Spirited Away / Sen to Chihiro no kamikakushi [ Ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων ] (2001)

[DiafanosK]

                                                                                             Spirited Away ~ Sen to Chihiro no kamikakushi

 

                                                

 

 Ένα παραμύθι του Hayao Miyazaki σε μουσική επένδυση του Joe Hisaishi

 

• Σκηνοθεσία: Hayao Miyazaki
• Παραγωγή: Toshio Suzuki
• Σενάριο: Hayao Miyazaki
• Μουσική: Joe Hisaishi
• Παίζουν: Daveigh Chase, Michael Chiklis, Susan Egan, Lauren Holly, Jason Marsden
• Διάρκεια: 130 λεπτά
• Παραγωγή: Dentsu Inc., Studio Ghibli, Tokuma Shoten, Touhoku Shinsha, Walt Disney Pictures, 2002

                                                                  

Περιγραφή και σχόλια: Γιώργος Χριστόπουλος
"Προσοχή ακολουθούν πληροφορίες που αφορούν το σενάριο της
ταινίας και πιθανόν να αποκαλύψουν μέρος της πλοκής."

Δίχως να είμαι φαν ή να έχω γνώσεις γύρω από τα κινούμενα σχέδια made in Japan, κοινώς των anime, θα προσπαθήσω σε αυτό εδώ το review να καταγράψω και να αξιολογήσω όλα όσα είδα σε αυτή την ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους. Και για να σας δώσω ένα πρώτο στίγμα περί τίνος πρόκειται, αλλά και να σας προκαταβάλλω από τώρα, δηλώνω πως η ταινία αυτή είναι ένα μοναδικό αριστούργημα!

Η μικρή Τσιχίρο με την οικογένειά της μετακομίζουν. Βρίσκονται στο αυτοκίνητο και οδεύουν προς την νέα τους γειτονιά. Μια λάθος (; ) στροφή όμως τους οδηγεί μέσα σε ένα μικρό δάσος που στο τέλος του δρόμου υπάρχει ένα στενό τούνελ. Κατεβαίνουν από το αυτοκίνητο και μπαίνουν μέσα. Μέσα που; Μέχρι να νυχτώσει σε αυτό τον παράξενο και έρημο τόπο πέρα από το τούνελ και μέχρι να μεταμορφωθούν μυστηριωδώς οι γονείς της Τσιχίρο σε γουρούνια τίποτα δεν μπορεί να εξηγηθεί. Έτσι το μικρό κορίτσι μένει μόνο του σε έναν κόσμο που οι μεγάλοι πολύ δύσκολα θα τα έβγαζαν πέρα. Τότε η παραμυθένια περιπέτεια ξεκινά!

Πόσα μπορείς να γράψεις άραγε για ότι πιο τέλειο έχεις δει στον χώρο των κινουμένων σχεδίων; Από που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει. Ο θεατής μόνο μετά το πέρας της ταινίας θα συνειδητοποιήσει πως αυτό που μόλις βίωσε ήταν ένας τεράστιος ζωγραφικός (ονειρικός) πίνακας γεμάτος συμβολισμούς και νοήματα που ούτε το πιο πλήρες κοινωνικό φιλμ δεν καταφέρνει πια να αποτυπώσει. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα, και η αλήθεια είναι πως πρώτη φορά έρχομαι σε αυτή τη θέση, το ότι δεν μπορώ να αναφερθώ λεπτομερώς σε όσα απλόχερα ο τεράστιος δημιουργός Μιγιαζάκι έχει αποτυπώσει στον «κινούμενο» καμβά του. Παρόλα αυτά θα προσπαθήσω περιληπτικά να σας δώσω μερικά από τα νοήματα του έργου, που άμεσα αποτελούν και λόγο για να το δείτε, χωρίς να σας χαλάσω την μαγεία της θέασής του.

Ο κόσμος των παιδιών είναι αγνός. Αμόλυντος. Των μεγάλων όμως είναι διεφθαρμένος. Άλλοι ενήλικες «μολύνονται» περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Αλλά το αποτέλεσμα είναι ένα. Πως τα παιδιά αναζητούν πραγματική αγάπη και ευτυχία ενώ οι μεγάλοι προσπαθούν να προσεγγίσουν αυτά τα δύο μέσω του πλουτισμού. Αποτέλεσμα; Άλλοι είναι μεγάλα «γουρούνια» (εύστοχος ο συμβολισμός του Μιγιαζάκι) και άλλοι μικρότερα. Η απληστία και το συνεχές κυνήγι του πλούτου μας βάζει άμεσα στο «λούκι», που λένε. Σε ένα λούκι που ασυνείδητα μας εγκλωβίζει και μας κάνει να χάνουμε οτιδήποτε είχε πραγματική και ουσιώδη αξία για εμάς όσο ήμασταν παιδιά. Κοιτάμε τα εφήμερα και χάνουμε τα παντοτινά. Χάνουμε το όνειρο. Το παραμύθι. Ή αλλιώς την απλή ονειρεμένη ή παραμυθένια ζωή που τελικά μόνο τα παιδιά μπορούν να χαίρονται. Μέχρι και αυτά να μεγαλώσουν. Και αφού μεγαλώσουν κάνουν τα ίδια. Και έτσι ο φαύλος κύκλος της δημιουργίας «απρόσωπων» και «ανώνυμων» πλασμάτων συνεχίζεται (χρησιμοποίησα τις δύο λέξεις στα εισαγωγικά ακριβώς επειδή τις χρησιμοποιεί συμβολικά και ο Μιγιαζάκι). Για να ξαναγίνουμε όμως από απρόσωποι της μάζας, ξεχωριστά άτομα, που γνωρίζουν την μοναδικότητά τους, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια.

Όχι, όχι δεν πρόκειται για κάποιο βιβλίο του Λεό Μπουσκάλια που έγινε ταινία. Πρόκειται για μια ταινία κινουμένων σχεδίων που έχει σαν βάση της την πραγματικότητα αλλά μας σερβίρει όλα τα παραπάνω υπό τη μορφή μυθολογίας. Κάθε σκηνή, κάθε πλάνο είναι και μια μαγική εικόνα. Ο Μιγιαζάκι έχει διανθίσει τον παραμυθένιο του κόσμο με πράγματα που δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ποτέ. Εντελώς ειρωνικά η απύθμενη φαντασία αυτού του ανθρώπου ξεχειλίζει την οθόνη και πλημμυρίζει το νου μας. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά βρισκόμαστε πίσω από τα βήματα τής Τσιχίρο σαν πιστοί ακόλουθοι. Ο Μιγιαζάκι κατάφερε να πάρει τον θεατή από το χέρι και να τον βάλει μονομιάς σε ένα όνειρο που κανείς μέχρι σήμερα δεν ονειρεύτηκε! Αν δεν το δείτε τότε δεν μπορείτε να αντιληφθείτε σε τι ακριβώς αναφέρομαι. Ακόμα και όσοι το δείτε βγαίνοντας από την αίθουσα δεν θα μπορείτε να ξεδιαλέξετε ποια σκηνή σας άρεσε περισσότερο και ποια όχι. Αυτό το φιλμ είναι γεμάτο με φανταστικές εμπνεύσεις αριστουργηματικά δοσμένες.

Το Spirited Away (αν το μεταφράσω αυτή τη στιγμή καταλαβαίνω πως ο τίτλος σημαίνει ότι ακριβώς μου συνέβη βλέποντάς το), που στα Ελληνικά μεταφράστηκε «Ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων» είναι ό,τι καλύτερο έχω δει σε κινούμενο σχέδιο τα τελευταία χρόνια και σαφέστατα ό,τι καλύτερο έβγαλε η Ιαπωνία. Ο Μιγιαζάκι έφτιαξε την δική του «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» κατακλύζοντας την με συμβολισμούς και μηνύματα. Ιδρυτής της ο ίδιος και ξεναγός μας η μικρή Τσιχίρο. Πέρα από ένα όνειρο αυτό το έργο είναι και μια δήλωση. Αν, αφού δούμε το έργο αυτό, αναλογιστούμε τις σαβούρες που μας ταΐζουν τα κινηματογραφικά στούντιο, και που πλέον ασυνείδητα καταναλώνουμε, τότε θα θέλουμε να ξαναμπούμε στην αίθουσα. Και πιστέψτε με όταν σας λέω πως βγήκα από τον κινηματογράφο με βαριά καρδιά. Θα κλείσω δανειζόμενος μια φράση ενός μέλους του φόρουμ του Cinemascope: "αγνοήστε αυτό το αριστούργημα με δική σας ευθύνη".
Πηγή : Cinemascope
 

Χαρακτήρες
"Προσοχή:πιθανή αποκάλυψη μέρους της πλοκής"
OGINO Chihiro

Ένα ήρεμο κακομαθημένο και συνηθισμένο δεκάχρονο κορίτσι. Ενώ άλλαζε πόλη διαμονής, κατέληξε με τους
δικούς της σε μία παράξενη πόλη και άρχισε να περιπλανιέται μαζί τους. Για να επιβιώσει θα αναγκαστεί να
δουλέψει σε ένα λουτρό. Χάνει το παλιό της όνομα Chihiro( μεγάλο βάθος) και της δίνεται ένα καινούργιο Sen.

OGINO Akio


Ο πατέρας της Chihiro. Στα 38 του χρόνια είναι πολύ αλαζόνας και απερίσκεπτα σίγουρος για τον εαυτό του.
Αν και η Chihiro έχει ενδοιασμούς, εκείνος μπαίνει χωρίς δεύτερη σκέψη στο τούνελ που έχουνε ανακαλύψει
τυχαία ενώ στην συνέχεια πέφτει με τα μούτρα στο φαΐ...

OGINO Yuuko


Η μητέρα της Chihiro, στα 36 της χρόνια είναι ρεαλίστρια και έχει δυνατό χαρακτήρα. Έχει συνηθίσει την
Chihiro και δε την νοιάζει τόσο πολύ αν και η Chihiro φαίνεται να μην είναι καλά στο πίσω μέρος του
αυτοκινήτου. Λέει τη γνώμη της χωρίς να διστάσει στον άνδρα της αλλά στο τέλος τον ακολουθεί.

Haku ("white")


Ένα μυστήριο αγόρι το οποίο βοηθάει στην αρχή τη τρομοκρατημένη Chihiro. Συνεχίζει να βοηθάει την
Chihiro έστω και αν μερικές φορές της συμπεριφέρεται ψυχρά.Φαίνεται να καθοδηγείται από κάποιον

Yu-Baaba ("Bath Crone")


Η ιδιοκτήτρια του λουτρού ABURAYA. Κανένας δε ξέρει την ηλικία της. Χρησιμοποιεί μαγεία για να κυβερνάει
τους εργάτες. Είναι αυστηρή με της εργάτριες και άπληστη. Από τους πιο σχεδιαστικά προσεγμένους χαρακτήρες.

Kamajii ("Boiler Old Man")


Ένας γέρος άνθρωπος ο οποίος είναι υπεύθυνος του δωματίου το οποίο βράζει το νερό για το λουτρό. Επίσης
δημιουργεί φάρμακα τα οποία τοποθετούνται στα λουτρά. Έχει έξι άκρα και μεγάλη ευλυγισία

Rin


Ένα κορίτσι το οποίο δουλεύει στο ABURAYA. Στην αρχή φαίνεται λίγο αργή στο να καταλαβαίνει πράγματα ,
αλλά φαίνεται να νοιάζεται την Chihiro. Το όνειρό της είναι να μαζέψει χρήματα για να ταξιδέψει.

Susuwatari ("Traveling Soot")


Δουλεύουν μαζί με τον Kamajii. Η Chihiro τους συναντά και μαθαίνει κάτι το οποίο δεν είχε φανταστεί παλιότερα.
Προηγούμενη εμφάνισή τους ήταν στη ταινία του Hayao "My Neighbor Totoro" ως ζωύφια σκόνης.

Yuna ("Bath Women")


Γυναίκες που ζουν και δουλεύουν στο λουτρό " ABURAYA. Κάνουν πολλές δουλειές ενώ κάνουν κρύα υποδοχή
στην Chihiro από τις πρώτες μέρες της άφιξή της

Aogaeru (Frogs)


Οι αρσενικοί βοηθοί στο λουτρό είναι οι βάτραχοι.

Chihiyaku, Aniyaku (the one who plays the father’s role and the one who plays the older brother’s role)


Οι επόπτες των εργατών. Αν και φαίνονται κακοί δεν είναι τόσο. Μερικές φορές νοιώθουν θλίψη που δεν έχουν παραπάνω εξουσία.

Bou ("Son" or "Little Boy")


Ένα γιος της Yu-baaba. Από την εμφάνισή του μάλλον είναι μωρό αν και κάπως μεγάλος. Τρώει συνέχεια
και είναι λίγο κακομαθημένο.

Kashira ("Head")


Παράξενο τρίο από αδέρφια στο δωμάτιο της Yu-baaba. Έχουν μόνο κεφάλια και κινούνται χοροπηδώντας
στο δάπεδο.

Yu-Bird


Ένα παράξενο πλάσμα που μοιάζει με πουλί και έχει το κεφάλι της Yu-baaba. Καθοδηγείται από την
Yu-baaba για έρευνα του χώρου

Kaonashi ("No Face")


Ένας μυστήριος άνθρωπος.Φαίνεται να έρχεται από ένα διαφορετικό κόσμο από αυτόν στον οποίο η
Chihiro μπήκε. Εμφανίστηκε αφότου τον προσκάλεσε η Chihiro. Ο σκοπός του όπως και η πραγματική
του ταυτότητα είναι άγνωστος.

Zeniiba ("Money Crone")


Η δίδημη αδερφή της Yu-baaba. Αν και φαίνεται ακριβώς ίδια με την ίδια. Φαίνεται να έχει μία εντελώς
διαφορετική προσωπικότητα.

 

Soundtrack

 

1. [Ano Natsu he / One Summer's Day] [Joe Hisaishi]
2. [Toori michi / Road To Somewhere] [Joe Hisaishi]
3. [Dare mo Inai Ryouriten / Empty Restaurant] [Joe Hisaishi]
4. [Yoru kuru / Nighttime Coming] [Joe Hisaishi]
5. [Tatsu no Shounen / Dragon Boy] [Joe Hisaishi]
6. [Boiraa mushi / Sootballs] [Joe Hisaishi]
7. [Kamisamatachi / Procession Of The Spirits] [Joe Hisaishi]
8. [Yubaba] (??? [Joe Hisaishi]
9. [Yuya no Asa / Bathhouse Morning] [Joe Hisaishi]
10. [Ano Hi no Kawa / Day Of The River] [Joe Hisaishi]
11. [Shigoto ha Tsuraize / It's Hard Work] [Joe Hisaishi]
12. [O kusare kami / Stink Spirit] [Joe Hisaishi]
13. [Sen no Yuuki / Sen's Courage] [Joe Hisaishi]
14. [Sokonashi ana / Bottomless Pit] [Joe Hisaishi]
15. [Kaonashi / No Face] [Joe Hisaishi]
16. [Rokuban me no Eki / Sixth Station] [Joe Hisaishi]
17. [Yubaba Kyouran / Yubaba's Panic] [Joe Hisaishi]
18. [Numa no Soko no Ie / House At Swamp Bottom] [Joe Hisaishi]
19. [Futatabi / Reprise] [Joe Hisaishi]
20. [Kaeru ie / Return] [Joe Hisaishi]
21. [Itsu mo Nando demo / Always With Me] [Youmi Kimura]

To Soundtrack είναι εκπληκτικό, όπως και οι περισσότερες δουλειές του Joe Hisaishi.
Το τραγούδι Tatsu no Shounen / Dragon Boy το ακούω με τις ώρες...
 

                                                           

 

Πηγές και πληροφορίες

Wiki " Ταξίδι στη χώρα των Θαυμάτων" {ΕΝ}

{EN}
Nausicaa Net {EN}
Επίσημο site {EN}
 

                          

 

 

 

============================================================================

Η παρακάτω προσθήκη/ενσωμάτωση πληροφοριών έγινε από τον Θρηνωδό

 

Στην Ελληνική μεταγλώττιση συμμετέχουν:

Τσιχίρο: Ιωάννα Δερτιλή
Γιουμπάμπα /Ζενίμπα: Σοφία Φιλιππίδου
Καμάντζι: Πάυλος Κοντογιαννίδης
Χακού: Σταμάτης Τσάκωνας
Λιν: Μαρία Πλακίδη
Μπαμπάς: Κωνσταντίνος Τσάκωνας
Μαμά: Βούλα Κώστα

 

(από greektoons.org)

 

 

[mal type=anime id=199]

 

 

[NetGhost]

:clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap:

 

’ψογη δουλειά φίλε μου!

 

Συγχαρητήρια!

 

:clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap:

[YOSHIMITSU]

Φανταστικά, τόσο η παρουσίαση σου φίλε μου όσο και αυτό που πραγματεύεται. Θυμάμαι όταν το είχα πρωτοδεί πριν 3~4 περίπου χρόνια μου είχε κάνει απίστευτη εντύπωση. Αν και εκείνη την περίοδο "ρουφούσα" τις ταινίες την μία πίσω από την άλλη και σίγουρα δεν έμενε χρόνος για anime, όταν άρχισα να το βλέπω πραγματικά κόλλησα και δεν κατάφερα να ξεκολλήσω μέχρι που τελείωσε.

 

Άντε, ελπίζω να βρει τον δρόμο του και αυτό στον παράδεισο.

[wolflycos]

Αν και βιάστηκα να αναφερθώ στην ταινία σε άλλο topic, δε μπορώ να μην επαναλάβω και εδώ ότι τη θεωρώ μια από τις καλύτερες ταινίες του είδους!!

Στα + της για μένα ότι δεν είναι φουτουριστική με ρομπότ και άλλες μελλοντικές απίθανες εφευρέσεις αλλά σε ταξιδεύει σαν γνήσιο παλιό καλό παραμύθι...

 

Και ο δημιουργός του αφιερώματος όμως πρέπει να προσθέσω ότι συμπεριφέρθηκε άξια στο αριστούργημα με μια πανέμορφη παρουσίαση!!

 

Simos

[littlestrawberry]

Αλληλούϊα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

 

 

:clap:

[DJO]

Είχα δει μονάχα το Moving Castle που δε μου άρεσε και πήγα με φόβο στην προβολή! Όπως και άλλοι από ότι έμαθα...

 

Λοιπόν, τι να πω. ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Must see ani movie! Μιλάμε σε άλλο επίπεδο. Χάσατε όσοι δεν ήρθατε κλπ αλλά όντως, δείτε το. Αλλιώς χάνετε ένα υπέροχο παραμύθι. Τύφλα να'χει η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων! Επίσης θέλω τη μάσκα του Kaonashi του Ωνάση!

 

 

[Strativarious]

επίσημη αφίσα που ήταν αποκλειστικά για το San Diego Comic Con 2013, από τον Olly Moss για Studio Ghibli/Mondo..

 

[Kabuki]

τελικά η ταινία πραγματεύεται και την παιδική πορνεια, κάτι που δεν ειχα αντιληφθεί

και της δίνει μια ακόμα ενδιαφέρουσα διάσταση

 

[Θρηνωδός]

Σήμερα ξαναείδα αυτό το αριστούργημα μετά από χρόνια. Ξαναθυμήθηκα γιατί είναι στις 5 καλύτερες ταινίες κινουμένων σχεδιων που έχω δει. Δεν θα συμφωνήσω με την γενική άποψη που επικρατεί ότι το κύριο θέμα που διαπραγματεύεται είναι η ηλικιακή μετάβαση της Τσιχίρο. Όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι, η διαγραφή της προσωπικότητας της μέσω της αλλαγής ονόματος, ένδυσης, επιβολής στην εργασία και απόκρυψης όλων των στοιχείων που ενωμένα αποτελούν το κορίτσι Τσιχίρο (άλλωστε Kamikakushi σημαίνει hidden from the gods, τουτέστιν κρυμμένη ακόμα και από τους ίδιους τους θεούς που επισκέπτονται τα λουτρά) αποτελούν οξεία κριτική στην κρίση ταυτότητας της Ιαπωνίας. Τόσο συλλογικά όσο ατομικά. Όπως είχα αναφέρει και στην μελέτη, η μεταπολική Ιαπωνία στο τέλος της meiji era είχε ταυτόχρονα χάσει κάθε δεσμό με την παραδοσιακή κουλτούρα και αποτύχει στην δημιουργία μιας νέας, δυτικοθρεμμένης. Οι συμβολισμοί στην ταινία πάμπολλοι και ανελέητοι, με έναν χαρακτηριστικό την φράση του πατέρα "we have credit cards and cash". Συγχρόνως βλέπουμε,ως ένα άλλο εκ θεμελίων σάπιο Las Vegas, ένα προάστιο γεμάτο με εστιατόρια τύπου fast food, σπασμένες neon ταμπέλες και κάπου στο βάθος και ένα δύο Ιαπωνικά φαναράκια γιατί "η φαντεζί κουλτούρα πουλάει".

 

Ο Miyazaki έχει απηυδήσει με την απαλλοτρίωση της Ιαπωνικής κοινωνίας, πεθαίνει μέσα του βλέποντας την απελπιστικά αργή αποσύνθεση, την εκμετάλλευση και την λήθη του πάλαι ποτέ Ιαπωνικού πνεύματος. Γιατί το πνεύμα αυτό υπήρχε, με τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα του, τυλιγμένο με την κουρτίνα του μεγαλείου. Εναντίον της καταστροφής του βάλλεται μαινόμενος σε αυτή την ταινία. Το westernization αποτέλεσε και συνεχίζει ανελέητα μέχρι σήμερα να αποτελεί το μεγαλύτερο πλήγμα, κρυμμένο στην καρδιά του σύχρονου Ιάπωνα. Η απίστευτη αποδοχή της ταινίας στη χώρα του ανατέλλοντος ήλιου σημαίνει ότι οι πολίτες, βαθειά μέσα τους έχουν και οι ίδιοι αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι χάνουν την προαναφερθείσα ταυτότητα και είναι διατεθειμένοι να παλέψουν για τα κεκτημένα.  

 

Οι ομοιότητες με την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων για μένα δεν είναι αρκετές για να δικαιολογήσουν την πεποίθηση στην μετάβαση από κορίτσι σε γυναίκα. Έστω, η τελευταία φράση της Τσιχίρο, ότι πλέον το νέο σχολείο και οι καινούργοι συμμαθητές είναι κάτι πανεύκολο για αυτήν να αντιμετωπίσει, δηλώνει ότι η όλη δοκιμασία στην χώρα των θαυμάτων την ωρίμασε εσωτερικά. Αλλά είναι δευτερεύον. Πιο σημαντική θεωρώ την νύξη στο θέμα του περιβαλλοντικού προβλήματος με τον Θεό του ποταμού και την βρώμα που είχε μέσα του. Πιο σημαντική θεωρώ την δριμεία κριτική στον άκρατο καταναλωτισμό όχι μόνο ως τοπικό ή εθνικό, αλλά ως παγκόσμιο φαινόμενο. Η αναφορά στην πασίγνωστη φράση "υπερκαταλανωτικά γουρούνια" είναι κάτι παραπάνω από εμφανής στην ταινία. Τέλος, θεωρώ ακόμα πιο σημαντική την αναφορά στην όλο και αυξανόμενη παιδική πορνεία στα στενά και σοκάκια του Τόκιο, μείζον πρόβλημα για το οποίο έχουν μιλήσει κατά καιρούς και άλλοι γνωστοί mangaka. Το μόνο, είναι ότι θα ήθελα να είναι πιο ξεκάθαρη η σύνδεση στους εκτός Ιαπωνίας θεατές.

 

Μια ταινία σταθμός, τόσο στον τομέα των κινουμένων σχεδίων όσο και στην ίδια την Ιαπωνική ιστορία και την σύνδεση της χώρας με το ξεχασμένο παρελθόν και το ετεροκαθορισμένο και αβέβαιο μέλλον της.  

[GeoTrou]

Όχι απλά το θέλω, δίνω και κάθε όργανο που έχω διπλό για να το πάρω

 

https://www.youtube.com/watch?v=WRuLoPbSdl4

[Lolarikos]

Όλες οι ταινίες του Μιγιαζάκι γενικά είναι κολλητικες και σου κεντριζουν το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Απλα είναι λίγο περίεργες μερικές φορες και στο τέλος είσαι σε φαση "έλεος τι καθισα και είδα". Εξαίρεση το Τοτορο πραγματικα δεν βλεποτανε είναι για πολύ μικρές ηλικίες.