ΦΡΕΝΤΥ ΛΟΜΠΑΡ

[Valtasar]

 

To 1999, η Modern Times κυκλοφορεί την σειρά ΦΡΕΝΤΥ ΛΟΜΠΑΡ σε σχέδιο και κείμενο Chaland.

 

Το ύφος και το στυλ παραπέμπει καθαρά στην σχολή ΤΕΝΤΕΝ, συνδιάζοντας μυστήριο και περιπέτεια.

 

Εκδόθηκαν 2 άλμπουμ σε μεγάλο μέγεθος, έγχρωμα, εκ των οποίων το 1ο, επανακυκλοφόρησε το 2003 με σκληρό εξώφυλλο.

 

Παραθέτω τα εξώφυλλα:

 

 

Τα εξώφυλλα και οπισθόφυλλα είναι από τους YOSHIMITSU & comicos.

 

Bedetheque

[germanicus]

Μετάφραση του Freddy Lombard. 6 άλμπουμ στη Γαλλία, εδώ έχουμε τα

3. La comète de Carthage 1986

2. Le cimetière des éléphants 1984

 

Valt! ούτε αυτή την είχα πάρει πρέφα!

 

Απορία από όσους τα έχουν διαβάσει. Ειδικά το πρώτο που διάβασα (το οποίο στη Γαλλία είναι το 3ο). Ρε αδέρφια, είμαι εγώ ηλίθιος ή όντως η αφήγηση είναι τέτοια που δυσκολεύει? πολύ ελλειπτική.... (εκτός αν η μετάφραση είναι της πλάκας ή και αν έχουν τη σημασία τους οι προηγούμενοι τόμοι)

 

παρακαλώ με διακριτικότητα οι απαντήσεις

 

[genino]

ΠΑΡΑ πολυ ελλειπτικη, το τσουλουφι του ΤενΤεν τον μαρανε τον Chaland

(συνολικα: μετριο <-> για τα πανηγυρια )

[YOSHIMITSU]

Τί για τα πανηγύρια που εκεί περνάς καλά... Θα μιλήσω για τον πρώτο τόμο που έχω. Εκεί που ξεκινάει με ενδιαφέρον (για την πρώτη σελίδα μιλάμε) ξαφνικά λες τί γίνεται εδώ (κάπου στην δεύτερη) αρχίζει από το πουθενά να τα ανακατεύει όλα, χωρίς λόγο και αιτία και τελικά γίνεται ένας αχταρμάς που δεν τρώγεται σχεδόν με τίποτα. Χώρια που και από σχέδιο - χρώμα δεν μου λέει εμένα προσωπικά πολλά πράγματα, άρα έχουμε να κάνουμε με την συνταγή που δεν την χωνεύω με τίποτα. Εάν δεν είχα το σκληρόδετο μπορεί και να το έδινα, αλλά που θα μου πάει τόσοι που το έχουν του πεταμού, στο τέλος θα μείνει μόνο το δικό μου και κάνα δυο άλλα οπότε θα είναι "συλλεκτικό".

 

:thD:

 

Ήμουν αρκετά διακριτικός;

[Ion]

Ούτε εγώ ενθουσιάστηκα μ' αυτά τα 2 τεύχη. Ειδικά το πρώτο είχε πολύ περίεργη αφήγηση, πολύ ποιητική θα έλεγα, και εγώ σίγουρα δεν είμαι για τέτοια. Το 2ο τεύχος ήταν κάπως καλύτερο, αλλά κι αυτό όχι για να σε ενθουσιάσει. Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί ο χαρακτήρας του Λομπάρ είναι τόσο αντιγραφή του Τεντέν; Ίδιο τσουλούφι, ίδια καμπαρτίνα... Απλά στο πιο άγριό του.

[YOSHIMITSU]

ΝΑΙ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΛΑΘΟΣ... και πήρα και το δεύτερο

 

Τέσπα, για να έχει και κάποια χρησιμότητα, παραθέτω τα δύο εξώφυλλα σε νέα σκανς με μεγαλύτερη ανάλυση, αλλά και τα οπισθόφυλλα για να ολοκληρωθεί το έγκλημα...

 

Υπόψη το δεύτερο τεύχος έχει δύο ιστορίες την γνωστή "Νεκροταφείο Ελεφάντων" που αναφέρεται στο εξώφυλλο και αποτελεί την κύρια ιστορία, αλλά και μία μικρότερη υπό τον τίτλο "Το Μυστικό των Μπάνγκο - Μπάνγκο".

 

Τα εξώφυλλα μεταφέρθηκαν στην παρουσίαση.

[Aoua]

Δεν περίμενα να'χει πέσει τόσο θάψιμο για την συγκεκριμένη σειρά...Θα προσπαθήσω να το σώσω λίγο - όχι τίποτα άλλο, αλλά θεωρώ ότι ο 'αγριεμένος Τεντέν' ήταν μια σπουδαία παρωδία.

Πιο αναλυτικά λοιπόν, για τους λάτρεις της καθαρής γραμμής αλλά κ του έργου του Ερζέ, οι 5 περιπέτειες του Φρέντυ Λομπάρ έχουν άπειρους συμβολισμούς κ αναφορές κάνοντας την ανάγνωσή τους απολαυστική. Για τους υπόλοιπους σίγουρα δεν πρέπει να'χουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον...

Ο πρωταγωνιστής κατά σύμπτωση έχει το όνομα του εκδοτικού οίκου με τον οποίο συνεργαζόταν ο δημιουργός του (Lombard).

Eίναι φτυστός ο Τεντέν, στο πιο αλήτικο, αγριεμένο ή ενήλικο αν θέλετε. Ρίχνεται στην περιπέτεια από τύχη κ συνήθως δεν το επιδιώκει καν.

Ο Τεντέν έχει αχώριστο φίλο τον κάπτεν Χάντοκ, πιστό μέχρι τέλους κ δεν χωράει αμφιβολία γι'αυτό. Αντίθετα, ο Sweep δεν διστάζει με την παραμικρή ευκαιρία να εγκαταλείψει τον φίλο του μόνο κ αβοήθητο προκειμένου να σώσει το τομάρι του κ να το σκάσει με την γλυκιά Dina η οποία ωστόσο φαίνεται να προτιμάει τον Freddy(βλ. 1. O Κομήτης της Καρχηδόνας)

Ο επιστήμονας που εμφανίζεται στην ίδια ιστορία ονομάζεται Πικάρ, που είναι υπαρκτό πρόσωπο κ το πρότυπο για την δημιουργία του καθηγητή Τουρνεσόλ. Λίγο πριν το τέλος, προδίδει τον Freddy κ εξαφανίζεται με το βαθυσκάφος του στους ωκεανούς...

Αυτά είναι τα πιο τρανταχτά κ ενδιαφέροντα θεωρώ. Υπάρχουν κ άλλα, κρυμμένες λεπτομέριες κ αναφορές στην πινακοθήκη των κακών κ των β' χαρακτήρων...

Επίσης ο Chaland πριν το θάνατό του δούλεψε κ μια ρετρό εκδοχή των Σπιρού κ Φαντάζιο...

[tik]

Χτες διάβασα κι εγω αυτά τα δύο άλμπουμ. Η αλήθεια είναι ότι δεν έβγαλα συμπέρασμα.

 

Προσωπικα μου άρεσε το σχέδιο και ο ρετρό χρωματισμός (ειδικά στο 2ο). Η σχέση με την καθαρή γραμμή είναι προφανής (αν και ο Chaland τη βρωμίζει κάπως) αλλά σε εμένα τουλάχιστον φάνηκε ότι υπάρχουν μακρινές αναφορές και σε άλλους, τελείως διαφορετικούς δημιουργούς, όπως ο Francois Thomas με το Stan Caiman ή ο Charles Burns (πολύ μακρινή, ουουουου ίσα που φαίνεται). Δεν μπορώ να το εξηγήσω, όμως καποιες γραμμές, εκφράσεις, κινήσεις κλπ μου θύμιζαν αυτούς. Μήπως είμαι άρρωστος;

 

Η γενική σεναριακή ιδέα και η ατμόσφαιρα που δημιουργείται είναι επίσης ωραία. Όμως όπως αναφέρθηκε, τεράστιο πρόβλημα υπάρχει στην ανάπτυξη της πλοκής. Υπάρχουν αρκετα καρέ, στα οποία δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει. Επίσης υπάρχουν κάποια χάσματα στην αφήγηση (σε μερικά σημεία γύριζα προς τα πίσω για να δω μήπως κατά λάθος πήδηξα καμιά σελίδα. Τελικά δεν πήδηξα).

 

Μου άρεσε επίσης η τριπλέτα των χαρακτήρων.

 

Συμπέρασμα (δεν έβγαλα):

Όταν είχαν πρωτοβγεί όλες αυτές οι σειρές τις Modern TImes Τύπου μεγάλοι ντετέκτιβ, αριστουργήματα κλπ), τις σνόμπαρα και δεν τις διάβαζα γιατί θεωρούσα ότι δεν μπορούσαν να συγκριθούν με τις σειρές τις Μαμούθ. Ίσως είχα δίκιο. Τι θέλω τώρα και σκαλίζω παλιές ιστορίες;

 

 

 

 

Α, ναι!

 

Αυτά είναι τα πιο τρανταχτά κ ενδιαφέροντα θεωρώ. Υπάρχουν κ άλλα, κρυμμένες λεπτομέριες κ αναφορές στην πινακοθήκη των κακών κ των β' χαρακτήρων...

 

 

Αν θα μπορούσες να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος;

Μερσί.

[germanicus]

αχά! Είχα ξεχάσει να σχολιάσω

 

Λοιπόν... τα ξαναδιάβασα και τα 2 στη Λέσχη πριν κανά μήνα. Ειδικά μετά το ποστ του Aoua...

 

Εξακολουθούν να μη μου αρέσουν Είδα (αφού έγινε και η σχετική επισήμανση ) τις σχέσεις με Τεντεν και το σύμπαν του, αλλά δεν.....

 

tik, είχα το ίδιο θέμα με εσένα με τα Modern Times. Προσωπικά κυρίως επειδή ήταν προϊόν του Star. Εντέλει μετά την ενασχόλησή μου με το GC έκατσα και μάζεψα πολλά από τα BD. Κυρίως λόγω συλλεκτικης μανίας Οκ... διαβαζόντουσαν τα περισσότερα. Κάποια (Σπυρού λχ) λίγο παραπάνω από τα άλλα. Δεν μετάνιωσα που τα πήρα, ομολογουμένως όμως δεν θα τα βάλω και κορώνα στο κεφάλι μου... Πάντως, συνολικά νομίζω ότι είναι υποδεέστερα όχι μόνο από τα Μαμούθ, αλλά ακόμα και από τα Χρυσά Κόμικς (που είναι μεν ευχάριστα, είναι όμως και τελείως παιδικά)

 

[guskoin]

Είχα κι εγώ αγοράσει-διαβάσει το τεύχος Ο κομήτης της Καρχηδόνας το μακρινό 1999 και θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες!Δεν έβγαλα καμία άκρη , η ιστορία τελειώνει απότομα και δεν συνεχίζεται (γι' αυτό δεν φταίει η Modern Times!! ).Φέτος το χειμώνα είπα να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία και την κέρδισε επάξια!Έχοντας στο μυαλό μου πόσο δεν μου άρεσε όταν την πρωτοδιάβασα , πραγματικά την απόλαυσα!Η ατμόσφαιρα που δημιουργεί είναι σχεδόν μαγική :σε μια απομονωμένη από την κακοκαιρία επαρχιακή πόλη, μία μαροκινή εξωτική καλλονή προσπαθεί να ξεφύγει από τον γλύπτη που την χρησιμοποιεί ως μοντέλο για τα γλυπτά του και που θεωρείται ύποπτος για το φόνο μιας άλλης κοπέλας που επίσης εργαζόταν ως μοντέλο του!Ο πρωταγωνιστής Φρέντυ Λομπάρ σχεδιαστική (μόνο) καρικατούρα του Τεν Τεν λειτουργεί άλλοτε ως ντεντέκτιβ κι άλλοτε ως ερωτοχτυπημένος-ζαβλακωμένος!Ο ακόμα πιο σουρεάλ φίλος του Σουίπ η (μοναδική) στα λογικά της Ντίνα ακόμα και ο επιστήμονας Πικάρ με ένα κόκκινο υποβρύχιο από το πουθενά, βάζουν δύσκολα σε όποιον δεν έχει πολύ υπομονή ή καλή θέληση όπως η αφεντιά μου!Είπαμε στο τέλος δεν βγάζεις άκρη!

Κάποια στιγμή, το καλοκαίρι στο amazon,  έπεσα  πάνω σε δύο τόμους ανθολογίες του Φρέντυ Λομπάρ και είπα να τους τιμήσω μιας και δεν ήταν ιδιαίτερα ακριβοί (3 λίρες έκαστος + μεταφορικά) μάλλον μπας και διαβάσω την συνέχεια και βγάλω άκρη.Φευ ,δεν υπήρχε συνέχεια στα επόμενα δύο και τελευταία άλμπουμ της σειράς (ίσως ο Chaland να σχεδίαζε κάτι αλλά πέθανε πρόωρα και απότομα σε τροχαίο) αλλά είδα πιο ολοκληρωμένα την σειρά αυτή.

Η διαθήκη του Γκόντφρευ της Μπουλόν (αδημοσίευτο στην Ελλάδα) είναι η πρώτη κι σχεδιαστικά χονδροκομένη- σεναριακά  πιο απλή-χαζή ιστορία.

Το νεκροταφείο των ελεφάντων -Το μυστικό των Μπάγκο-Μπάγκο (Νο 2 στην έκδοση Modern Times )διαβάζεται πολύ ευχάριστα παρόλο που κι εδώ οι ιστορίες είναι λίγο απλοικές.Το τελευταίο καρέ του νεκροταφείου των ελεφάντων θυμίζει έντονα το τελευταίο καρέ στο Τεν Τεν Το σπασμένο αυτί!

Ο κομήτης της Καρχηδόνας (Νο 1 στην έκδοση Modern Times )όπως είπαμε παραπάνω έχει τα θεματάκια του.

Οι επόμενες δύο ιστορίες Διακοπές στη Βουδαπέστη και F52  (αδημοσίευτες στην Ελλάδα) έχουν περισσότερο κατασκοπευτικό (η πρώτη  κάνει αναφορές στην εποχή του Ψυχρού πολέμου) , επιστημονικό-νουάρ χαρακτήρα και είναι κι οι καλύτερες .

Οι δύο τόμοι ανθολογίες του Φρέντυ Λομπάρ (Chaland anthology 1 και 2 της Humanoids) έχουν πολύ καλύτερη ποιότητα χαρτιού-χρώματος σε σχέση με την για μένα ακριβή έκδοση της Modern Times κάτι που ειδικά στο δύο τελευταία άλμπουμ βοήθησε στο να απολαύσω αυτές τις ιστορίες!

[guskoin]

Είναι λίγο κουφό κι εγώ τώρα το έμαθα (λόγω ενός διαγωνισμού) αλλά ο δημιουργός του Φρέντυ Λομπάρ Yves Chaland έκανε τον  αρχικό χρωματισμό στο έπος του Ινκάλ!Ουπς μαρτύρησα μία απάντηση!

[thor77]

Αγόρασα σήμερα σε σκληρόδετο τον Κομήτη της Καρχηδόνας. Να παρατηρήσω ότι ο Lepennetier που αναφέρεται στην παρουσίαση σαν συνσεναριογράφος (όπως και στο εσωτερικό του τεύχους που έχω στα χέρια μου) ψάχνοντας στην Βικιπέδεια βρήκα ότι είναι ο Yann Le Pennetier που τον έχουμε δει ξανά σαν συνσεναριογράφο στο Λούκυ Λουκ 65: Κλοντάικ (με συνεργάτη τον Leturgie) και στα Μαρουπιλαμί 3-8. Ακόμα σε συνεργασία με τον Conrad απετέλεσαν το δίδυμο πίσω από την κοινή υπογραφή Pearce που υπήρξε συνδημιουργός στις σειρές Λούκυ Κιντ και Κόττον Κιντ (και οι 4 αυτές σειρές δημοσιεύτηκαν από την Μαμούθ Κόμιξ)

[guskoin]

Σκληρόδετος τόμος;

Στα ελληνικά;Έχει κυκλοφορήσει τέτοιος τόμος;

[thor77]

Ναι το 2003. Νομίζω ότι τότε η Modern Times είχε κάνει μια απόπειρα με τεύχη σκληρού εξωφύλλου που δεν μακροημέρευσε. Τελικά γύρω στο 2003 πρέπει να έβγαλε από αρκετές σειρές της τής περιόδου 1998-2000 (κυρίως bd Πιερ, Νοσοκόμες, Φρέντυ Λομπάρ, Συνεργείο ο Ισίδωρος, Στρουμφάκια, Εικονογραφημένα Αριστουργήματα, Μεγάλοι Ντετέκτιβ κοκ) τα πρώτα τεύχη με σκληρό εξώφυλλο αλλά δεν πρέπει να βρήκε ανταπόκριση η σειρά.

[GreekComicFan]

Ή μπορεί απλά τόσα κάλυπτε η χορηγία της Αμίτα εξαρχής.

[thor77]

Σωστό κι αυτό 

[comicos]

Τα εξώφυλλα του πρώτου άλμπουμ από την έκδοση του 1999. Έχουν μερικές διαφορές από το αντίστοιχο σκληρόδετο του 2003.

 

Προστέθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης.

 

 

[Laz33]

Διαβάστηκαν.
Το πρώτο μου φάνηκε εντελώς αλλοπρόσαλλο. Μπερδεμένη υπόθεση και προβληματική αφήγηση.
Το δεύτερο ήταν καλύτερο αλλά και πάλι όχι κάτι το ιδιαίτερο. Απλά αξιοπρεπές.

Προσωπικά πάντως παραλληλισμούς με το ΤενΤεν δεν βρήκα, πέρα απ΄την προφανή ομοιότητα στην εμφάνιση των πρωταγωνιστών.

Συνολικά πολύ μέτρια σειρά. Αν δεν έχετε τι να κάνετε και σας αρέσουν τα ρετρό BD ρίξτε ένα βλέφαρο. Αλλιώς προσπεράστε

[Ion]

Απέκτησα σχετικά πρόσφατα τον τόμο της Humanoids που περιέχει και τα 5 άλμπουμ της σειράς, και βρήκα έτσι την ευκαιρία να ξαναπιάσω έναν ήρωα που δεν με είχε αφήσει και με τις καλύτερες εντυπώσεις. Νομίζω ότι εξακολουθώ να ειμαι μπερδεμένος ως προς το αν πραγματικά μου αρέσει η συγκεκριμένη σειρά, καθώς μου αρέσει μεν η μελαγχολία που βγάζει ενώ και το σχέδιο είναι τελείως του γούστου μου, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα σενάρια είναι κάπως αλλοπρόσαλλα. Το 4ο άλμπουμ (Διακοπές στη Βουδαπέστη) το βρήκα πολύ σοβαρό και απίστευτα κουραστικό, ενώ αντίθετα το 5ο άλμπουμ (F.52) ήταν αρκετά κωμικό και με φυσιολογική ροή, και ομολογώ ότι το διασκέδασα, οπότε κάπως σώθηκε η κατάσταση. Γενικά άλλες στιγμές πέρναγα καλά και άλλες βαριόμουν. 

 

[guskoin]

Δυστυχώς είναι μια σειρά που λόγω του θανάτου του δημιουργού της έμεινε ξεκρέμαστη ,οπότε είναι λίγο δύσκολο κι άδικο να την κρίνουμε αυστηρά!

Οι περισσότεροι έχουν ακριβώς αυτές τις εντυπώσεις!

Ούτως ή άλλως οι αδυναμίες της είναι ολοφάνερες και ο Chaland θα έπρεπε να προσπαθήσει πολύ περισσότερο στα επόμενα άλμπουμ!