε για πρώτη φορά την ιδέα ενός αντικειμένου που βρίσκεται σε ένα κρυμμένο παγόβουνο, η οποία και του άρεσε αρκετά ώστε να την χρησιμοποιήσει στις δύο μετέπειτα ιστορίες του. Στην περίπτωση του Περτουίλαμπι βέβαια, δεν υπήρχαν τόσες ομοιότητες όσο στην μετέπειτα Disney ιστορία του.

 

 

-->

-->

-->

-->

--> -->

--> -->

-->

 

-->

-->

 

 

Τέλος, μπορούμε να παρατηρήσουμε μία έμμεση αναφορά προς το έργο του Carl Barks. Στο παρακάτω καρέ, βλέπουμε πως η σημαία που βρίσκεται πιο κοντά στο ακριβές κέντρο του Βόρειου Πόλου, είναι η σημαία των Μικρών Εξερευνητών. Όλες οι σημαίες των υπόλοιπων εξερευνητών είναι τίγκα στα σκουπίδια, ενώ οι Μικρού Εξερευνητές ως ευσυνείδητα άτομα, όχι μόνο άφησαν τον χώρο τους τακτοποιημένο, αλλά τοποθέτησαν και ένα μικρό πλαστικό λουλούδι ως ένδειξη καλής θέλησης.

 

 

 

Χρονικό 4: Δίνη

Πρωτότυπος τίτλος: Vortex

Το ημερολόγιο γράφει 1977. Βρισκόμαστε προ των πυλών για ακόμα μία δημιουργία του Don Rosa. Αυτή τη φορά θα επιστρέψει σε μία αγαπημένη του ιδέα, το ταξίδι στο κέντρο της Γης. Επηρεασμένος από το έργο του Ιούλιου Βερν, ο Rosa θα δοκιμάσει να φτιάξει μία αντίστοιχη περιπέτεια για δεύτερη φορά. «Για δεύτερη φορά;» θα αναρωτηθεί κάποιος. «Και πότε ήταν η πρώτη;»

 

Το ταξίδι στο κέντρο της Γης, είναι μία ιδέα όπου ο Rosa επιστρέφει κάθε 18 χρόνια. Το 1959, όταν ήταν 8 χρονών, δημιούργησε μία ιστορία (ανέκδοτη προφανώς) αποκλειστικά για δική του χρήση, επηρεασμένος από το την τηλεοπτική απόδοση του συγγράμματος του Βερν. Το 1977 δημιούργησε την "Δίνη", την ιστορία του Περτουίλαμπι, ενώ το 1995 δημοσίευσε την ιστορία "Ο παγκόσμιος διαλύτης". Σε συνέντευξή του στο Κόμιξ #147, είχε δηλώσει χαριτολογώντας, πως αν η ιστορία συνεχίζει να επαναλαμβάνεται, θα διαβάζαμε την επόμενη εκδοχή της ιδέας το 2013. Δυστυχώς, μέχρι τότε ο Don είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση. 

 

-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

--> -->

--> -->

--> -->

-->

--> -->

 

 

Χρονικό 5: Η Εποχή Των Ιπποτών

Πρωτότυπος τίτλος: Knighttime

Είμαστε στο 1979, την χρονολογία που ο Rosa ξεκίνησε να δημοσιεύει την τελευταία του ιστορία με τον Περτουίλαμπι. Η βασική της ιδέα επαναχρησιμοποιήθηκε στην ιστορία "Ντόναλντ για πάντα". Επιπροσθέτως, σε αυτήν την ιστορία βλέπουμε και την πρώτη εμφάνιση του μαύρου ιππότη διά χειρός Don Rosa. Από τότε είχε στο μυαλό του την ανίκητη πανοπλία την οποία και είδαμε στην Disney εκδοχή της, στην ιστορία "Ο Μαύρος Ιππότης".

 

-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

-->

Επεξεργασία Ιανουαρίου 20, 2018 από PhantomDuck

[PhantomDuck]

 

Όσοι δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι να πιάσουν το βιβλίο στα χέρια τους, μπορούν να ξεδιψάσουν με το άρθρο. Εννοείται βέβαια ότι περιέχει spoilers.

[Tightwad]

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο, μπράβο ρε συ.

[germanicus]

Εξαιρετικότατο άρθρο, εξαιρετικότατες και οι σημειώσεις μέσα στον τόμο όπως τον ξεφύλλισα προηγουμένως

 

 

 

ΥΓ (παρεμπιπτόντως, αυτό ήταν το "τόπικ έκπληξη" (για όποιον το θυμάται ) και όλα τα χαβαλεδοποστ που είχαν γίνει, αυτονομήθηκαν )

[tryfev]

Γιώργο. Τίποτε άλλο.

[dimious200]

Καταπληκτικό αρθρο,πραγματικα!!οι ομοιοτητες ειναι τρομερες!! PK :-)

[Μενίγ Πουαγώ]

Ειλικρινά φαίνεται υπέροχο άρθρο!!! Απλά δε το δίαβασα όλο γιατί θέλω να απολαύσω τον τόμο!!! Πολλά μπράβο φίλε Γιώργο!!!

[george_bakinio]

Γιώργο πραγματικά σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την ερευνά σου!! Το άρθρο το διάβασα, παρ'όλο που έχει spoilers, γιατι δεν μπορούσα να κρατηθώ!
Μου άρεσε τόσο πολύ που θα το τυπώσω για να το έχω σαν ένθετο του περτουιλάμπι!!!!!!!

 τελεία και παύλα!

[Ion]

Ήθελα να κρατηθώ λίγο και να διαβάσω το άρθρο αυτό μετά την έκδοση, όμως είναι σαν να βάζεις σοκολάτα κάτω απ' τη μύτη ενός παιδιού και να περιμένεις να μη τη φάει (έτσι κι αλλιώς ο τόμος είναι τούμπανο και θα αργήσω να τον τελειώσω). Οπότε πήρα την πρώτη μου μικρή γεύση από Περτουίλαμπι χάρη σε αυτό το εκπληκτικό άρθρο! Είναι κρίμα να μην περιλαμβάνονται αυτές οι εικόνες στον ήδη ζάπλουτο τόμο, αλλά κατανοώ τους λόγους. Πόσο χαίρομαι που σύντομα θα διαβάσω μια διαφορετική έκδοση των αγαπημένων μου ιστοριών κόμικς όπως "Ο Γιος του Ήλιου" και ο "Παγκόσμιος Διαλυτης"... Εντυπωσιάστηκα επίσης με τον τρόπο που διαλέξατε να μεταφράσετε τον τίτλο, και πείστηκα αμέσως ότι πράγματι είναι ο πιο ταιριαστός. Τι έρευνα έχεις κάνει ρε Γιώργο!!! Πόσα μπορώ να πω;

 

[YOSHIMITSU]

Εγώ γενικά και αντίθετα από τα συνηθισμένα μου, έχοντας κάνει ένα πρώτο μικρό σχόλιο στο θέμα της επίσκεψης του Ρόσα για την έκδοση, πλέον έχω μείνει γενικά άφωνος τόσο για το παρόν θέμα, όσο και για την αυτή καθ´ αυτή παρουσίαση της έκδοσης. Δεν ξέρω τι να γράψω για την δουλειά που έγινε και την ποιότητα που λάβαμε στα χέρια μας. Οπότε, απλά αρκούμαι στο να διαβάζω και να ξαναδιαβάζω σχόλια, άρθρα, εντυπώσεις, κλπ

Επεξεργασία Απριλίου 18, 2014 από Yoshimitsu

[tryfev]

Παίρνω το Περτουίλαμπι μαζί μου στην Ακράτα, να το διαβάσω με την ησυχία μου μέχρι του Θωμά που θα επιστρέψω.

[Indian]

Πραγματικά εξαιρετική η δουλειά που έχεις κάνει στο ψάξιμο και στην αντιστοίχηση με τις ιστορίες παπιών...!

Είναι μία υπέροχη μελέτη που πρέπει να την προσέξουν όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί με τις ιστορίες του Rosa...!

Σ'ευχαριστούμε φίλε Γιώργο για τον κόπο σου...!

 

Εννοείται πως την διάβασα ολόκληρη,μαζί με τα spoilers,χωρίς να έχω διαβάσει όλο τον Περτουίλαμπι...!

[Manitou]

:respect: :respect: :respect: PhantomDuck.

 

Δεν υπάρχει αυτό το θέμα και η δουλειά που έχει γίνει. Φυσικά πάει παράλληλα με την ανάγνωση του τόμου. Δεν έχω πολλά να πω. Απλά δέξου το θαυμασμό μου.

Επεξεργασία Ιουνίου 3, 2014 από ChrisL