ΠΟΥ ΠΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗ;

[ramirez]

 

 

Τη δεκαετία του '80 η ΒΑΒΕΛ δημοσίευε τακτικά τα ολοσέλιδα στριπάκια του Jules Feiffer. Αμερικάνος καρτουνίστας, με πικρό χιούμορ και αριστερή συνείδηση. Δημοσίευε τη δουλειά του για 42 ολόκληρα χρόνια στην εφημερίδα Village Voice, ενώ έχει γράψει και πολλά βιβλία για παιδιά, καθώς και σενάρια για θεατρικές παραστάσεις. Είχε ξεκινήσει την καριέρα του ως βοηθός του Will Eisner, και για όσους βρίσκονταν στην προβολή του σχετικού ντοκυμαντέρ για τη ζωή του Eisner στο πρόσφατο Comicdom, τον θυμούνται να συμμετέχει σ' αυτό.

 

 

Έχουν εκδοθεί συνολικά 19 βιβλία με τα πολιτικά του σκίτσα, και η ΒΑΒΕΛ κυκλοφόρησε το συγκεκριμένο το 1984. Κλασσικό μέγεθος ευρωπαικού άλμπουμ, περίπου 80 σελίδες ασπρόμαυρες. Για περισσότερες πληροφορίες το επίσημο website του Feiffer είναι εδώ.

[Kabuki]

για την παρουσιαση ramirez! Δεν ήξερα ότι η ΒΑΒΕΛ ειχε βγαλει αυτο το αλμπουμ! Θα προστεθεί αμεσα στις αναζητησεις μου κι αυτο, αν και δεν το κόβω να βρισκεται εύκολα..

[DJO]

Δυνατό. 7+/10 και 2 βαρβάτες σελίδες:

 

 

Μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.

[Θρηνωδός]

Εξαιρετική συλλογή. Όπως γράφει και στον πρόλογο δεν είναι τόσο εστιασμένη στην πολιτική πλευρά του έργου του Feiffer αλλά στην υπαρξιακή έτσι ώστε και εμείς που δεν ζήσαμε από μέσα τα τεκταινόμενα της Αμερικής '70-'80 να μπορούμε να κατανοήσουμε και ίσως να ταυτιστούμε. Πάντως, κάποια λίγα κοινωνικοπολιτικά του στριπς γύρω από το Βιετνάμ, την ατμοσφαιρική ρύπανση και τους μαύρους δείχνουν έναν άνθρωπο βαθιά μορφωμένο και συνειδητοποιημένο ως προς τις διεκδικήσεις του που δεν συγχωρεί. Γιατί εν τέλει δεν αφήνει κανέναν ανέγγιχτο αλλά ισοπεδώνει από την μικροαστική συμβιβασμένη μάνα των προαστίων μέχρι τον χαρτογιακά και το επαναστατημένο φρικιό. 

 

Πάρα πολύ καλός και spot-on σχολιαστής. Το βρήκα στην αρχειοθήκη γιατί αν κατάλαβα καλά το έντυπο θέλει να στείλεις πολλά χαιρετίσματα στην εξουσία για να το βρεις.  Καταχωρήθηκε και στο goodreads. Τελικά ο μόνος λόγος να κράξει κανείς την βαβέλ δεν είναι για την ελιτιστική κουλτούρα που προωθούσε αλλά για την υπερβολική της προσπάθεια να ανοίξει τα μάτια στους τότε περιορισμένους αναγνώστες κόμικς με τέτοια (και άλλα) διαμάντια.