ΚΟΜΙΞ

[batigoal]

Απο θεμα αναγνωσης εφτασα πριν λιγες εβδομαδες στο τευχος #12, δηλαδη διαβασα αλλα δυο τευχη απο την τελευταια φορα που εγραψα εδω. Απο τις ιστοριες δεν θυμαμαι τιποτα σχεδον πλεον, αυτο ισως ειναι κακο, ισως φταιει και η κακη μου μνημη. Ο λογος ομως που γραφω εδω τωρα ειναι αλλος, πηγα κλασσικα οπως καθε μηνα να αγορασω τα καινουργια Κομιξ & Φαντομ, για πρωτη φορα ξεφυλλισα το Κομιξ σκεπτομενος: το θελω; γιατι το αγοραζω; μια ιστορια θα εχει μονο της προκοπης και την εχω ηδη στα παλια τευχη του Τερζοπουλου. Το αφησα λοιπον και πηρα μονο το Φαντομ, παλι σε κομικ θα πανε τα χρηματα, αλλα ελπιζω σε κατι καλυτερο!

 

Με αυτα και με εκεινα, το μονο που με συνδεει πλεον με την κομικσικη μου εφηβεια ειναι το Spawn, απο το οποιο αισιως σημερα αγορασα τα τευχη #262 & #263, αν το κοψω και αυτο καποια στιγμη, μιας που ο McFarlane δεν βλεπω να το κοβει, θα εχω απογαλακτιστει πληρως! 

 

Το επομενο Κομιξ που θα αγορασω, θα ειναι επιλεκτικα και με αυστηρα κριτιρια  

[Indian]

Η "Αυτού μεγαλειότης Σκρουτζ Μακ Ντακ" ήταν άλλη μία εξαιρετική ιστορία από το πενάκι του τεράστιου Don Rosa...!Το σενάριο ήταν κάτι περισσότερο από ευφυές,αν και τα εύσημα πρέπει να τα πάρουν και οι σεναριογράφοι των ταινιών από τις οποίες εμπνεύστηκε...!Όλη η πλοκή διαδραματίζεται στον λόφο Αμαξοφονιά και δεν έχουμε τους Ντακ να βγαίνουν εκτός ορίων της Καλισότα...!Παρ'όλα αυτά δεν υστερεί σε δράση κι αγωνία...!Επίσης ο δημιουργός εμφανίζει έναν Σκρουτζ ο οποίος είναι αρκετά ευαίσθητος από ότι τον έχουμε συνηθίσει...!Το σχέδιο είναι το χαρακτηριστικό του μεγάλου Don...!Τι μπορούμε να πούμε γι'αυτό...?Απλά ότι είναι το πιο έντονο και λεπτομερές σχέδιο που έχουμε δει...! Κρίμα που το χαλάει η κακή εκτύπωση του περιοδικού...!

 

Την ιστορία "Επικίνδυνο σαφάρι" την βρήκα χαριτωμένη...!Το σενάριό της είχε ενδιαφέρουσα υπόθεση και ήταν καλοδουλεμένο,στα πλαίσια πάντα των 12 σελίδων που είχε στην διάθεσή της...!Γι'ακόμα μία φορά ο Ντόναλντ συμπεριφέρεται εντελώς ανώριμα κι επιπόλαια για την ηλικία του,αλλά αυτή του η συμπεριφορά του βγαίνει σε καλό και στο τέλος γίνεται ο ήρωας της ημέρας,καθώς βοηθάει όχι μόνο τον τομέα της δικαιοσύνης αλλά και τον χώρο του θεάματος...! Το σχέδιο του αγαπημένου μου Vicar το βρήκα υπέροχο...!

 

Το "Θαυματουργό δόλωμα" ήταν μία μέτρια αλλά συμπαθητική ιστορία,με τον Μίκυ και τον Οράτιο,ο οποίος στέκεται πολύ καλά εδώ...!Βέβαια ο Γκούφυ,που είναι σήμα κατατεθέν σε τέτοιες ιστορίες,κάνει αισθητή την απουσία του...!Όλη η πλοκή ουσιαστικά είναι ένα ηθικό δίδαγμα και η στάση του Μίκυ είναι κάτι περισσότερο από αξιέπαινη...! Και φυσικά στο φινάλε το καλό και το δίκαιο κερδίζουν...!Μακάρι να το βλέπαμε αυτό το φαινόμενο και στην ζωή...! Το σχέδιο ήταν καλό και καθαρό...!

 

Το "Φιλί της τύχης" δεν μπορώ να πω ότι μ'εντυπωσίασε ιδιαίτερα...!Σαν ιδέα έχει κάποιο ενδιαφέρον,αλλά πιστεύω ότι η αφήγηση και η εναλλαγή των καρέ χωλαίνουν...!Κι αυτό το βλέπουμε από την πρώτη κιόλας σελίδα,όταν παρατηρούμε την Μάτζικα να φτιάχνει ένα μαγικό ξόρκι σε ένα απόμερο και βρώμικο σοκάκι...!    Πολύ πρόχειρα πράγματα...!Όλες οι υπόλοιπες σκηνές γίνονται βιαστικά και τσαπατσούλικα...!Το φινάλε το βρήκα άνοστο...!Του έλειπε η εξυπνάδα...!Το σχέδιο,αν και παραφορτωμένο,μου άρεσε...!

 

Η "Μάχη του μπάρμπεκιου" πρόκειται για ένα κλασικό και δοκιμασμένο σενάριο,στο οποίο έχουμε μία από τις επικές μάχες ανάμεσα στους άσπονδους γείτονες...!Τον Ντόναλντ και τον κύριο Τζόουνς...!Οι δύο εχθροί αυτή την φορά δεν μάχονται για τους υπέροχους κήπους τους αλλά δίνουν ρεσιτάλ τσίκνας μέχρι τελικής πτώσης...! Η συγκεκριμένη πλοκή όμως δεν μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε...!Μας είχε κακομάθει ο θείος Καρλ...! Το σχέδιο ήταν καλό...!

 

Ο "Θησαυρός του Θαλασσογέννη" πρόκειται για μία συμπαθητική ιστορία,η οποία έχει στοιχεία τόσο της σύγχρονης εποχής,όσο και της εποχής των πειρατών...!Το σενάριό της είναι καλογραμμένο και δημιουργεί όμορφες καταστάσεις κι απολαυστικά "μπλεξίματα"...!Κι ενώ η μία σύμπτωση διαδέχεται την άλλη,το φινάλε (αν κι αναμενόμενο) δίνει έναν ρομαντικό και γλυκό τόνο...!Το σχέδιο,χαρακτηριστικό του Marco Rota,το βρήκα πολύ καλό...!

 

Η ιστορία "Το φαινόμενο της πεταλούδας" μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά...!Περιγράφει με πολύ παραστατικό και γλαφυρό τρόπο το γνωστό φαινόμενο...!Το σενάριό της είναι ο ορισμός της φάρσας,μίας φάρσας που την κάνει η ίδια η φύση...!Η πλοκή της είχε,από την αρχή μέχρι το τέλος,πολλές παρεξηγήσεις και πολύ χιούμορ...!Ικανοποιημένο με άφησε και το σχέδιο...!

 

 

[tryfev]

Διάβασα το τεύχος. Δεν συζητώ για την εξαίρετη ιστορία του Rosa, αλλά είναι η τρίτη φορά που την αποκτώ. Κάπως ανεκτό το "Επικίνδυνο Σαφάρι". Από εκεί και πέρα το χάος. Ιστορίες για το "Super Μίκυ". ΄Εχει αρχίσει να μου μπαίνει η ιδέα, με την συμπλήρωση του 2ου έτους να διακόψω κι αυτό το περιοδικό. Η άλλη εκδοχή βέβαια είναι, όπως έχω γράψει και κάπου παραπάνω, να αναβάλω την απόφασή μου μέχρι να ολοκληρωθεί η δωδεκάδα των ιστοριών του Don, δηλαδή μέχρι το #30, και μετά, ανάλογα με τις επιλογές των εκδοτών για την κύρια ιστορία, να συνεχίσω να το αγοράζω ή όχι.

[CitizenX]

Πρέπει να είμαι από του λίγους εδώ μέσα που εξακολουθώ να απολαμβάνω το Κόμιξ και να μην με ενοχλεί η επαναδημοσίευση των ιστοριών του Rosa (θα ήθελα και εγώ ιστορίες που δεν έχω αλλά καταλαβαίνω τους λόγους της συγκεκριμένης επιλογής από εκδοτική άποψη). Επιπλέον, μου αρέσουν σταθερά και οι περισσότερες από τις μικρές ιστορίες. Μου αρέσει το σχέδιο του Βίκαρ και του Νόελ Βαν Χορν και ιδιαίτερα το καδράρισμα των σελίδων του τελευταίου. Τα σενάρια όχι πάντα, αλλά ,σε γενικές γραμμές, απολαμβάνω περισσότερο τις καλογραμμένες δεκασέλιδες ιστορίες από τα "Ντισνεϊκά έπη". Δεν ξέρω αν θα είχα την ίδια γνώμη αν διάβαζα μόνο Disney κόμικς. Αλλά ως αναγνώστης που παρακολουθεί (μεταξύ πολλών άλλων τίτλων) συστηματικά και εκείνους του Disney από το 1988, έχω να πω πως γίνεται πολύ συζήτηση για το τίποτα (με όλο τον σεβασμό προς τους γράφοντες φυσικά). Επίσης, μου αρέσουν και οι περισσότερες ιστορίες του Μίκυ Μάους και θεωρώ το Super Μίκυ εξαιρετικό περιοδικό για το είδος του και το κοινό στο οποίο απευθύνεται (και ναι αρκετές από τις ιστορίες που δημοσιεύθηκαν εκεί τις απόλαυσα). Το Φάντομ είναι πολύ ενδιαφέρον ως προσέγγιση, κάποιες ιστορίες είναι πραγματικά απολαυστικές αλλά συχνά με κουράζει. Δεν μου πέρασε όμως από το μυαλό να το σταματήσω.

 

Αυτά!

Επεξεργασία Ιουνίου 9, 2016 από CitizenX

[Jim Slip]

ΚΟΜΙΞ #23.

 

Το "Η Αυτού Μεγαλειότης Σκρουτζ Μακ Ντακ" είναι απ' τις καλυτερες ιστορίες του Ρόσα. Είναι πολύ ωραίο το παιχνίδι που κάνει αποδομώντας τους θεσμούς ενός κράτους (από τους ελέγχους διαβατηρίων μέχρι τους φορολογικούς δασμούς). Αυτό που κάνει αυτή την χιουμοριστική αποδόμηση πιο απολαυστική είναι οτι λαμβάνει χώρα στο μικρό οικόπεδο του θησαυροφυλακίου. Εξαιρετικό. Η ιστορική αναδρομή (ένα απ' τα φετίχ του Ρόσα) και η κινηματογραφική ξιφομαχία ήταν τα κερασάκια στην τούρτα. Η ιστορία είναι τόσο καλή που ακόμα και το μελό στο τέλος (η μόνιμη Αχίλλειος πτέρνα του Ρόσα) είναι ανεκτό.

 

Όμως ας μη γελιόμαστε, το 2016 είναι χαμένη χρονιά για τους παλιούς αναγνώστες. Θα μπορούσε η Καθημερινή να ισορροπήσει τα πράγματα βάζοντας μία ακόμη μεγάλου μήκους ιστορία αλλά δεν το έκανε, εμμένοντας στη γνωστή συνταγή πολλών μικρών δευτεροκλασάτων ιστοριών, κάτι που συναντάμε και στο τέυχος #23 οπού μόνο το εξωφρενικό "Το Φιλι της Τύχης" αξίζει να διαβαστεί. Λαμβάνοντας υπόψη οτι το ΚΟΜΙΞ αποτελεί τον "ποιοτικό" τίτλο της ελληνικής Ντίσνεϋ, αυτόν ο οποίος απευθύνεται στους απαιτητικούς αναγνώστες, η τακτική τους μόνο ερωτηματικά προκαλέι.

Επεξεργασία Ιουνίου 26, 2016 από Jim Slip

[leonidio]

To τεύχος 24.

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

Το επόμενο στις 29/7 με την Επιστροφή στη Ζαναντού.

[Μενίγ Πουαγώ]

Αυτόν τον μήνα το το ΚΟΜΙΞ ( #24 τεύχος) κυκλοφόρησε στην ώρα του με 7 (εφτά) ιστορίες για όλα τα γούστα και τα βάλάντια. Αλλά πριν ασχοληθούμε ενδελεχώς ας χαζέψουμε το εξώφυλλο του τρέχοντος τεύχους που ο φίλτατος Γιώργος είχε την χαρά να μοιραστεί μαζί μας σκανάροντάς το...

 

Δροσιστήκατε; Μπράβο! Ας περάσουμε τώρα στις ιστορίες με την σειρά που παρουσιάζονται...

"Θησαυρός στην γυάλα."

Κάπου στις Ισπανικές θάλασσες ο Σκρουτζ αναζητά υποβρύχιους θησαυρούς με το γνωστό πλήρωμα. Δυστυχώς υπάρχει και κάποιος εκεί γύρω που έχει αντίθετη άποψη. Η ανακάλυψη ενός σημαντικού ναυαγίου και μία φαεινή ιδέα του Ντόναλντ δίνουν νέα τροπή στην παπιοπεριπέτεια.

Εντυπώσεις.

Όχι. Η άνωθεν λέξη δε περιγράφει στο παραμικρό την αίσθηση που μου δημιουργεί η ανάγνωση μίας ιστορίας του Κένο. Ευρυματικότατο σενάριο, ευρυματικότατη πλοκή, ευρυματικότατο σχέδιο και χαρακτήρες. Ευρυματικότατα τα πάντα!

"Κόννυ και Μπλάιντ."

Ο Ντόναλντ και η Νταίζυ έχουν χαθεί και ζητούν διαμονή σε μία πόλη. Εκεί οι παρεξηγήσεις ακολουθούν η μία την άλλη.

Εντυπώσεις.

Σε όσους θύμισε κάτι ό τίτλος της ιστορίας καλά τους θύμισε. Συμπαθητική ιστορία που ομολογώ ότι μου άφησε μία ευχάριστη αίσθηση.Ικανοποιητική θα την έλεγα.

"Απόδραση από την περιπέτεια."

Η Μίννι διώχνει κλωτσηδόν τον Μίκυ ενώ ο Γκούφυ τον περιμένει απ' έξω. Νοίωθει ότι την παραμελεί με όλες αυτές τις αποστολές που αποδέχεται. Αυτή την φορά αποφασίζει να τους ακολουθήσει.

Εντυπώσεις.

Γιατί φοβούνται να βάλουν το όνομα τους πραγματικού πρωταγωνιστή στον τίτλο και προτιμούν το ευπώλητο; Συλλογή χιουμοριστικών καρέ για να περάσει η ώρα σου αλλά και να τα ξεχάσεις αμέσως μετά.

"Το συνδικάτο του εγκλήματος."

Ένας μυστηριώδης τύπος διεισδύει στις εκλογές του συνδικάτου του εγκλήματος βάζοντας υποψιφιότητα για πρόεδρος. Ποιοί είναι όμως οι πραγματικοί σκοποί του;

Εντυπώσεις.

Ξεκινάμε από το γεγονός ότι καταλαβαίνεις από το πρώτο καρε ποιος είναι ο μυστηριώδυς τύπος. Οπότε πάει το στοιχείο της έκπληξης, Μετά απο εκεί ξεκινάει ένα παιχνίδι γάτα και ποντικιού με νικητή το αιλουροειδές.

"Θησαυρός στον κήπο."

Ο Σκρουτζ ανακαλύπτει έναν θησαυρό στον κήπο του Τζόουνς και αρχίζει τις εκσκαφές με τον Ντόνλαντ. Μαντέψτε ποιος βγαίνει χαμένος στο τέλος.

Εντυπώσεις.

Άνθρακες ο θησαυρός για να χρησιμοποιήσω μία γνωστή ρήση... Τα υπόλοιπα συμπεράσματα δικά σας!

"Χαμένος στην έρημο."

Ανήψια ψάχνουν θείο (ουχί πολυδισεκατομμυριούχο) που στο τέλος τους βρίσκει αυτός.

Εντυπώσεις.

Τι είπατε; Δε βγάλατε νόημα από την παραπάνω πρόταση; Αν διαβάσετε την ιστορία θα μπερδευτείτε ακόμα περισσότερο.

"Αλλαγή ταυτότητας."

Η Μάτζικα χρησιμοποιεί τα μεγάλα μέσα για να βάλει στο χέρι τι άλλο; Την τυχερή δεκάρα. Ακολουθεί παπιοκυνηγητό...

Εντυπώσεις.

Πραγματικά η μόνη ιστορία που αξίζει μετά του πολυαγαπημένου Ρόσα. Πάρα πολύ καλό σενάριο και σφιχτοδεμένη πλοκή.

Κλείνοντας...

Δεν έχω να πω πολλά όπως θα καταλάβατε. Είχε περισσότερες καλές στιγμές από το προηγούμενο αλλά μη περιμένετε καμία δραστική άνοδο. Να πω και εγώ κάτι επηρεασμένος από το πολύ καλό σχόλιο του "Άγνωστου Πολίτη" ποιο πάνω. Απολαμβάνω καθε τεύχος που διαβάζω. Είτε είναι ΚΟΜΙΞ είται κάποιος από τους υπόλοιπους Απλά προσπαθώ να κρίνω αντικειμενίκα. Αν πάψω κάποια στιγμή να απολαμβάνω θα κόψω το σπορ. 

7.2/10!!!

[jimceltic13]

Τα τελευταια 5,6 τευχη ειναι μετρια εως καλουτσικα παιρνουν ενα 7αρακι.Εχοντας διαβασει και τα 4 τελευταια σουπερ μικυ νομιζω οτι ειναι ανωτερα απο τα κομιξ.

[Indian]

Πάντα αισθάνομαι αμήχανα όταν σχολιάζω ιστορίες του Don Rosa...!Δεν μου έρχεται κάτι καινούργιο να πω...!Οι δημιουργίες του κυμαίνονται από άριστες μέχρι εξαιρετικές...! Ο "Θησαυρός στην γυάλα" είναι μία νότα δροσιάς μέσα στις καυτές ημέρες που διανύουμε,καθώς εκτυλίσσεται στην επιφάνεια της θάλασσας,αλλά και κάτω από αυτήν...!Γι'ακόμα μία φορά η φαντασία του καλλιτέχνη καλπάζει,δίνοντας στους τυχερούς αναγνώστες αξέχαστες στιγμές γέλιου,δράσης,αγωνίας,αλλά και πολλών "ειδικών εφέ" με τα οποία δεν τσιγκουνεύτηκε καθόλου...!Το σχέδιο αξεπέραστο,λεπτομερέστατο,με αρκετά καρέ να κόβουν την ανάσα και να προκαλούν θαυμασμό...!

 

Το "Κόννυ & Μπλάϊντ" είναι μία έξυπνη ιστοριούλα με το ζεύγος Ντακ στον πρωταγωνιστικό ρόλο...!Το σενάριό της ήταν απλό και γεμάτο παρεξηγήσεις,οι οποίες προκαλούν γέλιο...!Όλοι νομίζουν ότι ο Ντόναλντ και η Νταίζυ είναι ένα διαβόητο ζευγάρι αδίστακτων κακοποιών κι έτσι το κυνηγητό αρχίζει...!Και μιλάμε για μεγάλη τρεχάλα...! Στο τέλος οι Ντακ δίνουν την λύση κι αποκαθιστούν τ'όνομα και την υπόληψή τους...!Το σχέδιο του Vicar είναι γι'ακόμα μία φορά εξαιρετικό...!

 

Κι ερχόμαστε στην ιστορία του τεύχους που πρωταγωνιστεί (εδώ βέβαια όχι και τόσο) ο "σωβρακοφόρος" Μίκυ,την "Απόδραση από την περιπέτεια"...!Έχουμε λοιπόν την Μίννι,η οποία περνάει τα πάνδεινα μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει την περιέργεια και τον εγωισμό της...!Προσωπικά εδώ βρήκα πολλές ομοιότητες στον χαρακτήρα της με την Νταίζυ,η οποία είναι έτσι επί μονίμου βάσεως...! Ο συγγραφέας φροντίζει στο τέλος να την αποζημιώσει κι έτσι έχουμε happy end (τουλάχιστον για εκείνη)...!Το σενάριο είχε γρήγορο ρυθμό,αλλά το βρήκα άνοστο...!Το σχέδιο δεν ήταν άσχημο...!Ειδικά οι γκριμάτσες που παίρνει η Μίννι ήταν κωμικές...!

 

Το "Συνδικάτο του εγκλήματος" ήταν μία ιστορία,η οποία δεν μπορώ να πω ότι με συγκίνησε ιδιαίτερα...!Ο Σκρουτζ θέλει να καταστρέψει εκ των έσω το οργανωμένο έγκλημα που μαστίζει την Λιμνούπολη κι έτσι βάζει σε λειτουργία ένα σατανικό σχέδιο,ίδιο με τον γνωστό μας "Δούρειο Ίππο"...! Η ροή είχε τις καλές στιγμές της,αλλά γενικά της έλειπε η σπιρτάδα...!Το φινάλε όμως ήταν αρκετά αστείο...!Το σχέδιο μπορώ να πω ότι μου άρεσε...!Έξυπνη "πινελιά" η αναφορά στην "Κραυγή"...!

 

Ο "Θησαυρός στον κήπο" πρόκειται για σύντομη ιστορία,βασισμένη στου δύο άσπονδους γείτονες,τον Ντόναλντ και τον κύριο Τζόουνς...!Εδώ ο δημιουργός πρωτοπορεί και βάζει στην εξίσωση τον θείο Σκρουτζ,αλλά κι έναν πρόγονο του Τζόουνς...!Αυτό το βρήκα έξυπνο...!Στο σενάριο δεν έχουμε την κλασική μάχη ανάμεσα στους γείτονες,αλλά ένα κυνήγι θησαυρού,ο οποίος τελικά αποδεικνύεται άνθρακας...! Αρκετά καλή πλοκή και κατάληξη για τον περιορισμένο αριθμό των σελίδων που είχε...!Το σχέδιο ήταν καλό...!

 

Στην ιστορία "Χαμένος στην έρημο" μετά από αρκετό καιρό κάνει την επανεμφάνισή του ο θείος Λούφας κι ο οποίος αναστατώνει τον Ντόναλντ και τα τρία ανιψάκια του...!Το σενάριο το βρήκα πολύ προβλέψιμο και η παρουσία του Λούφα νομίζω ότι ήταν άτοπη...!Θα μπορούσε πχ να ήταν στην θέση του ο Φέθρυ ή κάποιος άλλος γνωστότερος χαρακτήρας...!Γιατί όχι κι ο Γκούφυ...! Το φινάλε θυμίζει ανέκδοτο με το οποίο χαμογελάς μεν,αλλά δεν λέει και πολλά...!Το σχέδιο ήταν μέτριο προς καλό...!

 

Η "Αλλαγή ταυτότητας" πρόκειται για μία ευφυής ιστορία,η οποία δεν μπορώ να καταλάβω γιατί την έσπασαν σε δύο μέρη...! Δεν ήταν και τόσο μεγάλη...!Στο σενάριό της έχουμε την Μάτζικα να καταστρώνει ένα σατανικό κόλπο,γιατί άλλο;,για να αποκτήσει την πρώτη δεκάρα του Σκρουτζ...!Και σαν ιδέα,αλλά και σαν υλοποίηση την βρήκα σωστή...!Εννοείται όμως πως ο αγαπημένος μας φιλάργυρος δεν το βάζει κάτω και την πολεμάει με τα δικά της όπλα,δίνοντας ένα όμορφο φινάλε...!Γενικά μου θύμισε τις αντίστοιχες ιστορίες του Rosa από πλευράς υπόθεσης,κινδυνεύοντας να γίνω ιερόσυλος...! Το σχέδιο,δυστυχώς,δεν μου άρεσε...!Το βρήκα πολύ κακό...!

 

 

[ΚΟΜΙΞ]

Έκανα για διάφορους λόγους καιρό να διαβάσω τα ΚΟΜΙΞ 23 & ΚΟΜΙΞ 24 και οπότε θα γράψω τις κριτικές μου μαζί.

 

ΚΟΜΙΞ #23

Καταρχάς να πω ότι οι μόνες ιστορίες που άξιζαν ήταν αυτή το Ρόσα και το Επικίνδυνο Σαφάρι του Βίκαρ. Μετά από αυτές πραγματικά το χάος!

• Η Αυτού Μεγαλειότης Σκρουτζ Μακ Ντακ: Ιστορία που έχω διαβάσει πολλές φορές από το ΚΟΜΙΞ 198 αλλά και τον τόμο της Βιβλιοθήκης ΚΟΜΙΞ. Πολύ καλή και με ωραίο χρωματισμό. 9,5-10/10
• Επικίνδυνο Σαφάρι: Ωραίο το σχέδιο του Βίκαρ αλλά δεν σωμφωνώ με μερικά πράγματα στο σενάριο όπως του ηθοποιούς ζώα. 6,5-7/10
• Το Θαυματουργό Δόλωμα: Δεν θέλω να πω κάτι παρά ότι την ιστορία την βρήκα χάλια από όλες τις απόψεις. 3,5/10
• Το Φιλί της Τύχης: Ιδέα που με το σωστό σχεδιαστή και σεναριογράφο θα μπορούσε να εξεληχθεί σε πολύ δυνατή πολυσέλιδη. Εδώ βλέπουμε μια πολύ μέτρια εκτέλεση. 5,5/10
• Η Μάχη του Μπάρμπεκιου: Η πιο λιτή αναμέτρηση Ντόναλντ-Τζόουνς που έχω δει ποτέ στα χρονικά από όλες τις απόψεις. Και εδικά το σχέδιο ήταν υπερβολικά απλό. Ιστορία για το Σουπερ Μίκυ 5/10
• Ο Θησαυρός του Θαλασσογένη: Δεν έχω διαβάσει πιο βαρετή ιστορία από τον Ρότα. Υπάρχουν πολλές βαρετές αλλα αυτή εδώ ξεπέρασε το ρεκόρ. 5,5/10
• Το Φαινόμενο της Πεταλούδας: Ενδιαφέρουσα ιδέα αλλά "παιδικά" εκτελεσμένη και με μέτριο σχέδιο. Και ειδικά αρκετές σκηνές σε καρέ δεν μου άρεσαν...  5,5-6/10

Εάν δεν είχαμε την ιστορία του Ρόσα θα έλεγα ότι πρόκειται ίσως για το χειρότερο τεύχος του ΚΟΜΙΞ που έχω διαβάσει ποτέ. Ακόμα, άλλα ένα σημείο που με ενόχλησε είναι ότι το τεύχος είχε μόνο ένα άρθρο για την ιστορία του Ρόσα και καμιά άλλη ιστορία δεν έχει κάποιο άρθρο… Όχι ότι αξίζει να έχουν αλλά έτσι χάνεται ένα από τα βασικά στοιχεία που διαφοροποιούσαν το ΚΟΜΙΞ από άλλα περιοδικά όπως το Μίκυ Μάους. Προσωπικά το θεωρώ πολύ άσχημο. Αναλυτικότερη κριτική εδώ και συνολική βαθμολογία 5,5/10 σαν τεύχος και το χειρότερο της Β΄ Περιόδου. Εάν οι ιστορίες του συγκριθούν με αυτές του 198 τότε το τευχάκι δεν πιάνει μια μπροστά του.

 

ΚΟΜΙΞ #24

 

Θετική εντύπωση ότι στο νέο τευχάκι είχαμε 2 καλές συνοδευτικές ιστορίες πέρα αυτή του Ρόσα. Βέβαια είχαμε και 3 ιστορίες χάλια μαύρα.

• Θησαυρός στην Γυάλα: Υπέροχη θαλασσινή ιστορία με εντυπωσιακά καρέ. Βέβαια, δεν έχει αρκετή δράση. 9-9,5/10
• Κόννυ & Μπλάιντ: Καλά οι κάτοικοι του χωριού δεν έβλεπαν ότι ο Ντόναλντ και η Νταίζυ δεν μοιάζουν ιδιαίτερα με το ζευγάρι των ληστών; Σχέδιο καλό αλλά σενάριο χαζό... 6/10
• Απόδραση από την Περιπέτεια: Η χειρότερη ιστορία του τεύχους με τη Μίννι άσχημα σχεδιασμένη και σενάριο ανούσιο. Ιστορία για το Σουπερ Μίκυ. 4/10
• Το Συνδικάτο του Εγκλήματος: Ενδιαφέρον η ιδέα ο Σκρουτζ να τρυπώσει στον Υπόκοσμο της Λιμνούπολης αλλά το συνδικάτο αποτελείται μόνο από 5-6 άτομα; Πέρα από αυτό γενικά ήταν μια αρκετά καλή ιστορία. 6,5/10
• Χαμένος στην Έρημο: Πατέρας Βαν Χορν. Δύο λόγια. Ιστορία με σχετικά καλό σχέδιο και ανύπαρκτο μα ανύπαρκτο το σενάριο. Ανούσια στο φουλ και χάθηκαν 10 σελίδες τσάμπα! 4,5/10
• Θησαυρός στον κήπο: Ιστοριούλα για να γεμίσει το τεύχος... Και να μην υπήρχε το ίδιο είναι... 5,5/10
• Αλλαγή Ταυτότητας: Αρκετά μέτριο σχέδιο και σε μερικές φάσεις καλό και πολύ όμορφο σενάριο. Η δεύτερη καλύτερη ιστορία του τεύχους. Εκνευριστικό που χωρίζεται σε 2 μέρη αλλά το παραβλέπω. Μου άρεσε πολύ το σενάριο και ήταν κάτι πρωτότυπο. Κακώς και δεν βάλανε ένα άρθρο! Έπρεπε να υπάρχει άρθρο και θα μπορούσαν να πουν και για την ιστορία του Μπαρκς «Για μια παλιά δεκάρα» στην οποία η Μάτζικα παίρνει τη μορφή του Σκρουτζ. 7,5/10

Σε σχέση με τα προηγούμενα τεύχη Ρόσα του 2016 το ΚΟΜΙΞ #24 έχει μια μικρή βελτίωση με μερικές καλές συνοδευτικές. (και 3 χάλια βέβαια) αλλά και πάλι δεν αρκεί. Αναλυτικότερη κριτική εδώ και θα βάλω 6,5/10 σαν τεύχος. Θεώρω και πάλι άσχημο ότι δεν υπήρχαν άρθρα πέρα από την ιστορία του Ρόσα, για κάποιες άλλες ιστορίες. 

 

Το έτος Ρόσα συνεχίζει με το ΚΟΜΙΞ #25 και ας ελπίσουμε να έχουμε και καμιά καλή ή πολύ καλή συνοδευτική.... 

Επεξεργασία Ιουλίου 14, 2016 από ΚΟΜΙΞ

[tryfev]

Μια σύντομη κριτική ματιά στο ΚΟΜΙΞ # 24:

 

α. Θησαυρός στη γυάλα. Ανεπανάληπτος Rosa 10/10. Βέβαια την αποκτώ για τρίτη φορά.

β. Κόννυ και Μπλάιντ. Αρκετά έξυπνη ιστορία 7,5/10.

γ. Απόδραση από την περιπέτεια. Ιστοριούλα που απλώς διαβάζεται 6/10.

δ. Το συνδικάτο του εγκλήματος. Ευρηματική. Ευχάριστη έκπληξη. 7,5/10.

ε. Θησαυρός στον κήπο. Απροσδόκητα καλή. Η παρουσία του Σκρουτζ δίνει άλλο χρώμα στις μονότονες συγκρούσεις Donald vs Jones. 7,5/10.

στ. Χαμένος στην έρημο. Λίγα πράγματα. 6/10.

ζ. Αλλαγή ταυτότητας. Ενδιαφέρουσα. 7,5/10.

 

Με βαρύνουσα την παρουσία το Don και όχι με απλή αριθμητική, δίνω στο τεύχος ένα 7,8/10.

 

΄Ενα τεύχος που διαβάζεται ευχάριστα και διασκεδάζει κάπως τη δυσάρεστη εικόνα (πάντα πλην Rosa) των αμέσως προηγούμενων. Συνεπώς, δεν τίθεται, επί του παρόντος τουλάχιστον, για μένα ζήτημα διακοπής της αγοράς του περιοδικού.

[Indian]

Το εξώφυλλο (μέσα στην μαύρη μαυρίλα) του Κόμιξ # 25...!

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

Το επόμενο τεύχος θα είναι κοντά μας στις 31 Αυγούστου...!

 

 

[Μενίγ Πουαγώ]

Πραγματικά μόνο σε εμένα πιστεύω ότι άρεσε το μαύρο πλαίσιο του σημερινού εξωφύλλου που ανέβασε ο καλός μου φίλος Γιάννης. Θεωρώ ότι ταιριάζει με τα καρέ. Από τα αγαπημένα μου! Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι γιατί δε χρησιμοποιούν μικρότερο μέγεθος γραμματοσειράς στην ράχη με αποτέλεσμα οι λέξεις να είναι στριμωγμένες!!! 



Εφτά (7) ιστορίες στο Αυγουστιάτικο τεύχος. Για να καθίσουμε μαζί τους στην άμμο και καθώς φτιάχνουμε τους πύργους να δούμε τι έχουν να μας πουν.

"Επιστροφή στην Ζαναντού."

Το πάνσοφο βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών αποκαλύπτει στον βαθύπλουτο κροίσο ότι το στέμμα του Τζενγκις Χαν είναι μόνο η κορφή του παγόβουνου ενός πολύ μεγαλύτερου θησαυρού. Θείος και ανήψια επιστρέφουν στην θρυλική Ζαναντού για να φέρουν πάλι τα πάνω κάτω. 

Εντυπώσεις.

Σχέδιο και σενάριο του Don Rosa... Ας περάσουμε στην επόμενη ιστορία...

"Επικίνδυνα παιχνίδια."

Τα ανηψάκια έχουν βαρεθεί τα παιχνίδια τους μέχρι που ένα εξωγηίνο παιχνίδι που τετραγωνίζει τον κύκλο πέφτει στον κήπο τους. Θύμα του και ο Ντόναλντ οπότε ο Κύρος προσπαθεί να δόσει λύση.

Εντυπώσεις.

Για την εν λόγω παρουσίαση χρειάστηκε να την ξαναξεφύλλισω για θυμιθώ τι παίζει. Παρ' ότι την είχα διαβάσει ελάχιστες ώρες πριν...

"Καλοκαίρι στα χιόνια." 

Ο Μίκυ και ο Γκούφυ πιάνουν δουλειά στο θεματικό πάρκο ενός πανούργου επιστήμονα όπως αποκαλύπτεται και προσπαθούν να αποτρέψουν τα σχέδιά του.

Εντυπώσεις.

Ενδιαφερούσα ιστορία με καλή ροή και ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Αυτή η επιμονή στην παλιά αμφίεση του Μίκυ όμως θα παραμείνει μυστήριο... Ευτυχώς λόγω της φύσης της ιστορίας εμφανίζεται σε ελάχιστα καρέ...

"Μια ξεριζωμένη μάγισσα."

Η περιοχή που η Μάτζικα έχει το σπιτάκι της θα χαρακτηριστεί προστατευόμενη οπότε μαζί με τον Πόε ψάχνουν σπίτι ανά την υφήλιο.

Εντυπώσεις.

Συμπαθητική ιστοριούλα με μία Ιταλίδα Μάγισσα που έχει δει και πολύ καλύτερες μέρες.

"Πανικός στον παράδεισο."

Ο Σκρουτζ γυρίζοντας αεροπορικώς με τα ανήψια του βρίσκει ένα ωραίο έρημο τροπικό νησάκι. Στα μάτια του εμφανίζεται το σήμα του δολλαριού.

Εντυπώσεις.

Η ιστορία συνδιάζει μεταφυσικά στοιχεία με οικολογικά μηνύματα και υλιστικές απολαβές. Καλούτσικη.

"Η ώρα των βετεράνων."

Ο Σκρουτζ αναχωρεί με τον Ντόναλντ για το Πριγκηπάτο του Παλιατζούρ. Ένα κρατίδιο στο οποίο ο ηγέτης του έχει μία ιδιόμορφη άποψη για τους ηλικιωμένους.

Εντυπώσεις.

Η ιδιαιτερότητα του σεναρίου της δίνει κάποιους πόντους και την κάνει να διαβάζεται αρκετά ευχάριστα...

"Ανία τέχνας κατεργάζεται."

Ο Ντόναλντ λόγω ανίας καταφεύγει σε ακρότητες και τον ακολουθεί όλη η Λιμνούπολη.

Εντυπώσεις.

Δυστυχώς η ανία του Ντόναντ είναι μεταδοτική...

Κλείνοντας...

Κλαυσίγελος το Αυγουστίτικο τεύχος. Σε γινικές γραμμές καλούτσικο ως αρκετά καλό με τον Rosa να κάνει παιχνίδι μόνος του!!!

6.9/10!!!

 

Επεξεργασία Αυγούστου 26, 2016 από Μενίγ Πουαγώ

[Indian]

Άλλο ένα ταξίδι απολαύσαμε στην "Επιστροφή στην Ζαναντού" με ξεναγό τον Don Rosa και συνταξιδιώτες του Ντακ,αυτή την φορά στα μακρινά (και ψηλά) Ιμαλάια...!Αν η ιστορία αυτή είχε δημιουργηθεί από άλλο καλλιτέχνη πιστεύω ότι θα μιλούσαμε για ένα απλό sequel της ιστορίας του Barks...!Ο Rosa όμως απλά την έχει απογειώσει...! Το σενάριο είναι στιβαρό,με μεγάλες δόσεις περιπέτειας και κατάλληλες πινελιές χιούμορ...!Και φυσικά η αγωνία κάνει αισθητή την παρουσία της...!Ειδικά η σκηνή με τον Ντόναλντ να προσπαθεί ν'ανοίξει την πόρτα για να σηκώσει τον υδατοφράχτη,κόβει την ανάσα...! Στο φινάλε,μπορεί να μην τα κατάφερε ο θείος Σκρουτζ να γίνει πλουσιότερος (μάλλον χασούρα είχε),αλλά χάρισε στον αναγνώστη ένα χαμόγελο στα χείλη...!Το σχέδιο του μεγάλου δημιουργού είναι αξεπέραστο...!

 

Τα "Επικίνδυνα παιχνίδια" πρόκειται για μία ιστορία με την οποίο γέλασα...!Στο σενάριό της εισβάλει η επιστημονική φαντασία,καθώς έχουμε την παρουσία εξωγήινων όντων,αλλά και της αφέλειας και σκανδαλιάς που έχουν τα μικρά ανιψάκια...!Και φυσικά ο τετραγωνισμένος Ντόναλντ είναι πολύ διασκεδαστικός...! Ευτυχώς που το τέλος ήταν ευτυχές,τουλάχιστον για του κατοίκους του πλανήτη μας...! Το σχέδιο του Vicar ήταν εκπληκτικό...!

 

Το "Καλοκαίρι στα χιόνια" ήταν μία καλή περιπετειώδης ιστορία με πρωταγωνιστές τον Μίκυ και τον Γκούφυ,όπου έχουμε την παρουσία δριμύ ψύχους...!Ό,τι πρέπει για τις καυτές ημέρες που διανύουμε...! Το σενάριο ήταν αρκετά δυνατό,αλλά πιστεύω ότι ήθελε περισσότερη δουλειά,ειδικότερα στην επέκταση...!Μερικές σελίδες παραπάνω νομίζω ότι θα έφταναν για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός...!Γενικά όμως δεν απογοητεύτηκα...!Το σχέδιο ήταν μέτριο προς καλό...!

 

Κι ερχόμαστε στην ιστορία με την Μάτζικα με τίτλο "Μία ξεριζωμένη μάγισσα",που θα την ζήλευε ακόμα κι ο Ξανθόπουλος...! Η,κατά τα άλλα,συμπαθής μάγισσα δεν έχει τόπο,δεν έχει ελπίδα,μιας κι αναγκάζεται να μετακομίσει και κανείς δεν την θέλει για γειτόνισσά του...!Δεν τους κατηγορώ...! Το σενάριο ήταν μεν (ολίγον) κωμικό,αλλά γενικά δεν είχε βάθος...!Ήταν πολύ μέτριο,αν και πρωτότυπο σαν ιδέα...!Το ίδιο μέτριο ήταν και το σχέδιο...!

 

Ο "Πανικός στον Παράδεισο" πρόκειται για σύντομη αλλά καλή ιστορία με τους Ντακ...!Το σενάριο "πατάει" επάνω σε μία κλασική ιδέα...!Έτσι παρακολουθούμε τον Σκρουτζ να επιχειρεί να εκμεταλλευτεί ένα νησί,αδιαφορώντας για την οικολογική καταστροφή που θα προκαλέσει...!Τα πράγματα όμως παίρνουν μία εντελώς αναπάντεχη τροπή,καθώς έχουμε και υπερφυσικά στοιχεία να κάνουν την εμφάνισή τους...!Καλή ιδέα κι εκτέλεση κατά την ταπεινή μου άποψη...!Το φινάλε έβγαζε γέλιο...!Το σχέδιο και ιδιαίτερα τα χρώματα μου άρεσαν...!

 

Η ιστορία "Η ώρα των βετεράνων" επαληθεύει το ρητό : "Ο νέος είναι ωραίος,αλλά ο παλιός είναι αλλιώς"...! Το σενάριο πρωτοτύπησε κι έτσι βλέπουμε τον Ντόναλντ να παίρνει την θέση του Σκρουτζ γιατί ο συνεργαζόμενος επιχειρηματίας δεν συμπαθεί καθόλου τα "ασημένια μαλλιά"...!Καλός βέβαια είναι ο νεανικός ενθουσιασμός,αλλά η λύτρωση στο φινάλε ήρθε από την τιμημένη τρίτη ηλικία...!Και φυσικά,αφού αποκαταστάθηκε η τάξη,ο γερο-Σκρουτζ απέδειξε γιατί είναι το πλουσιότερο παπί του κόσμου...!Γιατί διαθέτει κοφτερό μυαλό...! Το σχέδιο φωνάζει από μακριά ότι είναι Marco Rota...!Χαρακτηριστικό και πολύ αξιόλογο...!

 

Κατά την άποψή μου,η ιστορία "Ανία τέχνας κατεργάζεται",ήταν η πιο αδύναμη του τεύχους...!Το σενάριό της ήταν κάτω του μετρίου,καθώς το μόνο που προσπαθούσε να παρουσιάσει ήταν χιουμοριστικές σκηνές κι αυτό χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία...!Ήταν πολύ κρύο και τρομερά ρηχό...!Ειλικρινά όταν τελείωσα την ανάγνωση αναρωτήθηκα τι μου πρόσφερε,αλλά απάντηση δεν μπόρεσα να δώσω...!Μάλλον έχασα τον χρόνο μου...!Το σχέδιο ήταν καλό,με τα κουνούπια να δίνουν το παρόν σε αρκετά καρέ,χαρακτηριστικό του σχεδιαστικού στιλ του William Van Horn...!

 

 

[ΚΟΜΙΞ]

ΚΟΜΙΞ #25

Με μη γυαλιστερό εξώφυλλο το τεύχος...

• Επιστροφή στην Ζαναντού: Ιστορία οπότε δεν χρειάζεται να πω πολλά... 9,5-10/10
• Επικίνδυνα παιχνίδια: Όμορφο σχέδιο και ανούσια πλοκή νομίζω ότι συνοψίζει την ιστορία. 6/10
• Καλοκαίρι στα χιόνια: "Παιδικό" σχέδιο και πλοκή. Μίνι εκδοχή ιστορίας με τον Μίκυ να τα βάζει με κάποιο απατεώνα... 4,5/10
• Μία ξεριζωμένη μάγισσα: Πρωτότυπη ιδέα αλλά με μέτριο σενάριο και σχέδιο. Πάντως η Μάτζικα φαίνεται υπερβολικά καλή... 6/10
• Πανικός στον Παράδεισο: Ωραίο σχέδιο αλλά συμπληρωματική ιστορία που μπήκε για να γεμίσει το τεύχος. 6/10
• Η ώρα των βετεράνων: Μου άρεσε η ιστορία του Ρότα. Καλό σχέδιο και μια όχι τόσο βαρετή πλοκή. 6,5-7/10
• Ανία τέχνας κατεργάζεται: Πρωτότυπη ιδέα αλλά σε συνδυασμό με Ουίλλιαμ Βαμν Χορν δεν... Δεν μου άρεσε σαν αποτέλεσμα. Την βρήκα χαζοχαρούμενη. 6/10

Στα ίδια επίπεδα με το ΚΟΜΙΞ #24 το τεύχος μαζί με αρκετά μέτριες συνοδευτικές... 6,5/10 στο τεύχος δηλαδή...Αναλυτική κριτική εδώ. Άντε σιγά σιγά τελειώνει το έτος Ρόσα αλλά ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω ότι θα έχουμε Χριστουγεννιάτικο τεύχος με τον Μικροσκοπικό Τσιγκούνη ως κύρια ιστορία... Επεξεργασία Αυγούστου 12, 2016 από ΚΟΜΙΞ

[Jim Slip]

Αξιοπρεπές το τελευταίο τεύχος.

 

Το "Επιστροφή στην Ζαναντού" έχει την ατυχία της σύγκρισης με την ιστορία πάνω στην οποία βασίστηκε, τη μεγαλοφυή σάτιρα/ παραβολή πάνω στο χρήμα και την εργασία "Περιπέτεια στην Τράλλα Λα!". Σε σύγκριση με αυτό το μεγαλειώδες αριστούργημα, η ιστορία του Ρόσα φαντάζει μάλλον πεζή, και αν μη τι άλλο προβάλει υπέρ του δέοντως τα γνωστά φετίχ του δημιουργού της: την Ιντιάνα Τζόουνς-ική περιπέτεια, το χολυγουντιανό υπερθέαμα και το συναισθηματικό στοιχείο (7/10).

 

Το "Επικίνδυνα παιχνίδια" με άφησε παντελώς αδιάφορο (4/10), το "Καλοκαίρι στα χιόνια" δείχνει την ικανότητα του Νόελ Βαν Χορν να μετατρέπει ένα απλό σενάριο φαντασίας σε κάτι ελαφρώς αλλόκοτο και δυσοίωνο (6/10), στο "Μία ξεριζωμένη μάγισσα" βρήκα απολαυστικές τις εμπειρίες της Ματζίκα στη μεγαλούπολη (απ' το θορυβώδη γείτονα στην περίεργη γεροντοκόρη, και απ' τον ατημέλητο εργένη στους gothic ροκάδες) σε μία μέτρια κατά τ' άλλα ιστορία (6/10).

 

Το "Πανικός στον Παράδεισο" με άφησε επίσης αδιάφορο αλλά είχε κάποια θετικά στοιχεία: το σχέδιο και η ροή της ιστορίας ήταν ξέφρενη, ενώ στο τέλος το κλισέ του μεγιστάνα που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι οι πλουτοπαραγωγικές πηγές αναποδογυρίζει δείχνοντας τις γοργόνες να απολαμβάνουν το πολυτελές θέρετρο που έχτισε (6/10).

 

Τέλος, το "Η ώρα των βετεράνων" είναι μια απλοϊκή ιστορία οπού ο νεωτερισμός υποχωρεί στην παράδοση (5/10), ενώ το "Ανία τέχνας κατεργάζεται" αποτελεί το ιδανικό θέμα για το παλαβό χιούμορ του Ουίλλιαμ Βαν Χορν (6/10).

Επεξεργασία Αυγούστου 14, 2016 από Jim Slip

[leonidio]

Το εξώφυλλο του τεύχους 26 και η διαφήμιση για το επόμενο στις 30/9. 

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

 

 

[rorschach]

 

Πολύ καλύτερο, και φτιαγμένο για εξώφυλλο και όχι για ημερολόγιο οπότε δεν χρειαζόταν να μπει σε πλαίσιο για να μην κρύβεται μέρος του πίσω από το λογότυπο

[Onerlot]

Πολύ καλό το νέο τεύχος. Μου ήρθε και μια σκέψη καθώς διάβαζα το νέο κόμιξ. Μάλλον είμαστε τυχεροί που παρόλα τα προβλήματα των τελευταίων χρόνων εξακολουθούμε να έχουμε Ντίσνεϋ στην Ελλάδα και μάλιστα τέτοιες εκδόσεις.

Αυτό και με το φάσμα ότι εξακολουθούμε να έχουμε γενικά νέες εκδόσεις κόμικς στα περίπτερα!

Επεξεργασία Αυγούστου 31, 2016 από Onerlot

[Μενίγ Πουαγώ]

Το τεύχος #26 κυκλοφόρησε με εφτά (7) ιστορίες για όλα τα γούστα και τα βαλάντια. Ιδού και το εξώφυλλο δια χειρός Rosa και scanner Γεώργιου.

 

"Ο πόλεμος των Ουεντίγκο."

Ζάπλουτος κάτοχος Θησαυροφυλάκιου και τα ανήψια του επισκέπτονται τα δάση του Βορρά όπου πρώτος διατηρεί βιομηχανική μονάδα. Δυστυχώς το εργοστάσιό του μολύνει περισσότερο το δάσος από ότι και ο ίδιος πιστεύει. Οπότε μία τοπική φυλή Ινδιάνων με την βοήθεια της εγχώριας πανίδας αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Τα παπιά μπαίνουν και αυτά στο παιχνίδι.

Εντυπώσεις.

Περιπέτεια οικολογικής ευαισθησίας σε άψογο σενάριο και σχέδιο του μέγιστου Rosa. Απολαύστε υπεύθυνα.

"Το μέσο παπί της ¨Λιμνούπολης."

Μάταια ο Ντόναλντ προσπαθεί να βρει "το μέσο παπι" της Λιμνούπολης για να του πάρει συνέντευξη. Και αυτό γιατί ο κάθε κάτοικος της Λιμνούπολης έχει ταλέντο και σε κάτι.

Εντυπώσεις.

Η ιστορία προσπαθεί ανεπιτυχώς να περάσει το μήνυμα ότι όλοι έχουμε ταλέντο σε κάτι ,ότι και να είναι αυτό, αρκεί να το ανακαλύψουμε.

"Μπλακ-αουτ από την νιοστή διάσταση."

Ένας μανιακός εξωγήινος αφήνει το Μίκυ Σίτυ δίχως ρεύμα για δύο ημέρες με σκοπό να το υποδουλώσει.

Εντυπώσεις.

Ιστορία που αποπειράται να μας μυήσει στα μυστικά της απλής ζωής και της γνωριμίας με τον πλησίον σου. Δε τα καταφέρνει.

"Αμύθητα πλούσιος."

Ένας πλούσιος κάτοικος της Λιμνούπολης αποφασίζει να γίνει ερημίτης και αφήνει όλη του την περιουσία στον Ντόναλντ.

Εντυπώσεις.
 

Τα λεφτα δε φέρνουν την ευτυχία. Το ίδιο και αυτή η ιστορία που ας πούμε ότι την λες συμπαθητική.

"Η επέλαση των τζαμπατζήδων."

Ένα διάσημο συγκρότημα εμφανίζεται στην Λιμνούπολη και τα παιδιά που δεν έχουν εισιτήριο σκαρφίζονται διάφορους τρόπους για να μπουν στον χώρο της συναυλίας. Υπολογίζουν όμως χωρίς τον δύλακα Ντόναλντ και τον Μπόλιβαρ.

Εντυπώσεις.

Το μόνο που μου φάνηκε αστείο ήταν το όνομα παρωδία του συγκροτήματος. Και το μόνο καλό η εμφάνιση του Μπόλιβαρ που δε το βλέπω συχνά ο κυνόφιλος.

"Βουτιά στην εικονική πραγματικότητα."

Μία εφεύρεση του Κύρου καταλήγει κατά λάθος στα χέρια του Ντόναλντ που ταξιδεύει σε κόσμους φανταστικούς.

Εντυπώσεις.

Βουτιά στην διασκέδαση δεν είναι υπότιτλος για αυτή την ιστορία.

"Ο αρχειοφύλακας."

Ο Ντόναλντ αναλαμβάνει την επιτήρηση ενός τομέα φύλαξης σημαντικών εγγράφων που κρίνουν τις σχέσεις χωρών.

 

Εντυπώσεις.

Ιστορία-παρωδία θαρρώ σχετικά με το πόσα άνευ σημασίας έγγραφα μπορεί να συνδέουν δύο χώρες. Ο Ντόναλντ την βγάζει καθαρή στο τέλος και αυτό είναι το μόνο της θετικό.

Κλείνοντας...

Αχ βρε Keno... Βαρύ το φορτίο σου για το 2016... Δε κατάλαβαίνω γιατί χώρισαν άτυπα την πρώτη ιστορία σε τρία μέρη και γιατι ο Μίκυ επιμένει να φορά την πρώτη του αμφίεση στο σύγχρονο Μίκυ Σίτυ...

6/10... Επιεικώς λόγω Don κ.λπ... 

Επεξεργασία Οκτωβρίου 6, 2016 από Μενίγ Πουαγώ

[Manitou]

Εδω μέσα νομίζω δεν γκρινιάζω σχεδόν ποτέ. Αυτό το τεύχος του ΚΟΜΙΞ όμως με ξεπέρασε και θέλω να ξεσπάσω. ΟΚ Ιστοριάρα ο πόλεμος των Ουεντίγκο (που την έχουμε άλλες 2 φορές) και πολύ ωραίο εξώφυλλο (αν και τα γράμματα στη ράχη, ναι αυτά τα γράμματα που για κάποιον ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ λόγο είναι ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΧΑΛΙΑ χαλάνε όλο το σύνολο).

Οι υπόλοιπες ιστορίες όμως, αν εξαιρέσεις ίσως τον αρχειοφύλακα που είναι ένα κλικ καλύτερη, είναι ΕΜΕΤΟΣ. Μόνο αυτή η λέξη φτάνει. 

 

Η χρονιά αυτή για το ΚΟΜΙΞ πρέπει να διδάσκεται στα τμήματα μάρκετινγκ με τίτλο:

 

"Πάρτε ένα προϊόν με όνομα, ξεκινήστε εντυπωσιακά και μετά υποβαθμίστε το μέχρι τον πάτο με 2 απλές κινήσεις"

 

Ουτε για συλλογή δεν κάνει αφού κατάφεραν ακόμα και την υπέροχη κόκκινη ράχη να χαλάσουν. Δείτε τα πρώτα τεύχη τι ωραία που φαίνονται με τη κόκκινη ράχη και τα μικρά γράμματα. Και ξαφνικά μαύρη ράχη με ARIAL 24000000 για να τα βλέπεις με 17 βαθμούς αστιγματισμό. Δηλαδή ΠΟΙΟΣ $#$%&*$^% τα σκέφτηκε όλα αυτά?

 

Ασε το Ντον Ρόσα. Εγω σου λέω οκ ας τον γνωρίσουν και οι πιο μικροί. Ο υπόλοιπος οχετός όμως? Αλήθεια οι 2 ιστορίες "Μπλακ-αουτ από την νιοστή διάσταση." και "Βουτιά στην εικονική πραγματικότητα." δεν είναι ΟΥΤΕ  για Σούπερ Μίκυ. Είναι για Σούπερ Πέταμα.

                                         

[ΚΟΜΙΞ]

Το θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο η Disney να χρεώνει διαφορετικές τιμές ανάλογα με τους σχεδιαστές. Εξ όσων γνωρίζω, χρεώνει ανά σελίδα το ίδιο ποσό. Πιο πιθανό το κόβω να είναι άλλοι λόγοι, παρά αυτός. Π.χ. να βάλουν έτοιμες ιστορίες (και ανανεωμένες χρωματικά), ώστε να έχουν χρόνο ένα ολόκληρο έτος να ασχοληθούν με την προετοιμασία όλων των εκδόσεων και να μην είναι με την ψυχή στο στόμα.

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Ίσως το 2017 δούμε ξανά τις Ιταλικές στο περιοδικό...

 

Εδω μέσα νομίζω δεν γκρινιάζω σχεδόν ποτέ. Αυτό το τεύχος του ΚΟΜΙΞ όμως με ξεπέρασε και θέλω να ξεσπάσω. ΟΚ Ιστοριάρα ο πόλεμος των Ουεντίγκο (που την έχουμε άλλες 2 φορές) και πολύ ωραίο εξώφυλλο (αν και τα γράμματα στη ράχη, ναι αυτά τα γράμματα που για κάποιον ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ λόγο είναι ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΧΑΛΙΑ χαλάνε όλο το σύνολο).

Οι υπόλοιπες ιστορίες όμως, αν εξαιρέσεις ίσως τον αρχειοφύλακα που είναι ένα κλικ καλύτερη, είναι ΕΜΕΤΟΣ. Μόνο αυτή η λέξη φτάνει. 

 

Η χρονιά αυτή για το ΚΟΜΙΞ πρέπει να διδάσκεται στα τμήματα μάρκετινγκ με τίτλο:

 

"Πάρτε ένα προϊόν με όνομα, ξεκινήστε εντυπωσιακά και μετά υποβαθμίστε το μέχρι τον πάτο με 2 απλές κινήσεις"

 

Ουτε για συλλογή δεν κάνει αφού κατάφεραν ακόμα και την υπέροχη κόκκινη ράχη να χαλάσουν. Δείτε τα πρώτα τεύχη τι ωραία που φαίνονται με τη κόκκινη ράχη και τα μικρά γράμματα. Και ξαφνικά μαύρη ράχη με ARIAL 24000000 για να τα βλέπεις με 17 βαθμούς αστιγματισμό. Δηλαδή ΠΟΙΟΣ $#$%&*$^% τα σκέφτηκε όλα αυτά?

 

Ασε το Ντον Ρόσα. Εγω σου λέω οκ ας τον γνωρίσουν και οι πιο μικροί. Ο υπόλοιπος οχετός όμως? Αλήθεια οι 2 ιστορίες "Μπλακ-αουτ από την νιοστή διάσταση." και "Βουτιά στην εικονική πραγματικότητα." δεν είναι ΟΥΤΕ  για Σούπερ Μίκυ. Είναι για Σούπερ Πέταμα.

                                         

Πόσο μα πόσο συμφωνώ μαζί σου!! Πολύ κακή χρονιά για το περιοδικό. Και το θέμα είναι εκεί που νομίζεις ότι έχεις διαβάσει το χειρότερο τεύχος τσουπ τότε έρχεται ένα άλλο τεύχος να σε διαψεύσει Πραγματικά το ΚΟΜΙΞ στα χειρότερα του και μάλλον εάν θυμάμαι καλά δεν έχω διαβάσει τόσο κακό τεύχος στην Α΄ Περίοδο.

 

 

Αρχικά πριν μπω στις ιστορίες του τεύχους θα ήθελα να πω ότι η γελοιογραφία/διαφήμιση της Τζίκε ήταν ίσως το πιο ενδιαφέρον πράγμα στο ΚΟΜΙΞ #26 πέρα από τον Ρόσα.   Προσωπικά μου άρεσε πολύ. Συνδυάζει χιούμορ και ειρωνεία με όμορφο τρόπο. Φανταστείτε φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε και τις διαφημίσεις πιο όμορφες από ιστορίες.

 

Ας πάμε τώρα στις ιστορίες του τεύχους:

• Ο πόλεμος των Ουεντίγκο: Ιστορία του Ρόσα και συνέχεια της Χώρας των Ινδιάνων του Μπαρκς. Πολύ καλή αλλά του Μπαρκς ήταν καλύτερη για μένα. 9/10
• Το μέσο παπί της Λιμνούπολης: Καλό σχέδιο με κάποιες ατέλειες σε κάποια καρέ αλλά σεναριακά κάπου δεν ήταν καλή... 5,5/10
• Μπλακ-αουτ από την νιοστή διάσταση: Πολύ κακή ιστορία. Πάρα πολύ μέτριο σχέδιο εως κακό στην περίπτωση του εξωγήινου και κακό σενάριο. 3/10
• Αμύθητα πλούσιος: Την γενική ιδέα την έχουμε δει πολλές φορές. Τίποτα το ιδιαίτερο η ιστορία... 5,5/10
• Η επέλαση των τζαμπατζήδων: Ιστορία για να γεμίσει το τεύχος και τίποτα το ιδιαίτερο... 5/10
• Βουτιά στην εικονική πραγματικότητα: Δεν μου αρέσει το καυστικό χιούμορ του Ουίλλιαμ Βαν Χορν. Στην συγκεκριμένη ιστορία που ακολουθεί τυπικό μοτίβο όσο αφορά την ιδέα ο Ντόναλντ παίρνει κατα λάθος εφεύρεση του Κύρου και τα κάνει θάλασσα, δεν βρήκα τίποτα αστείο. Αδιάφορη. 4,5/10
• Ο αρχειοφύλακας: Ένα κλικ παραπάνω από όλες τις άλλες ιστορίες με το σχέδιο του Γίππες να είναι μέτριο. Την υπόθεση τη βρήκα υπερβολική σε κάποια σημεία. 6/10

Συνολικά θα βάλω 5,5/10 στα τευχάκι. Για μένα ήταν αρκετά κακό όπως το ΚΟΜΙΞ #23. Αναλυτική κριτική εδώ.

[rorschach]

Το εξώφυλλο είναι μεταγενέστερο του Κόμιξ #143 οπότε δε θα μπορούσε να είχε μπει τότε.

[Indian]

Ο "Πόλεμος των Ουέντιγκο" πρόκειται για μία κλασική κι εξαιρετική ιστορία του μεγάλου συνεχιστή του Καρλ Μπαρκς...!Εννοείται ότι στέκεται επάξια σαν συνέχεια των "Πυγμαίων Ινδιάνων"...!Το σενάριό της μας αφηγείται μία όμορη περιπέτεια με τον θείο Σκρουτζ και τ'ανίψια του,με φόντο τα καταπράσινα δάση του Βορρά...!Οι πυγμαίοι ινδιάνοι Μικράτσι,καθώς και τα ζώα του δάσους,παίζουν ενεργό πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης...!Όσον αφορά το φινάλε,είναι κλασικό κι αναμενόμενο για ιστορία του Ρόσα...!Άκρως οικολογικό κι ο Σκρουτζ χωρίς κάποιος οικονομικό όφελος...! Το χιούμορ φέρει την υπογραφή εγγύησης του Ρόσα...!Μπορεί μα κάνει τον αναγνώστη να γελάσει μόνο δείχνοντάς του ένα καρέ...! Το σχέδιο είναι ό,τι πιο λεπτομερές έχουν να επιδείξουν τα κόμικς της Disney...!

 

Το "Μέσο παπί της Λιμνούπολης" είναι μία μέτρια ιστορία,με απλό σενάριο,η οποία δεν έχει κάτι ιδιαίτερο να μας πει...!Δεν μπορώ να πω ότι δεν μπορούσα να την διαβάσω,αλλά δεν θα μου μείνει στην μνήμη...!Η υπόθεση είναι λίγο-πολύ γνωστή...!Στην προσπάθειά του,ο Ντόναλντ να ανακαλύψει το μέσο παπί,αντιπροσωπευτικό δείγμα,της πόλης του,αποδεικνύει στο φινάλε ότι έχει κι εκείνος...κρυφά ταλέντα...! Το τέλος είχε την πλάκα του...!Το σχέδιο του Vicar ήταν υπέροχο...!

 

Την ιδέα της ιστορίας "Μπλακ-άουτ από την νιοστή διάσταση" την βρήκα πολύ καλή κι ευφυή...!Ίσως αν την είχε πιάσει στην πένα του ένας καταξιωμένος συγγραφέας,να την έκανε περισσότερο αξιόλογη...!Το σενάριο περνάει μηνύματα αλτρουισμού και συλλογικότητας...!Αποδεικνύει περίτρανα ότι με την συνεργασία μπορούμε να επιτύχουμε το ακατόρθωτο...!Όμορφα μηνύματα,αλλά ως εκεί...!Η υλοποίηση της ιδέας ήταν για κλάματα...!Ειδικά το τέλος...! Και κάτι που μου έκανε εντύπωση...!Στην σελίδα 52 ο Μίκυ αναφέρει ότι δεν χρειάζονται ηλεκτρικό ρεύμα για να νικήσουν ("Οι αρχαίοι δεν είχαν",αναφέρει),ενώ στην σελίδα 56 τα παιδιά έφτιαξαν γεννήτριες για να φορτίσουν τις κονσόλες τους...!    Τέλος πάντων...!Το σχέδιο το βρήκα μέτριο και γι'άλλη μία φορά απολαύσαμε τον Μίκυ με τα σώβρακα...! 

 

Ο "Αμύθητα πλούσιος" πρόκειται γι'άλλη μία μέτρια ιστορία με τον φίλο μας,τον Ντόναλντ...!Η υπόθεση αναδεικνύει τον αυθεντικό και λαϊκό χαρακτήρα του ήρωα,καθώς επίσης σατιρίζει τον πλούτο και τα άτομα που τον κατέχουν...!Στις περισσότερες όμως σελίδες υπάρχουν κάποια γκαγκ και κάποιες καταστάσεις που είναι πολύ τραβηγμένες και υπερβολικές...!Η μικρή ανατροπή στο φινάλε ήταν καλή...!Το σχέδιο ήταν μέτριο προς καλό...!Εντύπωση μου έκαναν οι γκριμάτσες που έπαιρνε το πρόσωπο του Ντόναλντ...!

 

Και η ιστορία "Η επέλαση των τζαμπατζήδων" δεν ήταν κάτι αξιομνημόνευτο...!Βλέπουμε τον Ντόναλντ και τον συμπαθέστατο κι οκνηρό Μπολιβάρ,σ'έναν ρόλο που θυμίζει αμυδρά τον "Παιδονόμο"...!Εδώ βέβαια ο ήρωάς μας δεν προσπαθεί να πιάσει τ'ανίψια του,αλλά να τα διώξει...! Τα τρία μικρά ανιψάκια,σ'αυτή την ιστορία,έχουν τον ίδιο σκανταλιάρικο χαρακτήρα που είχαν στις πρώτες ιστορίες του Μπαρκς...!Όσον αφορά το φινάλε,δεν μας εξέπληξε καθόλου...! Το σχέδιο δεν μου έλεγε πολλά...!

 

Η "Βουτιά στην εικονική πραγματικότητα" μου άρεσε κάπως...!Είχε καλό σενάριο,το οποίο συνδύαζε "επίγεια" στοιχεία αλλά και σουρεαλισμό...!Όλα ξεκινάνε από την,κλασική σε τέτοιες ιστορίες,παρεξήγηση η οποία κάνει τον Ντόναλντ να τρέχει και να μην φτάνει...! Και για πρώτη φορά βλέπουμε την Νταίζυ στην σωστή της υπόσταση...!Με φτερά νυχτερίδας...! Το τέλος αφήνει ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη...!Το σχέδιο δεν ήταν κι άσχημο...!Αρκετά συμπαθητικό...!

 

Το τεύχος κλείνει με τον "Αρχειοφύλακα",άλλη μία ιστορία που δεν μου έκανε κλικ...!Ο Ντάαν Γίππες,φανερά επηρεασμένος από την ανάμιξή του στα σενάρια του Μπαρκς,έγραψε ένα σενάριο,το οποίο το έχουμε συναντήσει σε πολλές ιστορίες του μεγάλου δημιουργού...!Ο Ντόναλντ πιάνει δουλειά ως ανθυποβοηθός και με την ατζαμοσύνη που τον χαρακτηρίζει,παραλίγο να προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο...!Στο τέλος,στο σημείο που μπλέκονται τα έγγραφα,μ'έκανε και γέλασα...! Το σχέδιο το βρήκα αρκετά καλό...!Ο ένας εκ των δύο ηγετών,μας είναι ιδιαίτερα γνωστός...!

 

 

 

 

[batigoal]

Μετα απο μπολικο διαβασμα τις τελευταιες μερες, εφτασα αισιως στο τευχος #19, δηλαδη διαβασα τα τευχη 13-19! Καταπληκτικο τευχος το #18, το οποιο ειναι το χριστουγεννιατικο τευχος με 100% Καρλ Μπαρκς περιεχομενο, πολυ καλη και η ιστορια "Οι 7 Μπογκλιν" του τευχους #17! Απο εκει και περα τιποτα το τρομερο, ουτε κατι το ιδιαιτερα ασχημο. Η μονη μου μεγαλη απογοητευση, ηταν η ιστορια "Ντυλαν Μαους", για καποιο λογο ειχα μεγαλες προσδοκιες και τελικα ηταν απλα μια σαχλαμαριτσα για μικρα παιδια. Οχι πως ειναι παραλογο, μιας και σε τετοιο κοινο (μην το ξεχναμε) απευθυνεται κυριως. Αλλα τρια τευχη περιμενουν στα αδιαβαστα μιας και σταματησα την σειρα και θα την αγοραζω πλεον πολυ-πολυ επιλεκτικα

 

[Indian]

Το εξώφυλλο του Κόμιξ # 27...!

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση. 

 

 

Το επόμενο τεύχος κυκλοφορεί στις 31 Οκτωβρίου...! 

 

 

[Μενίγ Πουαγώ]

Το "Καθιστό Scanner" έπιασε πάλι δουλειά και μας προσφέρει ένα ωραιότατο εξωφυλλάκι σε μαύρο φόντο που συνεχίζει να μου αρέσει τα μάλα... Την ράχη δε την σχολιάζω... Με κάλυψε ο φίλος Χρήστος λίγα σχόλια πιο πάνω.

Εξώφυλλο έγραψα;

Αυτό!!!



Εμπεριέχονται (7) εφτά ιστορίες. Για να δούμε αν θα έχουν την κατάληξη της Χαμένης Βιβλιοθήκης (της πραγματικής...).

"Οι φύλακες της Χαμένης Βιβλιοθήκης."

Στην Λιμνούπολη έχει εγκαίνια το καινούριο μουσείο των Μικρών Εξερευνητών. Πέρα από τα διάφορα εκθέματα εκεί βρίσκεται και ο Θείος Σκρουτζ που θέλει να εκμεταλευτεί το περίφημο βιβλιαράκι τους όχι για τόσο αλτρουιστικούς σκοπούς. Επίσης κάνει λόγο για τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Την μεγαλύτερη βιβλιοθήκη του αρχαίου κόσμου. Με τις ευλογίες του Διευθυντή και την βοήθεια του Στρατηγού Μουσούδα τα παπιά ξεκινάνε ένα υπέροχο ταξίδι γεμάτο απρόοπτα και εκπλήξεις.

Εντυπώσεις.

Στα χνάρια του μεγάλου δασκάλου του ο Rosa έστησε μία ιστορία με δεμένη πλοκή, όμορφους χαρακτήρες και υπέροχο σχέδιο. Ειδική μνεία στις πολλές εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες.

"Ιβάν ο Τρομερός."

Ο Ντόναλντ δουλεύει ως σιτιστής αγρίων ζώων στον Ζωολογικό Κήπο της Λιμνούπολης. Το τσίμπημα μίας εξωτικής μέλισσας σε συνδυασμό με την υψηλή θερμοκρασία έχουν απρόβλεπτες συνέπειες στο παπί μας.

Εντυπώσεις.

Συμπαθητικούλα. Όχι κάτι πολύ ιδιαίτερο άλλα εμπεριέχει μία σεναριακή ανατροπή που προσωπικά με εξέπληξε ευχάριστα.

"Μια ματιά στο μέλλον."

Μίκυ και Μίννι στο Λούνα Παρκ μαθαίνουν για το μέλλον του Μίκυ που προδικάζεται δυσοίωνο.

Εντυπώσεις.

Χμμ... Αυτό...

"Το άμυαλο τζίνι."

Ο εγωισμός του Ντόναλντ τον κάνει αφέντη ενός τελειόφοιτου τζίνι. Έχουμε έναν εκρηκτικό συνδιασμο στους δρόμους της Λιμνούπολης.

Εντυπώσεις.

Θυμάστε το υπέροχο Τζίνι στην γνωστή ταινία της Disney; Καμία σχέση. Η ιστορία ,πιθανολογώ, προσπαθεί να βγάλει γέλιο αλλά δε τα καταφέρνει.

"Χαμός στον πάγο."

Ντόναλντ ,με πουλόβερ από τα χεράκια της αγαπημένης του, και Νταίζυ πάνε να παρακολουθήσουν αγώνα hockey. Φυσικά μόνο αγώνα δε βλέπουμε.

Εντυπώσεις.

Χαμός στον πάγο. Αλλά χαμός και με την ιστορία γενικότερα. Τέσπα. Τούλαχιστον τα "αστεία" της γίνονται στον κατάλληλο χώρο!!!

"Μια ήσυχη μέρα στον κήπο."

Ντόναλντ, Νταίζυ και ανηψάκια χαλαρώνουν στον κήπο της. Από το πουθενά εμφανίζονται κυνηγοί εξωγήινουν που στήνουν βάση υποδοχή τους στον κήπο της Νταίζυ με της βοήθεια του Ντόναλντ. Κάπου εκεί κάνουν την εμφάνισή τους και οι Μουργόλυκοι που θέλουν να κλέψουν το κοντινό κοσμηματοπωλείο.

Εντυπώσεις. 

Μπερδευτήκατε; Δεν είστε οι μόνοι. Ενώ ξεκίναγε "καλά" η εμφάνιση των Μουργόλυκων μου φάνηκε εντελώς παράταιρη. Άνετα στεκόταν το σενάριο και χωρίς αυτούς. Πάντως η ιστορία κλείνει με το πιο σημαντικό.

Υπάρχει ζωή εκεί έξω!!!

"Διπλός αντιπερισπασμός."

Ο Σκρουτζ διάλεξε τον ανηψιό του για να αποκαλήψει τι συμβαίνει στο εργοστάσιο του που παράγει σάλπιγγες. Αυτός ανακαλύπτει κάτι πιο βαθύ...

Εντυπώσεις.

Ανοίγοντας τα περιεχόμενα για να γράψω τον τίτλο της ιστορίας άνωθεν αναρωτήθικα αν όντως την έχω διαβάσει. Και δεν έχει περάσει ούτε μία ώρα από τότε που διάβασα το τεύχος...

Κλείνοντας.

Άλλος ένας γόλγοθας συγγνώμη παρουσίαση αγαπητά μου παιδιά έφτασε στο τέλος της. Ξανά μαζί σας τον επόμενο μήνα.

6/10... Δεκάρι στον Rosa φυσικά. Και στους υπόλοιπους... Δε γράφω γιατί δε θέλω να με διαγράψουν από το forum...

[Indian]

Στους "Φύλακες της χαμένης βιβλιοθήκης",γι'άλλη μία φορά απολαύσαμε τον θρυλικό πλέον Ρόσα σε μία εξαιρετική ιστορία...! Το σενάριο ήταν μεστό και δουλεμένο στην εντέλεια...!Είναι φανερό ότι ο μεγάλος συνεχιστής έχει πραγματοποιήσει αρκετή έρευνα πριν αρχίσει την συγγραφή...!Η υπόθεση μάς ταξιδεύει (έστω και νοητά) σε πολλές πόλεις,για να καταλήξει,πανέξυπνα,εκεί όπου ξεκίνησε...!Εκτός όμως από την αχαλίνωτη ένταση,η συγκεκριμένη ιστορία έχει εξαιρετικό χιούμορ...!Άλλο ένα χαρακτηριστικό του Ρόσα...!Η σκηνή με το μαγαζί που πουλάει εφημερίδες,η απάθεια του Ντόναλντ και οι σκηνές όπου ο Στρατηγός Μουσούδας σέρνει τον Σκρουτζ στον κήπο του θησαυροφυλάκιου,μ'έκαναν να γελάσω δυνατά...! Το σχέδιο ήταν το χαρακτηριστικό κι αξεπέραστο του μεγάλου δημιουργού...!

 

Ο "Ιβάν ο τρομερός" ανήκει στις μέτριες ιστορίες αλλά την βρήκα συμπαθητική...!Από την αρχή,σχεδόν,του σεναρίου έχουμε ένταση κι αγωνία στο έπακρο,καθώς παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα την δύσκολη περιπέτεια του Ντόναλντ...!Η όλη υπόθεση θυμίζει λίγο "Κινγκ Κονγκ","Δρ.Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ",αλλά και τα διάφορα διηγήματα με λυκάνθρωπους...!Όλα όμως με δόσεις χιούμορ...!Το σχέδιο του Βίκαρ με ικανοποίησε...!

 

Η ιστορία "Μία ματιά στο μέλλον" δεν μπορώ να πω ότι μου κίνησε το ενδιαφέρον...!Το σενάριό της ήταν απλοϊκό και πολύ προβλέψιμο...!Από το πρώτο κιόλας καρέ μπαίνει κατευθείαν στο "ψητό",βιαστικά,χωρίς να εντάσσει τον αναγνώστη ομαλά και λογοτεχνικά στην υπόθεση...!Επίσης,το κωμικό στοιχείο που παρατίθεται είναι αυτό της...τούμπας...!Απαρχαιωμένο χιούμορ,παλιών cartoons...!   Σίγουρα αναζητούσα κάτι καλύτερο...!Το σχέδιο ήταν καλό,αλλά η όψη του Μίκυ με τα σώβρακα αρχίζει να μου την δίνει στα νεύρα...! 

 

Το "Άμυαλο τζίνι" ήταν μία διασκεδαστική ιστορία,με πρωταγωνιστή το πιο άτυχο και πολλές φορές,γρουσούζικο παπί των κόμικς (εντάξει,είναι κι ο Daffy Duck )...!Τέτοιος που είναι ο Ντόναλντ,τέτοιο τζίνι θέλει...!Γιατί,με το συμπάθιο,είναι μεγάλος στόκος αδελφάκι μου...! Παραδέχομαι όμως ότι είχε κι αστείες στιγμές...!Ειδικά όταν το τζίνι δεν καταλάβαινε τι ήθελε ακριβώς ο αφέντης του...! Το φινάλε ήταν έξυπνο...!Όσον αφορά το σχέδιο,ήταν αρκετά καλό...!

 

Ο "Χαμός τον πάγο" πρόκειται για μία σύντομη ιστορία,που έχει περίπου αθλητικό περιεχόμενο...!Άλλο ένα σενάριο,στο οποίο η Νταίζυ δείχνει τον εκνευριστικό χαρακτήρα της και προκαλεί μεγάλους μπελάδες στον κακορίζικο αρραβωνιαστικό της...!Την υπόθεση την βρήκα μέτρια,χωρίς να επιδεικνύει κάτι πρωτότυπο...!Γενικά ξεχνιέται εύκολα...!Το σχέδιο,από την άλλη,το βρήκα συμπαθητικό...!

 

Και στην ιστορία "Μία ήσυχη μέρα στον κήπο" έχουμε ένα σενάριο που στηρίζεται σε διάφορες παρεξηγήσεις...!Παρεξηγήσεις που βγάζουν γέλιο,αλλά δεν αποφεύγουν την μετριότητα...!Το κυνηγητό που γίνεται σχεδόν σε όλη την διάρκεια της υπόθεσης,είναι πετυχημένο κι ασταμάτητο,κρατώντας τον αναγνώστη σε εγρήγορση...!Ήταν ένα πραγματικό μπάχαλο...! Το τελευταίο καρέ ήταν μεν κωμικό,αλλά το έχουμε συναντήσει σχεδόν στην πλειοψηφία των ιστοριών που κάνουν αναφορά σε εξωγήινους...!Το σχέδιο φανέρωνε τον Μάρκο Ρότα...!Ήταν όμορφο...!

 

Στον "Διπλό αντιπερισπασμό" έχουμε ένα σενάριο για κλάματα...! Ήταν ο ορισμός της κρυάδας...!Ειλικρινά απορώ πώς ο συγγραφέας εμπνεύστηκε την κλοπή των σαλπίγγων...? Τόσα εργοστάσια υποτίθεται ότι έχει ο θείος Σκρουτζ...!Σάλπιγγες βρήκαν να του κλέψουν...?ΕΛΕΟΣ...!Η υπόθεση λες και ήταν βγαλμένη από κάκιστης ποιότητας fanzine...!Πήρε στοιχεία από ιστορίες του Μπαρκς και τα κατακρεούργησε...!Δυστυχώς και το σχέδιο το πήρε σβάρνα η μετριότητα του σεναρίου...!

 

 

[ΚΟΜΙΞ]

ΚΟΜΙΞ #27

 

Θα ξαναπω πως όσον αφορά το εξώφυλλο προτιμώ αυτό του ΚΟΜΙΞ #114. Τώρα δυο λόγια για τις ιστορίες...

• "Φύλακες της χαμένης βιβλιοθήκης": Τι να πει κανείς για την ιστορία του Ντον. Τη βρήκα υπέροχη για άλλη μια φορά. Η προέλευση των Μικρών Εξερευνητών μέσα από μια ωραία ιστορία. 10/10
• "Ιβάν ο τρομερός": Ιβάν ο τρομερός λέει ο τίτλος. Ιστορία προς αδιάφορη λέω εγώ. Η δεύτερη καλύτερη του τεύχους με ωραίο το σχέδιο του Βίκαρ αλλά ως εκεί. Η μεταμόρφωση του Ντόνλαντ ήταν γελοία! 6/10
• "Μία ματιά στο μέλλον" : Απαίσιο σχέδιο! Πιο άσχημο Μίκυ δεν έχω δει!! Σενάριο που κάτι ήθελε να πει αλλά είναι για τα κλάματα η εκτέλεση. 3/10
• "Άμυαλο τζίνι": Συμπαθητική ιστοριούλα με καλό σχέδιο και τίποτα παραπάνω 5,8/10
• "Χαμός τον πάγο": Ιστορία για να γεμίσει το τεύχος... Μα πόσες 5σέλιδες έχει βγάλει ο Χευμανς... 5/10
• "Μία ήσυχη μέρα στον κήπο": Σχέδιο που φαίνεται κουρασμένο και σενάριο ολίγον χαζό... 5,8/10
• "Διπλό αντιπερισπασμό": Όχι άσχημο σχέδιο αλλά ΑΝΟΥΣΙΟ σενάριο! Από τα πιο βαρετά και ανούσια σενάρια που έχω διαβάσει ποτέ. 4/10 χαριστικά για το σχέδιο...

Εν τέλει άλλο ένα απογοητευτικό τευχάκι από το ΚΟΜΙΞ του 2016 στο οποίο βάζω συνολικό βαθμό 5,8/10. Πιο αναλυτική κριτική μπορείτε να διαβάσετε στο νέο μου μπλογκ DisneyComicsPress! Έχει και άλλα άρθρα πέρα από παρουσιάσεις Πάντως είμαι περίεργος να δω τι θα επιφυλάσσει το 2017 για το ΚΟΜΙΞ. Αναμένω να πιάσω το τεύχος 30 για να δω

Επεξεργασία Οκτωβρίου 26, 2016 από ΚΟΜΙΞ

[Indian]

Το Κόμιξ # 28,αντί για την Δευτέρα που ήταν προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει,βγήκε σήμερα στα περίπτερα...!

 

Ευτυχώς δεν έχει αυξηθεί η τιμή του...!

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

Το επόμενο τεύχος θα κυκλοφορήσει στις 30 Νοεμβρίου...!