Η ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΕΡΩΤΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ

[Bonadrug]

      

 

Αυτό το άλμπουμ του Magnus (βλέπε κι εδώ) κυκλοφόρησε το 1988. Ένας χρήστης το έχει περιγράψει ως εξής:

Ενα από τα πιο ωραία κομμάτια της ερωτικής λογοτεχνίας, σχεδιασμένο από τον Magnus και σε έκδοση της ARS LONGA. Διαβάστε το για να δείτε πως η απληστία μπορεί να μετατρέψει το μεγαλύτερο δώρο στον χειρότερο εφιάλτη...

Ασπρόμαυρο, 60 σελίδες, μετάφραση Άρη Μαλανδράκη.

Εντάσσεται στη σειρά Η ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΩΤΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ και φέρει τον αριθμό 1.
Στην ίδια σειρά το No 2 είναι ΤΟ ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΛΩΤΟΥ του PICHARD (το οποίο και αποτελεί τη συνέχειά του),
το Νο 3 είναι Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ του ΜΑRCΕLLΟ στην πρώτη έκδοση με το κόκκινο εξώφυλλο, και όχι σε αυτή που ανήκει στη σειρά ΕΡΩΤΙΚΑ ΚΟΜΙΚΣ και το ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΕΡΩΤΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ 4 το ΣΧΟΛΗ ΓΙΑ ΕΛΑΦΙΝΕΣ.
 

οπισθόφυλλο από την β' έκδοση (ως Παραπέντε πλέον)
chimage.php?image=900/911/tn_AnthologiaErwtikwn_0001y.jpg
Scans της β' έκδοσης από τον Melandros.
 

 

Και δείγμα (Scan: Valtasar)

[Bonadrug]

 

 

 

Αυτό εδώ είναι το τρίτο άλμπουμ της σειράς.

Ο Marcello με μεγάλη θητεία στο παιδικό κόμικ καταπιάνεται εδώ με μια ιστορία που συνδυάζει τον Πόλεμο για τη Φωτιά του Ζαν Ζακ Ανώ, τις ιστορίες της Άυλα , της χιλιοδιαβασμένης ηρωϊδας της Jean Auel (στα ελληνικά από τις εκδόσεις BELL) και πολύ πολύ πολύ πολύ σεξ. Προϊστορικό σεξ, πρω(κ)τοσέξ και ίσως η πρώτη πεολειχία στην ιστορία της ανθρωπότητος!

 

Το άλμπουμ ξανακυκλοφόρησε το 1994 ή 1995 σε αυτή τη σειρά. Το εξώφυλλο της δεύτερης έκδοσης εδώ.

 

Το χρώμα στο εξώφυλλο είναι κόκκινο, πορτοκαλάκι μου βγήκε στο scan. Φτου

[erma jaguar]

 

Μάλλον είναι η τελευταία δουλειά του Georges Pichard που μεταφράστηκε και εκδόθηκε στην Ελλάδα. Μία ιστορία βασισμένη στα ερωτικά ποιήματα του κινέζου Jin Ping Mei. "Το άνθος του λωτού" είναι η συνέχεια του έργου "110 χάπια" του Magnus - επίσης βασισμένο στην ποίηση του Jin Ping Mei - και έτσι παρουσιάστηκε και στην γαλλική έκδοση του Pichard, σαν μέρος δεύτερο.

Πρόκειται για μια ιστορία κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Σονγκ, τον 12ο αιώνα στην Κίνα, όπου το σεξ, τα πάθη, η πολιτική και κάθε λογής καταχρήσεις ανακατεύονται σ' ένα εγκληματικό κοκτέιλ.

Μια θαυμάσια δουλειά του Georges Pichard, ερωτικότατη, με άρωμα Άπω Ανατολής, με θαυμάσια σχεδιασμένες γυναίκες, έτοιμες για κάθε ερωτική επιθυμία.

 

[erma jaguar]

 

 

Η "Σχολή για ελαφίνες" γράφτηκε τον 19ο αιώνα. Συγγραφέας του ο Ernest Baroche, γιος ενός δικαστή. Γι' αυτό του το βιβλίο έγινε στόχος αυστηρής κριτικής από τον Βίκτορα Ουγκώ, επειδή ο συγγραφέας καταθέτει στο χαρτί τις κάθε είδους απολαύσεις του, για να προβάλλει όλες τις ευχάριστες πρακτικές του έρωτα. Σ' ό,τι αφορά τις εμπειρίες που καταγράφονται, ο ίδιος ο Baroche είχε μια ανυπέρβλητη "καθηγήτρια": την Jeanne, διάσημη λεσβία της εποχής, που είχε γοητεύσει κάποιους σαν τον Jules Lemaitre, τον Renan, τον Saint-Beuve, τον Δουμά υιό, και είχε γίνει η ίδια κόμισσα της Leynes.

 

Ο συγγραφέας της "Σχολής" δεν μας δίνει κανένα λογοτεχνικό αριστούργημα, είναι όμως απόλυτα ευχαριστημένος στο να μας παραδώσει ένα εξαίρετο ερωτικό μυθιστόρημα. Η συμπεριφορά των ηρώων του - δύο άντρες και τρεις γυναίκες - είναι σε απόλυτο βαθμό "ελευθεριάζουσα". Ιδίως σε ό,τι αφορά τις γυναίκες που χρησιμοποιούν παράλληλα και ένα πολύ "φανερό" λεξιλόγιο. Κάτι που ήταν απόλυτα σύμφωνο με τα ήθη της εποχής εκείνης, αν σκεφθεί κανείς ότι η ίδια η αυτοκράτειρα της Γαλλίας φορούσε - την ίδια εποχή που γράφτηκε το βιβλίο - μποτάκια στολισμένα σε τέτοιο βαθμό με "πονηρές" παραστάσεις πάνω στο δέρμα, που σίγουρα θα δίσταζε να τα επιδείξει στους δρόμους των σημερινών πόλεων.

 

Και πρέπει να προσθέσουμε εδώ ότι η "Σχολή για ελαφίνες" ήταν αξιολογημένο στο Νο 21 του διάσημου βιβλίου του Apollinaire "Enfer" (Κόλαση), σαν ένα "θεωρητικό-πρακτικό εγχειρίδιο ακολασίας, μετά οδηγιών χρήσεως". Πρόκειται για μια κομψή αφήγηση, δομημένη στη φόρμα μιας εξαίρετης θεατρικής κωμωδίας, όπου οι σκαμπρόζικες σκηνές περισσότερο καταγράφονται παρά περιγράφονται. Το ερωτικό "τοπίο" του βιβλίου ωστόσο προβάλλεται με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο, και δίνει σάρκα και οστά σε όλα σχεδόν τα ερωτικά ζευγαρώματα.

 

Μεταφέροντας τις σελίδες του μυθιστορήματος σε κόμικς, ο George Levis κατάφερε να αναπλάσει οπτικά όλα όσα περιλαμβάνονται στην "Σχολή για ελαφίνες", μ' ένα τρόο ραφινάτο όσο και μοναδικό, μεταμορφώνοντας το διάσημο αυτό μυθιστόρημα σε μια γιορτή των ματιών και των αισθήσεων.

 

"Η σχολή για ελαφίνες" είναι το τέταρτο άλμπουμ της σειράς "Η ανθολογία των ερωτικών κόμικς" από τις εκδόσεις ARS LONGA/NEMO

 

[DJO]

Οι καλύτεροι οργασμοί στα κόμικς

 

 

του Άρη Μαλανδράκη ~ 18/09/2011

Ποιος: Χσι-Μεν Τσινγκ, πλούσιος έμπορος φαρμάκων και γαιοκτήμονας, εξέχον μέλος της εύθυμης, σπάταλης και γλεντζέδικης «Κομπανίας των Δέκα».

 

Πού: Στο άλμπουμ Τα 110 Χάπια του Magnus (ψευδώνυμο του Ιταλού Roberto Raviola) - Ελληνική έκδοση: Ανθολογία Ερωτικών Κόμικς, Ars Longa.

 

Πότε: Στη μεσαιωνική Κίνα της δυναστείας των Σουνγκ, την εποχή που βασίλευε ο αυτοκράτορας Χούι Τσουνγκ. Μια περίοδο που έμεινε στην ιστορία με το όνομα «Τσενγκ-Χο: Το Βασίλειο της Αρμονίας».

 

Πώς: Με την σταδιακή κατάποση 110 μαγικών αφροδισιακών χαπιών, που ο Χσι-Μεν προμηθεύτηκε από ένα περιπλανώμενο καλόγερο. Κάθε χάπι (πρόδρομος του βιάγκρα) προκαλούσε μια ερωτική δίνη, οδηγώντας τον μαναδαρίνο πρωταγωνιστή σε ένα μεγάλο ταξίδι πέρα από τα ανθρώπινα όρια, σε όλες τις απολαύσεις της σάρκας και στις πιο σκοτεινές διαστροφές.

 

Γιατί: Ο ακόλαστος γλεντζές είχε ένα χαρέμι από όμορφες συζύγους τις οποίες δεν μπορούσε να ικανοποιήσει όπως θα ήθελε η οργιώδης φαντασία του. Χάρη στα 110 χάπια που καταπίνει διαδοχικά στις 46 σελίδες της ιστορίας, προσφέρει την υπέρτατη ηδονή στον εαυτό του και στις έξι γυναίκες του: το Ηλιοτρόπιο, το Μάτι του Χιονιού, το Χρυσό Λωτό, τον Πράσινο Νεφρίτη, την μαντάμ Πινγκ και την μαντάμ Σελήνη.

 

Αγαπημένη του ερωτική στάση: Του «Κηπουρού». Σύμφωνα με την περιγραφή στο "Βιβλίο των Τριακοσίων Εξήντα Ηδονικών Στάσεων» που του δωρίζουν τα υπόλοιπα μέλη της Κομπανίας των Δέκα: «...καθώς αυτός μουσκεύει το περιβολάκι της χρησιμοποιώντας δύο δάχτυλα, εκείνη, ξαπλωμένη ανάσκελα με τα πόδια γαντζωμένα στα πλευρά του, χαϊδεύει το αγγούρι του περιμένοντας το πότισμα».

 

Τι να κάνετε αν τον συναντήσετε: Αν είστε γυναίκα, καλύτερα να τον αποφύγετε: η ακατασίγαστη ερωτική του διάθεση μπορεί να σας εξουθενώσει. Αν είστε άνδρας, καλύτερα να αποφύγετε το χάπι που πιθανώς θα σας προσφέρει. Ο ίδιος πλήρωσε την ηδονοθηρία του με το υψηλότερο τίμημα: την ίδια τη ζωή του στον επίλογο του κόμικς.

[germanicus]

Καραντινοανάγνωση. Τσίμπησα το 3. Η Νύχτα των βαρβάρων. Σενάριο Jean Ollivier, Σκίτσο Raffaele Carlo Marcello. Πρωτοδημοσιεύθηκε στα L’Echo des Savanes #58-63 το 1988. Άρα ήταν πολύ γρήγορο το να μεταφραστεί καθ'ημάς το 89.

 

Αφού έφαγα προηγουμένως μια χοντρή νίλα με το σχέδιο σε ένα άλλο, εδώ είδα σχεδιάκι περιωπής.  Από εκεί και πέρα...... Well. Σενάριο πρόφαση για τσόντα  Προσπάθησε να κρατήσει μια πρόφαση σοβαρού σεναριου, αλλά αφορμή έψαχναν για να σκιτσάρουν μια ωραία ξανθιά γυναίκα σε διάφορες σκηνές σεξ. Το οπισθόφυλλο οφείλει να αναγνωσθεί με άκρως ειρωνική διάθεση  

 

 

 

Εγώ συγκρατώ ότι στα όρια μεταξύ Νεάντερνταλ και Σάπιενς, είχαν ήδη ανακαλύψει την αποτρίχωση σε πόδια+χέρια.  Ίσως και στις μασχάλες, αν και φρόντισε ο καλλιτέχνης να μη δείξει κάποια πόζα που να το αποσαφηνίζει.

 

Συνολικά? Σαχλαμάρα για να περνάνε καλά οι έφηβοι¹  Και να δελεάζονται να μάθουν να σχεδιάζουν  

 

 

¹ και δεν το εννοώ με την μοναχική ανάγνωση που ενδεχομένως καταστρέφει το κόμικ  το εννοώ στα πλαίσια του "γουαου. ώρα να διαβάσουμε κάτι σόκιν"  που δεν ξέρω πως βρίσκει εφαρμογή στους σημερινούς εφήβους για να πω την αμαρτία μου...