BATMAN: Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ

[leonidio]

  

Μάλλον σήμερα, 29 Φλεβάρη του δίσεκτου 2012 κυκλοφόρησε μετά από σημαντική αναμονή το δεύτερο μέρος των περιπετειών του Σκοτεινού Ιππότη δια χειρός Frank MIller, σε συνέχεια του "Ο Σκοτεινός Ιππότης Επιστρέφει". Όσοι έχετε διαβάσει το πρώτο μέρος, ξέρετε περίπου τι ακολουθεί, όσο για τους υπόλοιπους, ας διαβάσουν τον πρώτο τόμο και μετά ας στραφούν εδώ, επειδή το έργο, αν και αυτοτελές, διαδραματίζεται μετά τα γεγονότα του πρώτου τόμου.
Για όσους δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, η ιστορία αφηγείται ουσιαστικά την εκδίκηση που επιχειρεί να πάρει ο Σκοτεινός Ιππότης εναντίον των εχθρών του, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και ένα απολυταρχικό αμερικανικό κράτος. Και ίσως σε καμία άλλη ιστορία ο Μπάτμαν να μην ήταν τόσο σκοτεινός όσο εδώ. Και εννοώ σκοτεινός σε επικίνδυνο βαθμό, αφού μιλάμε για ένα όργιο βίας και αυτοδικίας, το οποίο βεβαίως δικαιολογείται (υποτίθεται) από τον αγώνα του εναντίον του διεφθαρμένου κράτους, που δεν έχει κανένα φραγμό να δολοφονήσει χιλιάδες ανθρώπους για να πετύχει τους σκοπούς του (άρα δικαιολογείται κάθε μέσο εναντίον του - σας θυμίζει κάτι ;). Και φυσικά τα ερωτήματα είναι άφθονα: είναι ο Μπάτμαν ήρωας ή ψυχασθενής; Και μήπως η αυτή η ψυχασθένεια χρησιμοποιείται ως άλλοθι για να καλύψει μια φασιστική ιδεολογία; Ή απλά όλα αυτά δεν πρέπει να τα παίρνουμε στα σοβαρά και ο Miller απλά σπάει πλάκα μαζί μας, καθώς και με τα κλισέ των υπερηρωικών κόμικς εν γένει;
(Αυτές είναι δικές μου σκέψεις και απορίες, τις οποίες μπορείτε να αγνοήσετε ή και να αμφισβητήσετε όσο έντονα θέλετε)
Το βιβλίο πάντως δεν πήρε και τις καλύτερες κριτικές. Ειδική μνεία, όχι απαραιτήτως θετική, για τους χρωματισμούς της Lynn Varley.
Εξαιρετική έκδοση, όπως πάντα από την Anubis. Και η τιμή στα όρια του λογικού.
(ΥΓ Αν βλέπετε πιξελάκια στα εξώφυλλα, να ξέρετε ότι τα έχει και το εξώφυλλο του τόμου. Αν αποκτήσει όμως κανείς άλλος τον τόμο, ας ρίξει κανένα σκανάρισμα, καλού-κακού, μπας και βγει καλύτερο από το δικό μου)

Ονομαστική τιμή: 24,90

[Jim®]

Ουτε στο The dark knight returns ούτε εδώ μου αρέσουν τα σχεδια... :/

[DJO]

Ααχ.... ακόμα θυμάμαι το σοκ όταν το είχα κατεβάσει σκαναρισμένο. Προσπάθησα 5 φορές να διαβάσω διψήφιο αριθμό σελίδων. Πονοκέφαλος! Και πριν λίγες μέρες έμαθα ότι καμία σχέση δεν έχει αυτό το πράμα με το Dark Knight Returns...

 

Λογικότατη η τιμή! Χα! Και λέγαν αρχικά ~30...

[Hellboy]

στην αρχή όντως είχαν γράψει 30! Το είχα δει με τα μάτια μου! Πάντως για να πω και εγώ μια γνώμη, πραγματικά δεν μου άρεσε καθόλου το συγκεκριμένο...ούτε σχέδιο ούτε σενάριο, τίποτα!Μιλάμε το διάβαζα και παράλληλα βαρίομουν, αναριωτιόμουν για να κυκλοφορίσει αυτό, πως έχει πέσει έτσι ο Miller, γιατί το σχέδιό του είναι τόσο πρόχειρό και έκανα και το σταυρό που δεν το πήρα σε χαρτί! Τώρα που έχει περάσει καιρός, σκέφτομαι οτι θα ήθελα να τα διαβάσω και τα δύο back to back μπας και το εκτιμήσω περισσότερο αλλά δεν μπαίνω εύκολα στην διαδικασία!

[Dr Paingiver]

Μήπως επειδή το έκαναν με μαλακό εξώφυλλο και όχι με χοντρό όπως το πρώτο, έπεσε η τιμή;

 

[nickolas]

μεγάλη μάπα το strikes back. μεγάλη όμως.σενάριο 0 για να μην πω μείον. Ρεζιλεύει το πολύ καλό dark night returns

[maullives]

That's Frank Miller to you ladies and gentlemen... Yπερεκτιμημένος μέχρι αηδίας...

Επεξεργασία Μαρτίου 8, 2012 από maullives

[Jim®]

Συμφωνώ για το υπερεκτιμημένος. Προτιμώ το Αλάνι τον Μουρ

 

Και ούτε το All Star Batman & Robin αξιζε. Το συζητάγαμε με τα παιδιά στο jemma στον Πειραιά και συμφωνήσαμε από κοινου πως το σενάριο είναι της πλάκας!

Επεξεργασία Μαρτίου 8, 2012 από Mouse

[Dark Chris]

Συμφωνώ για το υπερεκτιμημένος. Προτιμώ το Αλάνι τον Μουρ

 

Και ούτε το All Star Batman & Robin αξιζε. Το συζητάγαμε με τα παιδιά στο jemma στον Πειραιά και συμφωνήσαμε από κοινου πως το σενάριο είναι της πλάκας!

 

Αξίζουν όμως όλα τα υπόλοιπα!

[stavros2]

Αξίζουν όμως όλα τα υπόλοιπα!

holly terror...

[Dark Chris]

holly terror...

 

300, DKR, Sin City, Ronin, Daredevil.

[Hellboy]

Αν διαβάσεις το Holy Terror θα καταλάβεις για τι μέγεθος αθλιότητας μιλάμε!

Πάντως έπιασα την έκδοση στα χέρια μου και μπορώ να πω πως δεν μου άρεσε καθόλου!Μου φάνηκε οτι έτσι και το ανοίξεις λίγο παραπάνω θα φύγουν τα φύλλα!Ας μας πει κανας άτυχος που το αγόρασε αν ισχύει!

[Dark Chris]

Αν διαβάσεις το Holy Terror θα καταλάβεις για τι μέγεθος αθλιότητας μιλάμε!

Πάντως έπιασα την έκδοση στα χέρια μου και μπορώ να πω πως δεν μου άρεσε καθόλου!Μου φάνηκε οτι έτσι και το ανοίξεις λίγο παραπάνω θα φύγουν τα φύλλα!Ας μας πει κανας άτυχος που το αγόρασε αν ισχύει!

 

Είμαι από τους τυχερούς που το έχουν διαβάσει. Αλλά πιστεύω ότι τα αριστουργήματα του ξεπερνάνε την σαβούρα του.

[GeorgeTheSuper]

Ο Φρανκ είναι ή του ύψους ή του βάθους... ή θα μας δώσει κάτι πολύ καλό ή κάτι πολύ κακό... Το strikes back δεν μπορώ να το πω πολύ κακό αλλά ούτε και καλό. Ας ελπίσουμε ότι αν υπάρχει 3ο μέρος (που μάλλον θα υπάρξει) θα μας αποζημιώσει!

[Jim Slip]

Είχα πάρει την αμερικάνικη έκδοση και είχα σοκαριστεί απ' το πόσο κακο ήταν. Ντροπιάζει το αριστουργηματικό πρώτο μέρος. Δυστυχώς ο Μίλερ έχει πάρει εδώ και πολύ καιρό την κατιούσα.

[Blackbeard]

Με αφορμή την κυκλοφορία του τρίτου μέρους σε λίγο καιρό, ξαναδιάβασα και το Returns και το Strikes Again και είπα να γράψω εδώ γιατί θεωρώ το Strikes Again ισάξιο με το Returns. 

 

Προσωπικά πιστεύω πως το Strikes Again έκανε ακριβώς ότι και το Returns αλλά για την εποχή του. Μιλάμε για κόμικ του 2001-2002. To Returns ήταν μια πρωτοπορία του 86 και το Strikes Again (για μένα τουλάχιστον) μια πρωτοπορία του 2002. Το μεγαλύτερο πρόβλημα πιστεύω με την αρνητική αντίδραση είναι ότι συνήθως οι περισσότεροι περιμένουν τα sequel να είναι ίδια με τα αρχικά. Πράγμα το οποίο δε γίνεται. Κυρίως γιατί το Returns πχ για κάποιο λόγο έγινε επιτυχία. Είναι δύσκολο να κάνεις το ίδιο πράγμα και να πετύχεις ακριβώς το ίδιο θετικό αποτέλεσμα όταν όλες οι υπόλοιπες συνθήκες έχουν αλλάξει. Πόσω μάλλον όταν μιλάμε για 15 χρόνια διαφορά. Όταν γράφτηκε το Returns δεν είχα καν τελειώσει ο Ψυχρός Πόλεμος, οι υπολογιστές δεν ήταν και σε ιδιαίτερα ευρεία χρήση και το ίντερνετ ήταν περιορισμένο σε σχετικά επιλεγμένους φορεις. Παρόλα αυτά, ο σκελετός που υποστηρίζει και τα δύο κόμικς μου φαίνεται ακριβώς ο ίδιος και με κάνει να αναρωτιέμαι πως μερικοί θεωρούν τη συνέχεια προσβολή ή οτιδήποτε στο υποτιθέμενο αριστουργηματικό Returns. (Μια προσωπική μου εξήγηση είναι ότι πολύ απλά όσοι το θεωρούν αυτό δεν κατάλαβαν τι έκανε το Returns. Το οποίο προσωπικά θεωρώ ότι ήταν κάτι άπειρα παραπάνω από μια κουλ ιστορία με τρομοκράτες και πυρηνικά και άγριους άντρες. Αλλά για αυτό απλά θα αφήσω τον υπαινιγμό μου γιατί δε νομίζω πως θα προκαλέσει θετική εντύπωση η συνέχεια και δεν έχω ιδιαίτερη επιθυμία για λογομαχίες. Άλλωστε εκφράζω μια άποψη που μπορεί ο καθένας να προσπεράσει ως το παραλήρημα ενός τρελού που δεν έχει τι να κάνει Κυριακή απόγευμα)

 

Όταν μιλάω για ίδια δομή εννοώ την ιστορία κυρίως. Τι γίνεται στο Returns; Ο Μπάτμαν δε μπορεί να κάτσει σπίτι οπότε τα ξεσηκώνει όλα και νικάει τους τρομοκράτες ενώ παράλληλα ο Σούπερμαν απομακρύνει τη ρωσική εισβολή. Τι γίνεται στο Strikes Again; Ο Μπάτμαν δε μπορεί να κάτσει σπίτι οπότε ξεσηκώνει τους νέους ενάντια στους ιθύνοντες που έχουν όλα τα προσωπικά τους στοιχεία ενώ ο Σούπερμαν αντιμετωπίζει εξωγήινη εισβολή. Το μόνο που αλλάζει είναι 15 πολιτισμικής και κοινωνικής εξέλιξης. Και νομίζω πως είναι ξεκάθαρα λογικό μιας και δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνεται ο Μίλλερ. Μπορούμε απλά να ξαναδιαβάσουμε το Returns αν θέλουμε το Returns. 

 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο Strikes Again βρίσκω το οτι είναι υπερβολικά φιλόδοξο. Κάτι που απομακρύνει αναγνώστες που ψάχνουν κάτι που να προσφέρει μόνο ευχαρίστηση (Saga). Το 86 τα πράγματα ήταν σχετικά πιο απλά. Για να προχωρήσει η ιστορία αρκούσε να δείξεις μικρά καρέ γεμάτα δράση, όλα συμπιεσμένα σε ένα γεμάτο βιβλίο, σαν να προσπαθείς να δεις τη νουάρ σειρά στην τετράγωνη τηλεόρασή σου. Η δημόσιες απόψεις εμφανίζονται από μερικούς παρουσιαστές μετρημένους στα δάχτυλα, και οι ήρωες που χρειάζεσαι είναι από το σύμπαν του Μπάτμαν και ο Σούπερμαν για να διατηρήσεις τα πράγματα απλά και λιτά μιας και ποιος είναι ο Hawk και ο Dove ας πούμε δε θαταν γνωστό και σε κάποιο ιδιαίτερα ευρύ κοινό. Το 2001 αντίθετα, η ιστορία εξαπλώνεται, γίνεται κινηματογραφική και όλα εξελίσσονται σε τεράστια καρέ ή splash pages, με τα μικρά καρέ αυτή τη φορά να χρησιμοποιούνται για λεπτομέρειες όπως χαρακτηριστικά του προσώπου ή κάτι παρόμοιο. Και εμφανίζονται οι πάντες από ήρωες και ακούς δημόσιες απόψεις από παντού. Από αμέτρητους παρουσιαστές, από τυχαίους πολίτες κτλ. Το 86 το πρόβλημα ήταν τα πυρηνικά, το 2001 οι πληροφορίες. Το 86 ο Σούπερμαν απλά είναι πατριώτης, το 2001 έχουν τα πάντα για τα αγαπημένα πρόσωπά του.

 

Τα background εξαφανίζονται για να πάρουν τη θέση τους κάπως φουτουριστικα χρώματα και κτίρια ή πόλεις που μοιάζουν να είναι φτιαγμένες σε πρόγραμμα υπολογιστή. Σημειώνω εδώ πως η colourist έχει παραμείνει η ίδια με το Returns. Τι έγινε, χάλασε και αυτή και ο Μίλλερ ή μήπως κάτι προσπαθούν να κάνουν; Το σκίτσο για όποιον δεν το παρατήρησε(που απότι βλέπω στο ίντερνετ είναι πολλοί) είναι καρτουνίστικο. Τα τεράστια πόδια, η υπερβολή των χαρακτηριστικών του προσώπου, και η σχετική γελοιότητα δεν είναι λάθη ή ανικανότητα του Φρανκ Μίλλερ να σκιτσάρει. Αμα ήταν έτσι κάποιος πρέπει να πει στον ποπάυ ότι έχει πολύ μεγάλα πόδια και χοντρά χέρια και είναι καιρός αυτοί που τον σκιτσάρουν να μάθουν ανατομία. Εδώ μιλάμε για παρωδία. Παρωδία η ποία ξεκίνησε από το τέλος του Returns. Από το Returns ακόμα, ένα από τα σχόλια του Μίλλερ ήταν ότι οι σουπερήρωες δεν είναι τίποτα παραπάνω από ιδέες στο χαρτί. Και  απότι φαίνεται πάντα έτσι τις μεταχειριζόταν. Όπως απολαμβάνει κάποιος να βλέπει τον Μίκυ Μάους σε ιστορία Star Wars και δεν του φαίνεται απλά κακό Star Wars σκίτσο, έτσι και στο Strikes Again προσωπικά δε μπορώ να πω ότι το σκίτσο είναι απαίσιο μιας και βρίσκω ότι υπηρετεί το σκοπό του Μίλλερ τέλεια. Όταν γίνεται ο plastic man τουαλέτα για ρουφάει έναν αστυνομικό δε νομίζω πως το προόριζε ο Μίλλερ για σοβαρό γεγονός. Αυτό που βλέπω εγώ στο κόμικ είναι μια προσπάθει να χειριστεί τους ήρωες σε ένα γελοίο επίπεδο που έχουν καταντήσει (μιλάμε για ανθρώπους που μπορούν να γίνουν τουαλέτα και να γίνονται μικροι σαν άτομα) και μέσα από αυτό να τους ανανεώσει και να τους προσαρμόσει σε μία νέα εποχή. Όπως λέει ο Σούπερμαν στη σελίδα 114 "We're beaten. Crushed. We're a joke. We're worse than a joke." Τα οποία βέβαια μας οδηγούν στο τέλος και στην τελευταία ατάκα του Μπάτμαν

I was sentimental--back when I was old.

Το οποίο είναι πολύ περίεργο να βγαίνει από το στόμα ενός 60αρη. 'Η μήπως όχι;

Επεξεργασία Οκτωβρίου 25, 2015 από Blackbeard

[x for xepeta]

Συγχαρητήρια για την ανάλυσή σου. Δεν έχω λόγια.

 

Αλλά δε συμφωνώ σε τίποτα. Το θεωρώ τόσο απαίσιο και αρπαχτή που νομίζω τον μείωσε σαν καλλιτέχνη. Που δυστυχώς δεν ήταν ο πάτος του, αλλά συνεχίζει κάθε φορά χειρότερα

[Blackbeard]

Συγχαρητήρια για την ανάλυσή σου. Δεν έχω λόγια.

 

Αλλά δε συμφωνώ σε τίποτα.

 

Εντωμεταξύ αυτό σκεφτόμουν όταν το έγραφα. Ότι είναι τόσο εύκολο να διαφωνήσει κάποιος και να το αναλύσει με άλλο τρόπο και να καταλήξει σε κάποιο εντελώς αντίθετο συμπερασμα το ίδιο σίγουρος με μένα  

[zade]

Mε έψησες πάντως να το ξαναδιαβάσω τώρα. Πέραν του ότι ούτε καν το θυμάμαι, μου κέντρισες το ενδιαφέρον.

[germanicus]

Όταν το πρωτοδιάβασα ήμουν με ένα τεράστιο wtf στο πρόσωπό μου. Το είχα θεωρήσει μεγάλη μπαλαφάρα και το σχέδιο με είχε ξενίσει πλήρως.

 

Πλέον το θεωρώ πάρα πολύ καλό. Ο τρόπος που χειρίζεται ο Frank Miller τον μοναδικό σοβαρό χαρακτήρα της DC και το υπόλοιπο γελοίο τσούρμο χαρακτήρων της είναι εκπληκτικός :D  

 

Και εδώ, και στα πρώτα του Batman και φυσικά και στο All Star Batman που όπως έχω ξαναπεί, το λάτρεψα

 

[Blackbeard]

Μόλις βρήκα τον Kurt Busiek να υπερασπίζεται το σκίτσο του Μίλλερ στο νεο εξωφυλλο Atom.  (μιας και ταιριάζει στη συζήτηση)

[germanicus]

Απορία. Το Petri dish πως μεταφράστηκε από την Anubis? Τρυβλιο Petri?

Εμφανίζεται στην κάτωθι σελίδα (10η του κόμικ) τελευταίο καρέ

 

 

[mr-d]

δίσκος καλλιέργειας μικροβίων

[GeoTrou]

Και τρυβλίο και δισκίο Petri.

Επίσης, μου δίνεις πάσα για να πω ότι μια καθηγήτρια στη σχολή, είχε μετατρέψει αρκετά από δαύτα σε τασάκια.

[germanicus]

μεταφράστηκε και τρυβλίο ή δισκίο Petri σε κάποιο άλλο σημείο του κόμικ?

 

[GeoTrou]

Δεν έχω ιδέα πώς μεταφράστηκε στο κόμικ.

Πάντως εμείς λέμε «Πιάσε ένα Petri/τρυβλίο/δισκίο».

[Kurdy Malloy]

Κι εμείς σκέτο Πετρί το λέμε, αντε μερικοί ελληνολάτρες να το πουν τρυβλίο

[christs]

Τρυβλιο Petri ειναι παιδια. Δεν εχω ματακουσει ποτέ τη φραση "δισκίο Petri", 6 χρόνια με βιολογιες, γενετικες, μικροβιολογιες, και μικροβιολογους

[Dr Paingiver]

Τρύβλιο Petri είναι η κανονική του ονομασία. Αν όμως έμενε έτσι στο κόμικ, μόνο οι έχοντες σχέση με βιολογία, χημεία κλπ θα το καταλάβαιναν. Έτσι όπως μεταφράστηκε (δίσκος καλλιέργειας μικροβίων), έγινε κατανοητό και από τους μη μυημένους στην ορολογία.

 

[germanicus]

Σχετικό είναι Παύλο Το "petri dish" το πρωτοσυνάντησα όταν διάβασα αυτή τη σελίδα πριν από 15 χρόνια Από τα συμφραζόμενα κατάλαβα το τι ήταν Μου έκανε δε τόση εντύπωση, που ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που άκουσα/διάβασα τον όρο (το είχα δει, αλλά δεν ήξερα πως λέγονταν)

 

πάντως το πως ακριβώς εγώ ρωτάω 

"Απορία. Το Petri dish πως μεταφράστηκε από την Anubis? Τρυβλιο Petri?

 

Εμφανίζεται στην κάτωθι σελίδα (10η του κόμικ) τελευταίο καρέ"

 

και μετά από την απάντηση του Διονύση, διαβάζω για το πως το αποκαλεί ο κόσμος γενικώς, well...