EX MACHINA [ BRIAN K. VAUGHAN - TONY HARRIS ]

[zade]

Είναι δυνατόν να αναμειχθεί η πολιτική με τους υπερήρωες;Είναι δυνατόν μια αμερικάνικη σειρά που το 50% αφορά την πολιτική να είναι ενδιαφέρουσα για έναν Ευρωπαίο αναγνώστη; Και πάνω από όλα είναι δυνατόν να κρατήσεις το ενδιαφέρον του κοινού σε μια τέτοια σειρά για περισσότερα από 6 τεύχη;

Εάν λέγεσαι Brian K. Vaughan και έχεις στο πλευρό σου τον Tony Harris να σκιτσάρει όλες οι παραπάνω ερωτήσεις επιδέχονται καταφατική απάντηση.
Η ιστορία λοιπόν έχει ως εξής :

Ο Mitchell Hundred ήταν γιος μιας ανύπατρης χίπισσας.Το πιο κοντινό πρόσωπο που είχε για πατρική φιγούρα ήταν ο Ρώσος μετανάστης με το παρατσούκλι «Kremlin» - Κρεμλίνο δηλαδή- που δούλευε στο Coney Island της Νέας Υόρκης.Όταν ο Mitchell μεγάλωσε έγινε πολιτικός μηχανικός και διορίστηκε (δεν ξέρουμε αν διορίστηκε με βύσμα ή όχι) ως υπεύθυνος μηχανικός στον δήμο της NY.Κάποια βραδιά που πήγε να επιθεωρήσει μια βλάβη στην γεφυρα της Νέας Υόρκης ένα αντικείμενο εξερράγη στο πρόσωπό του ,καταστρέφοντας το αριστερό του αυτί και μέρος της αριστερής πλευράς του προσώπου του.Επίσης θράυσματα αυτού του αντικειμένου σφηνώθηκαν στο κεφάλι του.Για κάποιον ανεξήγητο λόγο ο Mitchell αποκτά υπερδυνάμεις ύστερα από αυτό το ατύχημα ,που του δίνουν την ικανότητα να επικοινωνεί με οποιοδήποτε μηχανικό κατασκεύασμα και το δεύτερο να υπακούει στις εντολές του.

Το πρώτο πράγμα που σκέφτεται είναι να θέσει τις νεοαποκτηθέντες δυνάμεις του στην υπηρεσία των πολιτών της NY φορώντας μια στολή και μια ρουκέτα στην πλάτη του για να πετάει.
 

 

Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται έτσι όπως πιστεύει ότι θα εξελιχθούν και τελικά αποφασίζει να παρατήσει το κουστούμι του ήρωα και να ενταχθεί στον πολιτικό στίβο ,βάζοντας υποψηφιότητα για δήμαρχος της Νέας Υόρκης.Προς έκπληξη όλων, κερδίζει τις εκλογές και εγκαθίσταται στο αξιώμα.Και εκεί ξεκινάει το κόμικ.Πρόκειται ουσιαστικά για τις «περιπέτειες» ενός δημάρχου με υπερδυνάμεις και όλες τις πολιτικές και μη δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει αυτός.

Το χαρακτηριστικότερο γνώρισμα του κόμικ, πέραν του αμίμητου artwork από τον Tony Harris είναι το πόσο καλοδουλεμένη είναι η πλοκή.Όλες οι ιστορίες που συνήθως καταλαμβάνουν 5 ή 6 τεύχη η καθεμία είναι ξεχωριστές ,αλλά κάθε μια έχει επιπτώσεις στην επόμενη.Επίσης τα προβλήματα με τα οποία καταπιάνεται είναι πραγματικά και φαίνεται ότι ο Vaughan έχει μελετήσει πολύ καλά το αντικείμενό του.

Το πιο αμφιλεγόμενο σημείο του κόμικ πάντως είναι η ίδια η πολιτική.Είναι αξιοθαύμαστο το πως ο Vaughan ισορροπεί τους χαρακτήρες του και δεν τους κάνει ούτε ακραίους ,ούτε όμως μαλθακούς.Σίγουρα ο κεντρικός άξονας είναι η αμερικάνικη πολιτική ,αλλά είναι εξίσου ελκυστικό για έναν Ευρωπαίο μιας και ο δήμαρχος είναι πολιτικώς ανεξάρτητος συνεπώς οι αποφάσεις του ποικίλλουν σε κάθε θέμα.Αυτό είναι το δυνατότερο χαρτί του κόμικ πιθανότερα μιας και ο κάθε αναγνώστης ,ανάλογα τις απόψεις του ,θα ικανοποιηθεί ή θα αντιταχθεί στις αποφάσεις του δήμαρχου Mitchell.
Έτσι λοιπόν το αμφιλεγόμενο σημείο του κόμικ γίνεται και το πιο δυνατό χαρτί του μιας και αφήνει στην κρίση του αναγνώστη τους ήρωές του.

Σαν σύνολο πάντως το κόμικ διακρίνεται από τα περισσότερα στοιχεία των άλλων έργων του Vaughan γενικά.Τρομερά καλοδουλεμένοι χαρακτήρες,όχι λογικά κενά ή άλματα και πάνω από όλα καταπληκτικοί διάλογοι.Ειδικά το τελευταίο πάντα μα πάντα είναι χαρακτηριστικό του Vaughan.Οι διάλογοι είναι ρεαλιστικότατοι εκτός από όταν κάνει 600 αναφορές σε γεγονότα και καταστάσεις στο ίδιο καρέ.Εδώ συμβαίνει αυτό περισσότερο από κάθε άλλο κόμικ του ,είναι όμως λογικό μιας και οι περισσότερες αναφορές είναι είτε γνωστές στον μέσο Αμερικάνο είτε θα καταλάβει τι θέλει να πει.Δυστυχώς όμως για μας του έλληνες ,αυτό είναι πολύ ζόρικο σημείο.Εγώ ήμουν συνέχεια με την wikipedia ανά χείρας για να καταλάβω τι ακριβώς παιζόταν.Ειδικά μερικά καρέ αν δεν έχεις υπ όψιν σου την αναφορά σε πραγματική κατάσταση που κάνει ο εκάστοτε χαρακτήρας δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταλάβεις.
Βέβαια κι εδώ υπάρχει το κλασικό αρνητικό στοιχείο που υπάρχει σε όλες σχεδόν τις δουλειές του Vaughan.Η κοιλιά πριν το τέλος.και εδώ υπάρχει και ίσως εδώ να είναι πιο έντονη.Στο τέλος βέβαια πάλι ανακτά το χαμένο έδαφος,η κοιλιά ομως υπάρχει.
 

Όσοι θέλετε ένα πραγματικά πρωτότυπο κόμικ ,κάτι που να μην έχετε ξαναδιαβάσει ποτέ όμοιό του και κάτι που όντως είναι για σκεπτόμενους αναγνώστες ,διαβάστε το EX Machina.Ή θα το λατρέψετε ή θα το μισήσετε.Δεν νομίζω ότι υπάρχει ενδιάμεση οδός.
Μια προειδοποίηση μόνο, το λεξιλόγιο του κόμικ είναι εξαιρετικά δύσκολο.Εγώ ξέρω αρκετά καλά αγγλικά, όμως επειδή χρησιμοποιεί αρκετά συχνά νομικές και πολτικές ορολογίες ανέτρεχα στα λεξικά για να καταλάβω τι γινόταν.Δεν είναι η συνηθισμένη γλώσσα που συναντά κανείς στα κόμικ,θα το διαπιστώσετε από την πρώτη κιόλας σελίδα.

Κι έτσι κάπου εδώ τελειώνει αυτή η παρουσίαση (η μεγαλύτερη που έγραψα ποτέ ,μιας και το κόμικ την δικαιούται) για ένα κόμικ που εκδιδόταν από την Wildstorm ,κράτησε 50 τεύχη φτάνοντας στο φυσικό του τέλος και πλέον ο καλύτερος τρόπος να προμηθευτείτε είναι μέσω των deluxe edtions που περιέχουν περίπου 10-12 τεύχη η καθεμία.

 

Περισοτερα κομικς του Brian K. Vaughan στο GC :

 

Ελληνικες Εκδοσεις :

 

Y - THE LAST MAN

 

ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ

 

Ξενες Εκδοσεις :

 

SAGA

 

Y: THE LAST MAN

 

ESCAPISTS (THE)

 

RUNAWAYS

 

PRIDE OF BAGHDAD

[conb]

Μπραβο Αγγελε παρα πολλη καλη παρουσιαση και σωστη ενημερωση τοσο για την υποθεση αλλα και το τη μπορει να μας αρεσει ή οχι για ενα comic που αγορασα μονο για τα 2 πρωτα τευχη και το σταματησα λογο budget(damn those super hero comics επαιρνα τοσα πολλα)και επειδη μου φανηκε λιγο βαρυ αλλα παντα σκοπευα να το παρω ΤΡΒ αλλα παντα το ξεχναγα.

Πραγματι εχω ακουσει οτι ειναι ενα δυσκολο κομικ καθολου ευπεπτο και οτι πρεπει να διαβασεις ολα τα τευχη του storyline μαζι προκειμενου να μη το βαρηθεις αλλα και για να καταλαβεις την ιστορια.

Οπως και να΄χει τωρα που μου το θυμησες το βαζω στη λιστα για αμμεσα ΤΡΒ που θα αγορασω ο Vaughn αγαπημενος απο την εποχη που εκανε Runaways και Harris επισης πιο αγαπημενος απο τη δουλεια του και μονο στο Starman ειναι δυο δημιουργοί που αξιζει να τους απολαυσεις σε οτι και να κανουν!

 

[Dark Chris]

Διάβασα το Vol.1 με το πρώτο arc. Ο zade είπε ότι θα ήταν δύσκολο να το διαβάσω και εν μέρει είχε δίκιο. Αλλά αυτό που με τράβηξε στο να το διαβάσω, είναι οι ρεαλιστικές καταστάσεις που αντιμετωπίζει ο πρωταγωνιστής. Δεν υπάρχει πάντα δράση, αλλά μυστήριο που μέσα σε μερικές σελίδες χάνεται, χωρίς να ξενίζει τον αναγνώστη. Η δομή με τις ημερομηνίες και τα flashbacks εξαιρετική. Στο artwork, ο Harris και η ομάδα του κάνουν θαύματα. Μην ξεχάσω να αναφέρω και τους απίστευτους διαλόγους που δίνουν και παίρνουν. Για τις αναφορές σε γεγονότα άγνωστα στον μέσο Ευρωπαίο, ούτε που τα κοίταξα τις περισσότερες φορές. Γενικά, ένα εξαιρετικό κόμικς από όλες τις πλευρές, χωρίς ΜΠΑΜ ΜΠΟΥΜ. Και αυτά από μόλις 5 τεύχη....

[zade]

Διάβασα το Vol.1 με το πρώτο arc. Ο zade είπε ότι θα ήταν δύσκολο να το διαβάσω και εν μέρει είχε δίκιο. Αλλά αυτό που με τράβηξε στο να το διαβάσω, είναι οι ρεαλιστικές καταστάσεις που αντιμετωπίζει ο πρωταγωνιστής. Δεν υπάρχει πάντα δράση, αλλά μυστήριο που μέσα σε μερικές σελίδες χάνεται, χωρίς να ξενίζει τον αναγνώστη. Η δομή με τις ημερομηνίες και τα flashbacks εξαιρετική. Στο artwork, ο Harris και η ομάδα του κάνουν θαύματα. Μην ξεχάσω να αναφέρω και τους απίστευτους διαλόγους που δίνουν και παίρνουν. Για τις αναφορές σε γεγονότα άγνωστα στον μέσο Ευρωπαίο, ούτε που τα κοίταξα τις περισσότερες φορές. Γενικά, ένα εξαιρετικό κόμικς από όλες τις πλευρές, χωρίς ΜΠΑΜ ΜΠΟΥΜ. Και αυτά από μόλις 5 τεύχη....

 

Χάνεις πολλά.Aν σου είναι εύκολο ,ψάξτες αυτές τις αναφορές.Αποκτάς πολύ καλύτερη κατανόηση τόσο του κόμικ όσο και του Αμερικάνικου τρόπου ζωής. Εμένα συγκεκριμένα μου έκανε τρομερή εντύπωση αυτό που έμαθα σχετικά με τα Magnet και τα Charter Schools.

[Hellboy]

Μόλις το τελείωσα!

χμμμ.....

λοιπόν,σίγουρα ένα κόμικ που δεν θα αρέσει σε όλους!Βασικά είναι όπως το είπες,ή το λατρεύεις ή το μισείς!

Εγώ σίγουρα δεν το μίσησα!Βαθιά βασισμένο στην Αμερικάνικη κουλτούρα,δεν νομίζω πως είναι από τις σειρές που θα έκαναν πολλές πωλήσεις στην Ευρώπη,αν και θα το άξιζε!Καταπιάνετε με πολλά ευαίσθητα θέματα,χωρίς να ασκεί άμεση κριτική(κάτι που θα το έκανε πολιτικοποιημένο κόμικ=μπλιάχ) αλλά δύο είναι τα βασικά ατού του:

1.οτι προβληματίζει τον αναγνώστη στο σωστό βαθμό

2.οτι εξισορροπεί τέλεια μεταξύ πολιτικής και υπερηρωϊκού κόμικ,όχι όμως υπερηρωικού σε στιλ Superman αλλά σε στιλ Starman(όσοι έχετε διαβάσει θα καταλάβεται τι εννοώ,sorry για τους υπόλοιπους )

 

Τώρα στα γενικότερα,φαίνεται οτι είναι γραμμένο από τον Vaughan!Έχει πολλά flashbacks,είναι τίγκα στις αναφορές για τα ΠΑΝΤΑ,έχει πολλές ανατροπές και καταπληκτικούς διαλόγους!Το σχέδιο του Tony Harris είναι εξαιρετικό αλλά κατα την γνώμη μου όχι καλύτερο από το σχέδιο του στο Starman!

Συνολικά θα του έβαζα ένα 8 ή 8,5,δεν είμαι ακόμα σίγουρος!'Οπως δεν ξέρω αν αυτό είναι το καλύτερο ή το Y:The Last Man H αλήθεια είναι όμως οτι δεν με νοιάζει,γιατί πρόκειτε για δύο από τα καλύτερα κόμικ των '00ς

 

 

υγ.ρε συ zade,πες μου οτι δεν ΕΜΕΙΝΕΣ με το τέλος?!?Εγώ πάντως έπαθα σοκ!Πολλά είχα φανταστεί αλλα η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο δεν το περίμενα!

[zade]

 

υγ.ρε συ zade,πες μου οτι δεν ΕΜΕΙΝΕΣ με το τέλος?!?Εγώ πάντως έπαθα σοκ!Πολλά είχα φανταστεί αλλα η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο δεν το περίμενα!

 

 

Βασικά περίμενα ότι θα βγει αντιπρόεδρος,αλλά όχι με τους Ρεπουμπλικάνους ρε φίλε,ιδιαίτερα όχι με τον McCain. Δηλαδή μετά από μια γενικά προοδευτική πολιτική μου έκανε και εμένα εντύπωση που τάχθηκε με τους υπερσυντηρητικούς.Eκτός αν δεν λες γι αυτό,αλλά εννοείς κάτι άλλο.

 

 

Πάντως το πιο ωραίο story arc ήταν εκείνο με

τους μπάφους

.Παρόλο που αντιμετώπισε το θέμα αρκετά ώριμα και σοβαρά ,εγώ είχα σκιστεί στα γέλια.

[Hellboy]

Αυτό εννοώ!Και για τους λόγους ακριβώς που λές!

Για πιο αστείο μάλλον έχεις δίκιο

Αν και πιο αγαπημένο μου σοβαρό πρέπει να ήταν

αυτό με τον πόλεμο

Τρομερή αντιμετόπιση

[zade]

To ξαναδιάβασα ,όλο από την αρχή. Διαπίστωσα κάτι που δεν είχα παρατηρήσει την πρώτη φορά και δεν ξέρω αν ο vaughan το είχε στο νου του από την αρχή ή του βγήκε στην πορεία. Παρατήρησα λοιπόν ότι στην πραγματικότητα είναι μια ιστορίας διαφθοράς ,μιας ιστορία που ο βασικός χαρακτήρας ,αρχικά νοθεύει τα ιδανικά του και τελικά γίνεται σκιά του εαυτού του και δείχνει να το καταλαβαίνει μόνο προς το τέλος. Ουσιαστικά είναι μια ιστορία που ο πρωταγωνιστής υποκύπτει στην σκοτεινή του πλευρά. Διαβάζοντας το κόμικ σποραδικά ,δεν είναι τόσο εμφανές αυτό, αλλά διαβάζοντάς του σερί κατανοείς ότι αυτή η μεταστροφή κάθε άλλο παρά ξανφινή είναι. Υπάρχουν παντού ψήγματα και όσο προχωράει ο χρόνος (και τα τεύχη) γίνεται όλο και πιο εμφανής.

Για μένα αυτό δίνει ακόμα περισσότερο βάθος στην ιστορία και την κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Μάλλον το Ex Machina είναι ότι καλύτερο έχει γράψει ο Vaughan προς το παρόν...

[Hellboy]

Συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Πριν κανα δυο μήνες κάθησα και το ξαναδιάβασα όλο και περίπου εκεί κατέληξα και εγώ. Πράγματα που δεν είχα παρατηρήσει απο την πρώτη φορά, τώρα άρχισαν να ξεκαθαρίζουν! Είναι μια ιστορία ενός χαρακτήρα που ξεκινάει με τις καλύτερες προθέσεις αλλά τελικά αρχίζει να θυσιάζει τα ιδανικά του,στην αρχή πιστεύοντας πως δεν μπορεί αλλιώς και τελικά για τα δικά του οφέλη ακόμα και αν δεν το παραδέχεται στον εαυτό του!

Εξακολοθώ όμως να μην μπορώ να ξεχωρίσω ποιό είναι καλύτερο, αυτό ή το Y...και τα δύο μαμάνε!

[Kabuki]

 

Εξακολοθώ όμως να μην μπορώ να ξεχωρίσω ποιό είναι καλύτερο, αυτό ή το Y...και τα δύο μαμάνε!

 

Tο Ex Machina για μενα!

[Hellboy]

ίσως να είναι λίιιιιγο καλύτερο, αλλά το άλλο είναι τρομερά διασκεδαστικό !

[Kabuki]

οκ πάσο, και το Y μου αρέσει πολύ , θα το προτιμούσα λιιγο σκοτεινότερο απλά, όσον αφορά το θέμα του

 

[Hellboy]

χα, και εγώ αυτό θα ήταν το μόνο που θα ζήταγα παραπάνω απο το Υ! Γιαυτό ίσως να είναι λίιιιγο καλύτερο το Ex Machina γιατι είναι λίγο πιο ρεαλιστικό(βασικά όλα τα κόμικ του Vaughan είναι τρομερά ρεαλιστικά, απλά αυτό επειδή συνδιάζει πολύ καλά την πολιτική και την αντιμετωπίζει πολύ πιο ρεαλιστικά απο κάτι Holly Terror παίρνει παραπάνω συν)

:beer:

[zade]

Κοίτα το Y : Tha Last Man είναι μια καλή περιπέτεια με ορισμένες φιλοσοφικές προεκτάσεις και κατά δευτερον ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Το Ex Machina είναι ένα ταξίδι διαφθοράς και ποιλτικών παιχνιδιών και το κυριότερο, η κάθοδος ενός ανθρώπου προς τον προσωπικό του άδη. Τα περισσότερα κόμικ (και βιβλία και ταινίες κλπ) δείχνουν ότι μπορείς να πολεμήσεις και αν τέλει να νικήσεις τους δαίμονές σου. Το Ex machina δείχνει το ακριβώς αντίθετο. Μακροπρόθεσμα εάν εσύ επιλεξεις ηθελημένα ή άθελα να κάνεις παραχωρήσεις, τελικά καταστρέφεσαι. Και το φοβερό είναι ότι μόνο προς το τέλος ο πρωταγωνιστής το καταλαβαίνει ( εκεί που μιλάει στο τελευταίο τεύχος και στην αρχή του πρώτου) .Φτιάνει έναν χαρακτήρα εξ αρχής συμπαθητικό, που μπορεί ο κάθε ένας να ταυτιστεί μαζί του και σιγά σιγά τον αποδομεί.

 

Το κυρίαρχο νόημά του είναι ότι δεν υπάρχει αδιάφθορος πολιτικός. Δεν έχει σημασία το μορφωτικό,πολιτισμικό,θρησκευτικό κλπ υπόβαθρο. Όλοι τελικά θα διαφθαρούν.Άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο. Αλώβητος όμως δεν θα μείνει κανένας.

 

Πιστεύω πάντως ότι στο μέλλον θα κατατάσσεται άνετα στο ίδιο επίπεδο με το V for vendetta και το Watchmen. Είναι ΤΟΣΟ καλό.

[Dark Chris]

Κοίτα το Y : Tha Last Man είναι μια καλή περιπέτεια με ορισμένες φιλοσοφικές προεκτάσεις και κατά δευτερον ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Το Ex Machina είναι ένα ταξίδι διαφθοράς και ποιλτικών παιχνιδιών και το κυριότερο, η κάθοδος ενός ανθρώπου προς τον προσωπικό του άδη. Τα περισσότερα κόμικ (και βιβλία και ταινίες κλπ) δείχνουν ότι μπορείς να πολεμήσεις και αν τέλει να νικήσεις τους δαίμονές σου. Το Ex machina δείχνει το ακριβώς αντίθετο. Μακροπρόθεσμα εάν εσύ επιλεξεις ηθελημένα ή άθελα να κάνεις παραχωρήσεις, τελικά καταστρέφεσαι. Και το φοβερό είναι ότι μόνο προς το τέλος ο πρωταγωνιστής το καταλαβαίνει ( εκεί που μιλάει στο τελευταίο τεύχος και στην αρχή του πρώτου) .Φτιάνει έναν χαρακτήρα εξ αρχής συμπαθητικό, που μπορεί ο κάθε ένας να ταυτιστεί μαζί του και σιγά σιγά τον αποδομεί.

 

Το κυρίαρχο νόημά του είναι ότι δεν υπάρχει αδιάφθορος πολιτικός. Δεν έχει σημασία το μορφωτικό,πολιτισμικό,θρησκευτικό κλπ υπόβαθρο. Όλοι τελικά θα διαφθαρούν.Άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο. Αλώβητος όμως δεν θα μείνει κανένας.

 

Πιστεύω πάντως ότι στο μέλλον θα κατατάσσεται άνετα στο ίδιο επίπεδο με το V for vendetta και το Watchmen. Είναι ΤΟΣΟ καλό.

 

Εν τέλει, είναι καλύτερο από το Y;

[Hellboy]

Διάβασέ τα και τα δύο και δεν θα χάσεις! Μετα έλα και πές μας την γνώμη σου

Και συμφωνώ απόλυτα σε αυτό που λες Αγγελε, οτι στο τέλος, όσο καλός και να είσαι, η εξουσία θα σε αλλάξει...

[Dark Chris]

Διάβασέ τα και τα δύο και δεν θα χάσεις! Μετα έλα και πές μας την γνώμη σου

Και συμφωνώ απόλυτα σε αυτό που λες Αγγελε, οτι στο τέλος, όσο καλός και να είσαι, η εξουσία θα σε αλλάξει...

 

Στο Ex Machina έχω περάσει την μέση σίγουρα, το Υ είχα διαβάσει κάμποσο και μου φάνηκε κάπως υπερεκτιμημένο, αλλά προτίθεμαι να του ξαναδώσω μια ευκαιρία, παραγγέλλοντας έναν deluxe τόμο από κάποια από αυτές τις σειρές.

[DJO]

Μόλις τελείωσα το πρώτο τομάκι, χάρη στον Noulis Inc.  

 

ΔΙΑΟΛΕ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΚΑΛΟ!!!!!! Είναι τρομερό! Προτείνεται ανεπιφύλακτα!!! Θα το συνεχίσω σε σκαναρισμένα!

 

Έχει απίστευτο βάθος...Μιλάμε για πολυδιάστατο κόμικ σε εναλλακτικό post-9/11 σύμπαν όπου έχει πέσει μονάχα ο ένας από τους διδύμους πύργους!!!

 

9+άρι από μένα στον πρώτο τόμο!  

[ramirez]

Γύρω στον Ιούλιο του '18 θα βγει omnibus που θα συλλέγει όλη τη σειρά (1430 σελίδες) !!!